50°31′59″N 26°42′06″E/50,533056 26,701667Pałac w Boczanicy
| ||
| Państwo |  Ukraina
| |
| Miejscowość | Boczanica | |
| Typ budynku | pałac | |
| Styl architektoniczny | późny klasycyzm | |
| Inwestor | Gracjan Lenkiewicz-Ipohorski | |
| Ukończenie budowy | 1840 r. | |
| Zniszczono | pocz. XX w. | |
| Pierwszy właściciel | Gracjan Lenkiewicz-Ipohorski | |
| Kolejni właściciele | Oktawia Walewska, Adam Czosnowski | |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego   Pałac w Boczanicy | ||
Położenie na mapie Ukrainy  Pałac w Boczanicy | ||
| 50°31′59″N 26°42′06″E/50,533056 26,701667
| ||
Pałac w Boczanicy – nieistniejący pałac zbudowany w 1840 r. przez Gracjana Lenkiewicza-Ipohorskiego[1], w stylu późnoklasycystycznym.
Marszałek powiatu ostrogskiego Gracjan Lenkiewicz (ur. 1787) z Honoratą ks. Światopełk-Czetwertyńska na Starej Czetwertni (ur. 1780) mieli czterech synów, urodzonych około 1810 r.: Feliksa, Jana Romualda (ur. 1813), Leona, Wiktora oraz córkę Oktawię (1808-1882)[1], żonę Michała Walewskiego[2], którzy pomarli nie pozostawiając potomków. Ostatnim właścicielem, do 1939 r., był Adam Czosnowski, który był mężem Elżbiety Grabowskiej[3].
Piętrowy budynek znalazł się w gronie najwspanialszych pałaców na Zachodnim Wołyniu[4]. Rezydencji, która uległa pożodze przed I wojną światową nie odbudowano. Przy pałacu znajdowały się murowane zabudowania folwarczne[2].
Symetryczny obiekt posiadał piękne meble i dzieła sztuki, które w posagu wniosła Elżbieta Grabowska oraz bibliotekę, portrety rodzinne, obrazy, m.in. Henryka Siemiradzkiego pt. Za przykładem bogów o wymiarach 4x8 m, gobeliny, kolekcje: szkła, porcelany i starych sreber; kominki, piece ozdobione ładnymi kaflami i żyrandole. Po pożarze ocalałe wyposażenie pałacu trawiło do Lwowa, gdzie z latami poddane zostało dekoncentracji[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gracjan Lenkiewicz-Ipohorski. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 19.12.2013].
- ↑ a b Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I. Warszawa: 1880-1902, s. 270.
- ↑ Adam Czosnowski. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 19.12.2013].
- ↑ a b Boczanica. www.wolhynia.com. [dostęp 19.12.2013].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roman Aftanazy Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom 5, Województwo wołyńskie, 1994, ss. 60-62.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Boczanica w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- Boczanica
- Boczanica
- Wikimapia
