4 Armia (RFSRR): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: WPCHECK#64: poprawiam link tożsamy z tekstem linka
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 26: Linia 26:
|rodzaj sił zbrojnych =
|rodzaj sił zbrojnych =
|formacja =
|formacja =
|rodzaj wojsk = [[piechota]]
|rodzaj wojsk =
|podległość =
|podległość = [[Front Turkiestański]]<br>[[Front Zachodni (1919)|Front Zachodni]]
|skład =
|skład =
|odznaczenia =
|odznaczenia =
Linia 33: Linia 33:
|www =
|www =
}}
}}
'''4 Armia''' jedna z armii radzieckich okresu [[Wojna domowa w Rosji|wojny domowej w Rosji]] [[1917]]-[[1921]], w tym [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. Wchodziła w skład bolszewickiego [[Front Zachodni (1919)|Frontu Zachodniego]].
'''4 Armia'''– [[związek operacyjny]] [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] okresu [[wojna domowa w Rosji|wojny domowej w Rosji]] i [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]].


== Formowanie i walki ==
== Formowanie i walki ==
Utworzona po raz pierwszy w czerwcu 1918 na [[Kaukaz (kraina historyczna)|Kaukazie]]. Walczyła na Froncie Wschodnim. W sierpniu 1919 1 i 4 Armia weszły w skład utworzonego wówczas [[Front Turkiestański|Frontu Turkiestańskiego]] pod dowództwem [[Michaił Frunze|Michaiła W. Frunzego]] pod [[Samara|Samarą]], Kujbyszewem i Uralskiem. 20 kwietnia przemianowana na 2 Rewolucyjna Armię Robotniczą. W maju 1920 sformowano ponownie 4 Armię i wysłano na Front Zachodni Tuchaczewskiego. Dowodził nią w tym czasie J. Siergiejew.
Utworzona po raz pierwszy w czerwcu 1918 na [[Kaukaz (kraina historyczna)|Kaukazie]]. Walczyła na Froncie Wschodnim. W sierpniu 1919 1 i 4 Armia weszły w skład utworzonego wówczas [[Front Turkiestański|Frontu Turkiestańskiego]] pod dowództwem [[Michaił Frunze|Michaiła W. Frunzego]] pod [[Samara|Samarą]], Kujbyszewem i Uralskiem. 20 kwietnia przemianowana na 2 Rewolucyjna Armię Robotniczą. W maju 1920 sformowano ponownie 4 Armię i wysłano na Front Zachodni Tuchaczewskiego.


W czasie ofensywy lipcowej [[1920]] 4 Armia otrzymała rozkaz skierowania głównego uderzenia na północ od jeziora [[Wielkie Jelno]] i wkroczenia [[5 lipca]] w rejon [[Szarkowszczyzna]]-[[Łużki (rejon szarkowszczyński)|Łużki]]. Kawaleria miała być rzucona na lewy brzeg Dźwiny oraz w kierunku Swięcian. W bitwie nad [[Auta|Autą]] 4 – 6 lipca 1920 przełamała front polski, ale nie zdołała rozbić polskiej [[1 Armia (II RP)|1 Armii]].
W czasie ofensywy lipcowej [[1920]] 4 Armia otrzymała rozkaz skierowania głównego uderzenia na północ od jeziora [[Wielkie Jelno]] i wkroczenia [[5 lipca]] w rejon [[Szarkowszczyzna]]-[[Łużki (rejon szarkowszczyński)|Łużki]]. Kawaleria miała być rzucona na lewy brzeg Dźwiny oraz w kierunku Swięcian. W bitwie nad [[Auta|Autą]] 4 – 6 lipca 1920 przełamała front polski, ale nie zdołała rozbić polskiej [[1 Armia (II RP)|1 Armii]].
[[7 lipca]] [[1920]] 4 Armia otrzymała rozkaz dotarcia [[9 lipca]] w rejonie [[Twerecz (miejscowość)|Twerecz]]-[[Goduciszki]]-[[Koma]], a [[10 lipca]] zająć rejon stacji [[Mołodeczno]]. Odniosła wiele sukcesów i doszła do dolnej Wisły. Na skutek opóźnionego odwrotu (polskie wojska zdobyły jej radiostację) nie zdołała wycofać się na wschód, poniosła ciężkie straty i gros sił wycofało się z frontu polsko-sowieckiego na teren Prus Wschodnich, gdzie została internowana. W końcu sierpnia 1920 z resztek [[Grupa Mozyrska|Grupy Mozyrskiej]] i oddziałów ściągniętych z głębi Rosji sformowano trzecią 4 Armię pod dowództwem Aleksandra Szuwajewa. We wrześniu-październiku walczyła ona z Polakami na Białorusi i poniosła wiele porażek. W 1921 rozformowana.
[[7 lipca]] [[1920]] 4 Armia otrzymała rozkaz dotarcia [[9 lipca]] w rejonie [[Twerecz (miejscowość)|Twerecz]]-[[Goduciszki]]-[[Koma]], a [[10 lipca]] zająć rejon stacji [[Mołodeczno]]. Odniosła wiele sukcesów i doszła do dolnej Wisły. Na skutek opóźnionego odwrotu (polskie wojska zdobyły jej radiostację) nie zdołała wycofać się na wschód, poniosła ciężkie straty i gros sił wycofało się z frontu polsko-sowieckiego na teren Prus Wschodnich, gdzie została internowana. W końcu sierpnia 1920 z resztek [[Grupa Mozyrska|Grupy Mozyrskiej]] i oddziałów ściągniętych z głębi Rosji sformowano trzecią 4 Armię pod dowództwem Aleksandra Szuwajewa. We wrześniu-październiku walczyła ona z Polakami na Białorusi i poniosła wiele porażek. W 1921 rozformowana.


