Przejdź do zawartości

Zamek w Zwiahlu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Zwiahlu
Ilustracja
Pozostałości zamku
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Miejscowość

Zwiahel

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

1510

Zniszczono

1648, 1864–1865

Odbudowano

XVII w.

Pierwszy właściciel

Konstanty Ostrogski

Kolejni właściciele

Konstanty Wasyl Ostrogski, Aleksander Ostrogski, Jan Karol Chodkiewicz, Lubomirscy, Jerzy Lubomirski, Kacper Lubomirski[1], Potoccy[1]

Położenie na mapie obwodu żytomierskiego
Mapa konturowa obwodu żytomierskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Zwiahlu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Zwiahlu”
Ziemia50°35′52″N 27°38′11″E/50,597778 27,636389

Zamek w Zwiahlu – zamek zbudowany w miejscowości Zwiahel, nad rzeką Słucz w 1507 roku przez księcia Konstantego Ostrogskiego, hetmana, marszałka ziemi wołyńskiej[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1648 roku większą część baszt i murów zamku zniszczyły wojska kozackie pod dowództwem pułkownika Krzywonosa[1] lecz ponownie został odbudowany[2]. Po Ostrogskich właścicielem zamku został Jan Karol Chodkiewicz, przez ślub z Anną Alojzą, córką Aleksandra, wnuka Konstantego Ostrogskiego. Kolejnymi właścicielami byli Lubomirscy, na mocy prawa sukcesyjnego, po bezdzietnej śmierci Anny[1]. Ks. Jerzy Lubomirski przywilejem 1731 r. wkłada obowiązek na miejscowych rzemieślników: mięć każdemu dobry muszkiet w celu obrony zamku[1]. W rodzinie Lubomirskich Zwiahel został do 1796 r.[1]

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

W 1766 r. warowny zamek był wokół obwiedziony murem z trzema bastionami[1], posiadał budynki mieszkalne i dziedziniec[2], lecz ks. Lubomirski, wojewoda bracławski, w grudniu 1765 r. dozwolił miejscowemu proboszczowi część murów zamkowych rozebrać, w celu użycia ich do nowo budującego się kościoła. Ostatecznego zaś zniszczenia dokonał młot kamieniarzy w 1864-65 r., gdy na dawnym dziedzińcu zamkowym, nad samym urwistym brzegiem Słuczy, stawiano cerkiew prawosławną[1]. Pod koniec XIX wieku zostały zaledwo szczątki muru obwodowego z jedną zniszczoną basztą[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII. Warszawa: 1880-1902, s. 248-49.
  2. a b Zwiahel - Nowogród Wołyński. [dostęp 2013-09-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]