8 Dywizja Strzelców
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Rosyjska FSRR
| |
| Działania zbrojne | ||
| wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Murową (19 i 28 maja 1920) bitwa pod Kozianami (28–31 maja 1920) bitwa pod Janowem Podlaskim (sierpień 1920) bitwa pod Mrozami (18 sierpnia 1920) | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj wojsk | Piechota | |
| Podległość | 16 Armia | |
8 Dywizja Strzelców– związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
Sformowana jesienią 1918[1].
14 maja 1920 wojska Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego przeszły do ofensywy[2]. Wykonująca uderzenie pomocnicze 16 Armia przystąpiła do forsowania Berezyny poniżej Borysowa. Nocą z 18 na 19 maja 8 Dywizja Strzelców sforsowała Berezynę. Jej 22 i 23 Brygada Strzelców przystąpiły do natarcia na Ihumień[3].
W dniu 3 sierpnia 1920 roku dywizja dotarła pod Białą Podlaską. Przez pewien czas operowała na Podlasiu, m.in. na ziemi siedleckiej.
17 sierpnia 1920 roku została pokonana przez oddziały ze składu polskiej 21 Dywizję Piechoty Górskiej, wskutek czego musiała opuścić zdobyte wcześniej Łuków oraz Siedlce.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w sierpniu 1920:
- 22 Brygada Strzelców
- 64 pułk piechoty
- 65 pułk piechoty
- 66 pułk piechoty
- 23 Brygada Strzelców
- 67 pułk piechoty
- 68 pułk piechoty
- 69 pułk piechoty
- 24 Brygada Strzelców
- 70 pułk piechoty
- 71 pułk piechoty
- 72 pułk piechoty
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- kombrig. Rabinin – był w sierpniu 1920
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 305.
- ↑ Kowalski 2001 ↓, s. 58.
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 273.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
| ||||||||