W związku z postępami sowieckiej ofensywy na Ukrainie 18 czerwca 1920 Grupa Poleska gen. Władysława Sikorskiego rozpoczęła odwrót znad Dniepru.
15 pułk piechoty mjr. Bolesława Zaleskiego maszerował nad Turię w trzech niezależnych kolumnach, a 24 czerwca został zaatakowany przez oddziały sowieckiej kawalerii[1].
Pod Ogrodnikiem został zaskoczony i stoczył ciężką walkę II batalion pułku. Co prawda odparł nieprzyjaciela, ale poniósł duże straty. Równocześnie zaatakowane zostały pozostałe bataliony pułku i zmuszone do odwrotu na Mozyrz. Tym samym oskrzydlona została maszerująca na Prudek kolumna główną z pododdziałami pułkowymi. Właśnie w Prudku uderzyła na nie sowiecka kawaleria. Walką pododdziałów sztabowych dowodził mjr Zalewski, a walczyli z bronią w ręku oficerowie sztabu, pisarze, sanitariusze i taboryci. Kolumnę ocaliło dopiero nadejście dwóch kompanii II batalionu, które podczas walki z kawalerią zmieniły kierunek marszu i przypadkiem znalazły się w rejonie walk. Po odrzuceniu przeciwnika, kolumna dowódcy pułku wycofała się na linie Damarki[1].
Janusz Cisek, Konrad Paduszek, Tadeusz Rawski: Wojna polsko-sowiecka 1919–1921. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2010.
Zbigniew Gnat-Wieteska: 15 Pułk Piechoty „Wilków”. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1996, seria: Zarys historii pułków polskich w kampanii wrześniowej.
Jerzy Krzyś: 64 Pomorski Pułk Strzelców Murmańskich. Pruszków: Ajaks, 1993. ISBN 83-85621-22-9.
Stanisław Szeptycki: Front Litewsko-Białoruski; 10 marca 1919-30 lipca 1920. Warszawa: Wydawnictwo 2 Kolory. Sp.z o.o; Fundacja Patriotyczna Serenissima, 2016. ISBN 978-83-64649-19-6.
Wiesław Wysocki (red.): Szlakiem oręża polskiego; vademecum miejsc walk i budowli obronnych. T. 2, „Poza granicami współczesnej Polski”. Warszawa: Wydawnictwo „Gamb”, 2005. ISBN 83-7399-050-X.
