Kuryłowce Murowane: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
commons |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
Siedziba rzymskokatolickiej [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych|parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych]]. |
Siedziba rzymskokatolickiej [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych|parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych]]. |
||
== Historia == |
|||
Kuryłowce znajdowały się początkowo na pograniczu Województwa podolskiego, a następnie w składzie wyodrębnionego z niego Województwa bracławskiego. W czasie buntu Kozaków Chmielnickiego pozostał pod kontrolą oddziałów Rzeczypospolitej. Zdewastowany podczas Ruiny i przez Turków podczas okupacji w latach 1672-99. Ożywienie gospodarcze w XVIII wieku. Od 1775 r. miasto z prawem do organizowania 2 jarmarków co miesiąc. W 1776 r. było tu 166 domów. Po II rozbiorze Polski w 1793 r. przeszły pod panowanie Rosji. Do 1870 własność rodziny Komarów. |
|||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
Wersja z 17:35, 31 sty 2018
 Pałac | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Populacja • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 4356 | ||
| Kod pocztowy |
23400 | ||
Położenie na mapie obwodu winnickiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Położenie na mapie Ukrainy  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |||
Kuryłowce Murowane (ukr. Муровані Курилівці, Murowani Kuryliwci; hist. Czuryłowce) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu kuryłowieckiego.
Miasto leży nad rzeką Żwan, pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1453. Osada została założona przez rodzinę Czuryłów stąd pierwsza nazwa miejscowości to Czuryłowce.
Siedziba rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych.
Historia
Kuryłowce znajdowały się początkowo na pograniczu Województwa podolskiego, a następnie w składzie wyodrębnionego z niego Województwa bracławskiego. W czasie buntu Kozaków Chmielnickiego pozostał pod kontrolą oddziałów Rzeczypospolitej. Zdewastowany podczas Ruiny i przez Turków podczas okupacji w latach 1672-99. Ożywienie gospodarcze w XVIII wieku. Od 1775 r. miasto z prawem do organizowania 2 jarmarków co miesiąc. W 1776 r. było tu 166 domów. Po II rozbiorze Polski w 1793 r. przeszły pod panowanie Rosji. Do 1870 własność rodziny Komarów.
Zabytki
- Fragmenty murów bastionów zamkowych nad rzeką Żwan. Pierwszy zamek w Kuryłowcach zbudowano w XVI wieku, a następnie został wzmocniony o umocnienia bastionowe. Od połowy XVII w. własność Kossakowskich. Zamek został zaznaczony w XVII wieku na mapie Guillaume de Beauplana, jako sprzężony z wałami otaczającymi osadę. W 1683 r. za zasługi w bitwie pod Żurawnem król Jan III Sobieski podarował zamek miecznikowi żydaczowskiemu Samuelowi Hołubowiczowi. Na początku XIX wieku w obrębie zrujnowanego zamku zbudowano pałac.
- Pałac klasycystyczny wybudowany w 1805 roku z ciosanego kamienia zwany był podolskim Luwrem[1]. Od frontu portyk z kolumnadą podtrzymującą trójkątny fronton[2].
- cerkiew Narodzenia Bogurodzicy o błękitnej fasadzie
Urodzeni
- Stefan Krupko - polski embriolog i mykolog;
- Antoni Wacyk - polski pisarz i publicysta.
Literatura
- Kuryłowce, nad Żwanem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 941.
- Kuryłowce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Aftanazy Roman, Dzieje Rezydencji T.9, s. 167-178
- Urbański Antoni, Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, Warszawa 1928, s 31-32
Przypisy
- ↑ Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo podolskie, T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 167-178.
- ↑ Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 32.
