Kuryłowce Murowane: Różnice pomiędzy wersjami

Kuryłowce Murowane
	; Pałac
	Herb
Państwo	Ukraina
Obwód	winnicki
Rejon	kuryłowiecki
Populacja; • liczba ludności	; 5872; (1 stycznia 2018)
Nr kierunkowy	+380 4356
Kod pocztowy	23400
	Położenie na mapie obwodu winnickiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 12:38, 31 sty 2018

Kuryłowce Murowane (ukr. Муровані Курилівці, Murowani Kuryliwci; hist. Czuryłowce) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu kuryłowieckiego.

Miasto leży nad rzeką Żwan, pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1453. Osada została założona przez rodzinę Czuryłów stąd pierwsza nazwa miejscowości to Czuryłowce.

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych.

Zabytki

Fragmenty murów bastionów zamkowych nad rzeką Żwan. Pierwszy zamek w Kuryłowcach zbudowano w XVI wieku, a następnie został wzmocniony o umocnienia bastionowe. Od połowy XVII w. własność Kossakowskich. Zamek został zaznaczony w XVII wieku na mapie Guillaume de Beauplana, jako sprzężony z wałami otaczającymi osadę. W 1683 r. za zasługi w bitwie pod Żurawnem król Jan III Sobieski podarował zamek miecznikowi żydaczowskiemu Samuelowi Hołubowiczowi. Na początku XIX wieku w obrębie zrujnowanego zamku zbudowano pałac.
Pałac klasycystyczny wybudowany w 1805 roku z ciosanego kamienia zwany był podolskim Luwrem^[1]. Od frontu portyk z kolumnadą podtrzymującą trójkątny fronton^[2].
cerkiew Narodzenia Bogurodzicy o błękitnej fasadzie

Urodzeni

Stefan Krupko - polski embriolog i mykolog;
Antoni Wacyk - polski pisarz i publicysta.

Literatura

Kuryłowce, nad Żwanem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 941 .
Kuryłowce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Aftanazy Roman, Dzieje Rezydencji T.9, s. 167-178
Urbański Antoni, Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, Warszawa 1928, s 31-32

Przypisy

↑ Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo podolskie, T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 167-178.
↑ Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 32.

[Aftanazy-1] Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo podolskie, T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 167-178.

[Memento2-2] Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 32.

[1]

[2]

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 Siedziba rzymskokatolickiej [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych|parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych]].
-== Zamek, pałac ==
+== Zabytki ==
-* w XVI wieku powstał tu [[Zamek w Kuryłowcach Murowanych|zamek]], wzmiankowany w 1845 r. oraz zaznaczony na mapie W. Beauplana. Zamek był połączony z wałami otaczającymi osadę. W 1683 r. za zasługi w walce pod Żurawnem Jan III Sobieski podarował zamek miecznikowi żydaczowskiemu Samuelowi Hołubowiczowi. Od połowy XVII w. własność Kossakowskich.
+* Fragmenty murów bastionów zamkowych nad rzeką Żwan. Pierwszy zamek w Kuryłowcach zbudowano w XVI wieku, a następnie został wzmocniony o umocnienia bastionowe. Od połowy XVII w. własność Kossakowskich. Zamek został zaznaczony w XVII wieku na mapie [[Guillaume Le Vasseur de Beauplan|Guillaume de Beauplana]], jako sprzężony z wałami otaczającymi osadę. W 1683 r. za zasługi w [[Bitwa pod Żurawnem|bitwie pod Żurawnem]] król [[Jan III Sobieski]] podarował zamek [[Miecznik (urząd)|miecznikowi]] żydaczowskiemu Samuelowi Hołubowiczowi. Na początku XIX wieku w obrębie zrujnowanego zamku zbudowano pałac.
-* pałac wybudowany z ciosanego kamienia w 1805 r. zwany był podolskim [[Luwr]]em<ref name=Aftanazy>{{cytuj książkę|nazwisko=[[Roman Aftanazy]]|tytuł=[[Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej]]. Województwo podolskie'', T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich|miejsce=Wrocław, Warszawa| data=1995| ISBN = 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04268-1 t. 9| strony=167-178}}</ref>. Od frontu [[portyk]] z kolumnadą podtrzymującą trójkątny [[fronton]]<ref name=Memento2>{{cytuj książkę|nazwisko=Antoni Urbański|tytuł=Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki ''[[Memento kresowe]]'')|miejsce=Warszawa| data=1928| strony=32}}</ref>.
+* Pałac klasycystyczny wybudowany w 1805 roku z ciosanego kamienia zwany był podolskim [[Luwr]]em<ref name=Aftanazy>{{cytuj książkę|nazwisko=[[Roman Aftanazy]]|tytuł=[[Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej]]. Województwo podolskie'', T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich|miejsce=Wrocław, Warszawa| data=1995| ISBN = 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04268-1 t. 9| strony=167-178}}</ref>. Od frontu [[portyk]] z kolumnadą podtrzymującą trójkątny [[fronton]]<ref name=Memento2>{{cytuj książkę|nazwisko=Antoni Urbański|tytuł=Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki ''[[Memento kresowe]]'')|miejsce=Warszawa| data=1928| strony=32}}</ref>.
 * cerkiew Narodzenia Bogurodzicy o błękitnej fasadzie