Przejdź do zawartości

Jampol (obwód chmielnicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jampol
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

szepetowski

Powierzchnia

0,34 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności
• gęstość


1924[1]
6352 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3841

Kod pocztowy

30231

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Jampol”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jampol”
Ziemia49°58′N 26°15′E/49,966667 26,250000

Jampol (ukr. Ямпіль, Jampil) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie szepetowskim, nad Horyniem.

Znajduje tu się stacja kolejowa Lepieszówka, położona na linii SzepetówkaTarnopol.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prywatne miasto szlacheckie Jampol (Januszpol) położone było w XVI wieku w województwie wołyńskim[2].

Miejscowość należała do rodów magnackich, m.in. do Zamoyskich, Koniecpolskich, Orłowskich, Potockich, Dobrzańskich. Została założona w 1535 roku. Prawa miejskie (na prawie magdeburskim otrzymała w 1569 roku. W XVI wieku Jampol był silnym ośrodkiem handlu czarnomorskiego, który później podupadł w wyniku najazdów tatarskich i kozackich. Odrodził się w XIX wieku. W mieście znajdował się niegdyś zamek obronny oraz klasycystyczny dwór P. Potockiego. W drugiej połowie XVIII wieku ufundowano kościół parafialny, który poddany został później renowacjom i modernizacjom.

W 1793 roku Jampol znalazł się w zaborze rosyjskim.

W 1920 w rejonie Jampola toczyły się walki polskiego 11 pułku ułanów mjr. Edwarda Kleszczyńskiego z oddziałami sowieckiej 47 Dywizji Strzelców[3].

W 1938 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego.

W latach 1941–1944 Jampol był pod okupacją niemiecką.

W 1989 liczyło 2221 mieszkańców[4].

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.73
  2. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 162.
  3. Janusz Odziemkowski: Leksykon bitew polskich 1914 – 1920. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998, s. 63. ISBN 83-85621-46-6.
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]