16 Dywizja Strzelców (RFSRR)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1918 | |
Tradycje | ||
Nadanie sztandaru | 12 grudnia 1921 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | Wasilij Kikwidze | |
Działania zbrojne | ||
Wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Filipowem (4-5 lipca 1920) bitwa pod Mińskiem (9-11 lipca 1920) bitwa o Borkowo (13–14 sierpnia 1920) | ||
Organizacja | ||
Rodzaj wojsk | piechota | |
Podległość | 15 Armia 1920: |
16 Dywizja Strzelców– związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
Sformowana wiosną 1918 w rejonie Tambowa[1]. W dniu 20 września 1920 roku tuż przed wybuchem bitwy nad Niemnem razem z 11 DS należała do I rzutu 15 Armii Augusta Korka i obsadzała linię Świsłoczy.
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- S. P. Miedwiedowieńskij[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w sierpniu 1920[2]:
- 46 Brygada Strzelców
- 136 pułk strzelców
- 137 pułk strzelców
- 138 pułk strzelców
- 47 Brygada Strzelców
- 139 pułk strzelców
- 140 pułk strzelców
- 141 pułk strzelców
- 48 Brygada Strzelców
- 142 pułk strzelców
- 143 pułk strzelców
- 144 pułk strzelców
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Odziemkowski 2004 ↓, s. 401.
- ↑ Materiały do historii T.I/1 1935 ↓, z. 30.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Materiały do historii wojny 1918-1920 r. T. I/1 Bitwa Warszawska – Bitwa nad Bugiem 27 VII – 7 VIII 1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935.
- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
|