Przejdź do zawartości

Zamek w Krzywczach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Magen (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 39: Linia 39:
== Historia ==
== Historia ==
[[File:Zamek w Krzywczach Schemat.jpg|thumb|left|Zamek w Krzywczach. Schemat]]
[[File:Zamek w Krzywczach Schemat.jpg|thumb|left|Zamek w Krzywczach. Schemat]]
Prywatny zamek rodziny Kąckich zbudowany w 1639. Podczas powstania w 1648 r. zamek został zdobyty przez wojska [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]]<ref name=Podole/>. W 1672 r. opanowany przez Turków (spał w nim sułtan [[Mehmed IV]])<ref name=Podole/>. Następnie odbił go [[Jan III Sobieski]]. W latach 1684-99 zamek służył jako baza wypadowa wojsk [[Korona Królestwa Polskiego|Koronny Polskiej]] biorących udział w wojnie z [[Turcja|Turcją]]<ref name=palace/> i warownia blokująca okupowany [[Kamieniec Podolski]].
Prywatny zamek rodziny Kąckich zbudowany w 1639. Podczas powstania w 1648 r. zamek został zdobyty przez wojska [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]]<ref name=Podole/>. W 1672 r. opanowany przez Turków (nocował pod nim sułtan [[Mehmed IV]])<ref name=Podole/>. Następnie w 1675 roku odbił go [[Jan III Sobieski]]. W latach 1684-99 zamek służył jako baza wypadowa wojsk [[Korona Królestwa Polskiego|Koronny Polskiej]] biorących udział w wojnie z [[Turcja|Turcją]]<ref name=palace/> i warownia blokująca leżący w odległości 40 km okupowany przez Turków [[Kamieniec Podolski]]. W tym czasie w 1687 roku w zamku odparła turecki atak jedna z polskich chorągwi.


Zamek został częściowo rozebrany w [[XIX wiek|XIX w.]] przez ówczesnych właścicieli Seidmannów<ref name="Podole" />. Częściową rekonstrukcję rozpoczęto w czasach [[II Rzeczpospolita|II RP]], gdy umieszczono w nim schronisko [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]]. W 1990 roku odbudowano mur łączący dwie zachowane wieże.
Zamek był zamieszkany do połowy XIX wieku przez rodzinę Golejewskich, będącą właścicielami miejscowych dóbr. Następnie zamek przeszedł w ręce rodziny Seidmannów, którzy rozebrali go w 2 poł. [[XIX wiek|XIX w.]] na materiał budowlany<ref name="Podole" />. Częściową rekonstrukcję rozpoczęto w czasach [[II Rzeczpospolita|II RP]], gdy umieszczono w jednej z wież schronisko [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]]. W 1990 roku odbudowano mur łączący dwie zachowane wieże.


Do chwili obecnej zachowały się jedynie dwie baszty z strzelnicami i fragment murów{{r|Ukraina}}.
Do chwili obecnej zachowały się jedynie dwie baszty z strzelnicami i fragment murów{{r|Ukraina}}.

Wersja z 13:04, 26 paź 2016

Zamek w Krzywczach
Ilustracja
Baszta zamkowa, w której znajdowało się Schronisko PTTK, pocz. XX w.
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Krzywcze

Typ budynku

zamek, forteca

Inwestor

rodzina Kątskich

Rozpoczęcie budowy

1639 r.

Zniszczono

XIX w.

Pierwszy właściciel

Kątski

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Zamek w Krzywczach – wybudowany w pierwszej połowie XVII wieku przez rodzinę Kątskich[1][2].

Położenie

Zamek znajduje się w centrum wsi Krzywcze na Podolu, na wierzchołku wzgórza dominującego nad okolicą, pomiędzy dwiema dolinkami, którymi płyną dopływy rzeki Cynanki[1].

Historia

Zamek w Krzywczach. Schemat

Prywatny zamek rodziny Kąckich zbudowany w 1639. Podczas powstania w 1648 r. zamek został zdobyty przez wojska Bohdana Chmielnickiego[1]. W 1672 r. opanowany przez Turków (nocował pod nim sułtan Mehmed IV)[1]. Następnie w 1675 roku odbił go Jan III Sobieski. W latach 1684-99 zamek służył jako baza wypadowa wojsk Koronny Polskiej biorących udział w wojnie z Turcją[3] i warownia blokująca leżący w odległości 40 km okupowany przez Turków Kamieniec Podolski. W tym czasie w 1687 roku w zamku odparła turecki atak jedna z polskich chorągwi.

Zamek był zamieszkany do połowy XIX wieku przez rodzinę Golejewskich, będącą właścicielami miejscowych dóbr. Następnie zamek przeszedł w ręce rodziny Seidmannów, którzy rozebrali go w 2 poł. XIX w. na materiał budowlany[1]. Częściową rekonstrukcję rozpoczęto w czasach II RP, gdy umieszczono w jednej z wież schronisko PTTK. W 1990 roku odbudowano mur łączący dwie zachowane wieże.

Do chwili obecnej zachowały się jedynie dwie baszty z strzelnicami i fragment murów[2].

Architektura

Zamek został wzniesiony na regularnym planie wydłużonego czworoboku - prostokąta z czterema trzykondygnacyjnymi basztami w narożnikach[2] [3]. Boki miały długość 78 na 53 metry. We wschodniej kurtynie murów znajdowała się brama wjazdowa, rozebrana w 1946 r. w celu pozyskania materiałów budowlanych w związku z budową drogi[1].

  1. a b c d e f Grzegorz Rąkowski, Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej: Podole, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2005, s. 212. books.google.pl. [dostęp 15.11.2013].
  2. a b c Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 305-6. ISBN 83-921981-6-6.
  3. a b Zbigniew Hauser: Dawne zapomniane polskie rezydencje na Ukrainie (III). nimoz.pl. [dostęp 11.08.2016].

Linki zewnętrzne