Grupa podpułkownika Stefana Dąba-Biernackiego
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1920 |
| Rozformowanie |
1920 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Stefan Dąb-Biernacki |
| Działania zbrojne | |
| Wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Podległość | |
Grupa podpułkownika Stefana Dąba-Biernackiego (Grupa Wasylków) – związek taktyczny Wojska Polskiego z okresu wojny polsko-bolszewickiej.
W związku z odejściem 15 Dywizji Piechoty na północny odcinek frontu, dowódca 3 Armii, gen. Edward Rydz-Śmigły, utworzył 22 maja 1920 grupę „Wasylków”[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład 1 czerwca 1920[2]:
- dowództwo grupy
- 5 pułk piechoty Legionów
- II/1 pułku piechoty Legionów
- 3 pułk ułanów
- III/1 pułku artylerii polowej Legionów
- 2 bateria 1 pułku artylerii ciężkiej
Skład 20 czerwca 1920[3]:
- dowództwo grupy
- 1 pułk piechoty Legionów
- 12 pułk piechoty
- II/1 pułku artylerii polowej Legionów
- 3/6 pułku artylerii polowej
W sumie grupa liczyła około 3600 żołnierzy, czternaście dział, 92 cekaemy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 293.
- ↑ Wysocki (red.) 2005 ↓, s. 281.
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 397.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- Wiesław Wysocki (red.): Szlakiem oręża polskiego; vademecum miejsc walk i budowli obronnych. T. 2, poza granicami współczesnej Polski. Warszawa: Wydawnictwo „Gamb”, 2005. ISBN 83-7399-050-X.