Przejdź do zawartości

45 Dywizja Strzelców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
45 Dywizja Strzelców
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

1919

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Wołkowińcami (14 IV 1920)
bitwa pod Chołojowem (14 VIII 1920)
bitwa pod Niestanicami (14 VIII 1920)
bitwa pod Buskiem (30 VIII - 9 IX 1920)
bitwa pod Jabłonówką (6 IX 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

12 Armia
14 Armia

45 Dywizja Strzelców – dywizja piechoty Armii Czerwonej okresu wojny polsko-bolszewickiej. Wiosną 1920 wchodziła w skład 14 Armii.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Sformowana latem 1919 w rejonie Odessy. Weszła w skład 12 Armii. Początkowo walczyła w rejonie Odessy i Żytomierza.

W listopadzie 1919 została przydzielona do 14 Armii, by marcu 1920 powrócić w skład 12 Armii i zastąpić nad Wołkiem zdemoralizowaną 44 Dywizję Strzelców.

Toczyła walki z polską 5 Dywizją Piechoty, poniosła duże straty i podobnie jak 44 DS została wycofana na tyły. W czerwcu 1920 wzięła udział w ofensywie Armii Czerwonej na Ukrainie i walczyła pod Białą Cerkwią i Dubnem. W sierpniu wzmocniła 1 Armię Konną pod Lwowem. Na przełomie sierpnia i września bezskutecznie próbowała zdobyć Busk. Po podpisaniu rozejmu z Polską brała udział w walkach z oddziałami Ukraińskiej Republiki Ludowej[1].


23 kwietnia 1920 odwodowe formacje tejże dywizji zostały zaatakowane przez 2 Brygadę Halicką. Wskutek ofensywy kijowskiej Wojska Polskiego 45 DS jako jednostka taktyczna praktycznie przestała istnieć. Po uzupełnieniu składu w maju 1920 wyruszyła w marsz na Ładożyn nad Bohem. 30 czerwca 1920 w okolicach Grycowa 45 DS starła się z polską 18 Dywizją Piechoty ze składu 6 Armii. 17 sierpnia 1920 dywizja bez powodzenia walczyła w okolicach Płońska, po czym nastąpił odwrót wojsk bolszewickich trwający aż do 25 sierpnia[potrzebny przypis].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

sierpień 1920[2]

  • dowództwo dywizji
  • 133 Brygada Strzelców (397 ps, 398 ps, 399 ps)
  • 134 Brygada Strzelców (400 ps, 401 ps, 402 ps)
  • 135 Brygada Strzelców (403 ps, 404 ps, 405 ps)
  • Samodzielna Brygada Kawalerii Kotowskiego (1 pk, 2 pk, ba 3-cal)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]