Grupa generała Stanisława Hallera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grupa gen. Stanisława Hallera
Historia
Państwo

 Polska

Dowódcy
Pierwszy

gen. Stanisław Haller

Działania zbrojne
Wojna polsko-bolszewicka

Grupa generała Stanisława Hallerawyższy związek taktyczny Wojska Polskiego okresu wojny polsko-bolszewickiej.

Zadanie i walki grupy[edytuj | edytuj kod]

Grupa sformowana została w czasie walk o Zamość. Jej zadaniem było: podczas, gdy dywizje 10-a, 2-a, oraz 7-a zamkną Budionnemu kierunki na zachód i północ – odciąć mu ostatnie drogi na południe (do Lwowa) i na wschód (na Wołyń)[1].

Komunikat Sztabu Generalnego z 1 września 1920 podawał[1]:

Decydująca rolę w bitwie odegrała grupa pościgowa generała Stanisława Hallera, która od paru już dni, znajdując się na tyłach Budionnego, z niezwykłą zaciętością posuwała się w ślad za głównymi jego siłami i dnia 31 sierpnia uderzyła w kierunku na Zamość od wschodu. Budionny widząc grożące niebezpieczeństwo, rozpoczął gwałtowny odwrót, napotykając wszędzie na silny opór okalających go naszych oddziałów. W okolicy Wolicy Śniatyckiej, Miączyna i Zawalewa wywiązały się niezwykle ostre walki, w których poszczególne dywizje nieprzyjacielskie, nie bacząc na olbrzymie straty, parokrotnie ponawiały swe szarże kawaleryjskie, Armja konna w walkach tych została rozbita.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład w lipcu 1920[2]:

Skład w 10 września 1920[3][4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]