Pałac w Malejowcach

Pałac w Malejowcach
	; Pałac od ogrodu
Państwo	Ukraina
Obwód	chmielnicki
Miejscowość	Malejowce
Typ budynku	pałac
Architekt	Dominik Merlini
Inwestor	Jan Onufry Orłowski
Ukończenie budowy	1788 r.
Pierwszy właściciel	Jan Onufry Orłowski, Ignacy Krasicki, hr. Ignacy Krasicki, Ignacy Orłowski
	Położenie na mapie Ukrainy Pałac w Malejowcach
	Położenie na mapie obwodu chmielnickiego Pałac w Malejowcach
	48°59′40″N 26°58′59″E/48,994444 26,983056
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Malejowcach – wybudowany w 1788 r. przez Jana Onufrego Orłowskiego^[2] w Malejowcach w stylu Ludwika XVI^[3].

Architektura

Dwupiętrowy pałac wzniesiono w porządku doryckim z ciosanego kamienia według projektu Dominika Merliniego lub Jakuba Kubickiego^[3]. Od frontu pałac posiadał portyk z czterema kolumnami podtrzymującymi tympanon^[4].

Wyposażenie

W pałacu mieściły się: kaplica, biblioteka licząca 7600 dzieł, gabinet numizmatyczny, jeden z większych w kraju, ze szczególnie pięknym zbiorem medali greckich, monet hiszpańskich i pochodzących z rzymskich kolonii. Gabinet utworzony przez ks. abp. Ignacego Krasickiego, został znacznie powiększony przez jego bratanka hr. Ignacego Krasickiego (1767-1844). Zbiory odziedziczył jego wnuk Ignacy Orłowski (1813-1895)^[5], syn Róży z Krasickich Orłowskiej (1787-1880).

Ogród

Obiekt położony był nad skalnym jarem, którym płynie rzeka Usza. Jar zamieniono w ogród, który upiększyła Róża z Krasickich Orłowska. W ogrodzie znajdowały się obszerne oranżerie, figarnie, duża kaskada o wysokości 48 stóp, pod którą w skale zostały wykute jaskinie z ołtarzami i posągami świętych; ozdobne łazienki oraz ptaszarnie^[6].

Galeria
Wapienna skała z 18-metrowym sztucznym wodospadem i dwupoziomową grotą
Źródło pitnej wody z płaskorzeźbą lwa
Rzeźba w parku
Рark
Рark

Przypisy

↑ Brzezinska
↑ Malejowce, Jan Onufry Orłowski łowczy koronny nabył Malejowce od Wojciecha Marchockiego, kasztelana kamienieckiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 9 .
↑ ^a ^b RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 209-232, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
↑ Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 24.
↑ Ignacy Orłowski. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2013-12-23].
↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI. Warszawa: 1880-1902, s. 8-9.

Bibliografia

Wioletta Brzezińska-Marjanowska Klasycystyczna architektura pałacowa na Wołyniu ok. 1780-1831 r.. repcyfr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].

Linki zewnętrzne

Malejowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 8 .
Pałac w Malejowcach (BBC Ukr.)

[1] Brzezinska

[2] Malejowce, Jan Onufry Orłowski łowczy koronny nabył Malejowce od Wojciecha Marchockiego, kasztelana kamienieckiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 9 .

[Aftanazy-3] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 209-232, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[Memento1-4] Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 24.

[Sejm-5] Ignacy Orłowski. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2013-12-23].

[Geo-6] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI. Warszawa: 1880-1902, s. 8-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]