Przejdź do zawartości

47 Dywizja Strzelców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
47 Dywizja Strzelców
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

1919

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Bitwa pod Kazimierówką (24 II 1920)
bitwa pod Jampolem (21 IX 1920)
bitwa pod Zasławiem (23 IX 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

12 Armia

47 Dywizja Strzelcówzwiązek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Sformowana jesienią 1919. W składzie 12 Armii walczyła z oddziałami Denikina. W grudniu 1919 przerzucono ją na Front Południowo-Zachodni do rejonu Mozyrza. Tu poniosła duże straty w walkach z Grupą Poleską gen. Sikorskiego. Podczas polskiej ofensywy na Kijów, w rejonie Teterewa złożyła broń. Resztki oddziałów wcielono do 58 Dywizji Strzeleckiej[1].

W czerwcu 1920 odtworzona w ramach 14 Armii. Walczyła pod Tarnopolem, Brodami, Zbarażem i Lwowem. 27 i 28 sierpnia nie potrafiła przełamać obrony polskiej 12 Dywizji Piechoty. Podczas odwrotu Armii Czerwonej poniosła wysokie straty w boju pod Jampolem z polską 1 Brygadą Kawalerii. Po zawarciu rozejmu walczyła z oddziałami URL na Ukrainie. W grudniu 1920 została rozformowana[1].


7 marca 1920 roku jej cały sztab dostał się do polskiej niewoli. 1 maja 1920 dywizja z całkowicie nowym już sztabem broniła się na przedpolach Kijowa wzdłuż dolnego biegu rzeki Teterew wraz z 17 Dywizją Kawalerii [potrzebny przypis].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład na dzień 12 lipca 1920[2]:

  • dowództwo dywizji
  • 139 Brygada Strzelców
    • 415 pułk strzelców
    • 416 pułk strzelców
    • 417 pułk strzelców
  • 140 Brygada Strzelców
    • 418 pułk strzelców
    • 419 pułk strzelców
    • 420 pułk strzelców
  • 141 Brygada Strzelców
    • 421 pułk strzelców
    • 422 pułk strzelców
    • 423 pułk strzelców

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • I.I. Smolin (XI 1919 – III 1920)[1]
  • N.G. Krapiwianski (III – V 1920)[1][3]
  • N.I. Sziło (VI – VIII 1920)[1]
  • T.P. Krugliakow (VIII – IX 1920)[1]
  • M.E. Miedwiediew (IX – XII 1920)[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]