Zamek w Nagórzance

Zamek w Nagórzance

Zamek w 2013 roku
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Miejscowość	Nagórzanka (rejon czortkowski)
Typ budynku	zamek
Rozpoczęcie budowy	XV w.
Ważniejsze przebudowy	XVI/XVII w.
Pierwszy właściciel	Stanisław Lanckoroński
Kolejni właściciele	Jędrzej Potocki, Lanckorońscy, Cesarstwo Austrii
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "sekundN", "2. jednostka administracyjna", "sekundE", "minutE", "stopniN", "minutN" oraz "stopniE".

Zamek w Nagórzance – zamek wybudowany pod koniec XV w. jako drewniany, znajduje się na wzniesieniu w małej miejscowości Nagórzanka obok Jagielnicy.

Historia

Warownia została przebudowana na murowaną na przełomie XVI/XVII w. przez Stanisława Lanckorońskiego, wojewodę ruskiego i hetmana wielkiego koronnego. W 1648 r. zamek oparł się najazdowi kozackiemu, ale już w 1655 r. na skutek zdrady został zdobyty. W 1672 r. w wyniku utraty przez Polskę wschodnich ziem na rzecz imperium osmańskiego na mocy pokoju w Buczaczu stał się siedzibą Ibrahima Szejtana. Odbity przez Polskę już w 1699 r. na mocy pokoju w Karłowicach i po odbudowie ze zniszczeń wojennych został rezydencją Lanckorońskich. W 1817 roku Antoni Lanckoroński sprzedał zamek rządowi austriackiemu. który urządził w nim dużą fabrykę tytoniu. Funkcjonowała ona z przerwami do lat 90. XX w. Od 2000 r. zamek stanowi własność prywatną.

Położenie, architektura

Zamek został zbudowany na wysokim i stromym, trudnym do zdobycia wzgórzu, a umiejętne jego ufortyfikowanie bastionowe zrobiło z niego warownię nie do zdobycia. W skład zamku wchodziły budynki mieszkalne i gospodarcze, od południa broniły go dwa bastiony, wjazd prowadził przez bramę poprzedzoną mostem nad głębokim rowem. Na bramie zamku zachował się kamienny herb Lanckorońskich.

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, ss. 367-68.

Linki zewnętrzne

• Zamek w Jagielnicy
• Podolskie gniazdo Lanckorońskich
• Jagielnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 367 .