== Dowódcy ==
== Dowódcy armii ==
* [[Gaspar Woskanow]] (październik [[1919]] – kwiecień [[1920]])
* [[Gaspar Woskanow]] (październik [[1919]] – kwiecień [[1920]])
* [[Jewgienij Siergiejew]] (kwiecień – sierpień 1920),
* [[Jewgienij Siergiejew]] (kwiecień – sierpień 1920),
* [[Aleksandr Szuwajew|Aleksandr Dmitriewicz Szuwajew]] (od sierpnia – października 1920).
* [[Aleksandr Szuwajew|Aleksandr Dmitriewicz Szuwajew]] (od sierpnia – października 1920).


== Struktura organizacyjna ==
== Skład 4 lipca 1920 ==
; 4 lipca 1920
* [[12 Dywizja Strzelców]]
* [[12 Dywizja Strzelców]]
* [[18 Dywizja Strzelców]]
* [[18 Dywizja Strzelców]]
Linia 56: Linia 57:
** 15 Dywizja Kawalerii
** 15 Dywizja Kawalerii


== Skład w sierpniu 1920 ==
; w sierpniu 1920
* [[12 Dywizja Strzelców]]
* [[12 Dywizja Strzelców]]
* [[53 Dywizja Strzelców]]
* [[53 Dywizja Strzelców]]

Wersja z 20:15, 12 maj 2019

4 Armia
4-я Армия
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1921

Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Dyslokacja

Kaukaz

Podległość

Front Turkiestański
Front Zachodni

4 Armiazwiązek operacyjny Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

Utworzona po raz pierwszy w czerwcu 1918 na Kaukazie. Walczyła na Froncie Wschodnim. W sierpniu 1919 1 i 4 Armia weszły w skład utworzonego wówczas Frontu Turkiestańskiego pod dowództwem Michaiła W. Frunzego pod Samarą, Kujbyszewem i Uralskiem. 20 kwietnia przemianowana na 2 Rewolucyjna Armię Robotniczą. W maju 1920 sformowano ponownie 4 Armię i wysłano na Front Zachodni Tuchaczewskiego.

W czasie ofensywy lipcowej 1920 4 Armia otrzymała rozkaz skierowania głównego uderzenia na północ od jeziora Wielkie Jelno i wkroczenia 5 lipca w rejon Szarkowszczyzna-Łużki. Kawaleria miała być rzucona na lewy brzeg Dźwiny oraz w kierunku Swięcian. W bitwie nad Autą 4 – 6 lipca 1920 przełamała front polski, ale nie zdołała rozbić polskiej 1 Armii. 7 lipca 1920 4 Armia otrzymała rozkaz dotarcia 9 lipca w rejonie Twerecz-Goduciszki-Koma, a 10 lipca zająć rejon stacji Mołodeczno. Odniosła wiele sukcesów i doszła do dolnej Wisły. Na skutek opóźnionego odwrotu (polskie wojska zdobyły jej radiostację) nie zdołała wycofać się na wschód, poniosła ciężkie straty i gros sił wycofało się z frontu polsko-sowieckiego na teren Prus Wschodnich, gdzie została internowana. W końcu sierpnia 1920 z resztek Grupy Mozyrskiej i oddziałów ściągniętych z głębi Rosji sformowano trzecią 4 Armię pod dowództwem Aleksandra Szuwajewa. We wrześniu-październiku walczyła ona z Polakami na Białorusi i poniosła wiele porażek. W 1921 rozformowana.

Dowódcy armii

Struktura organizacyjna

4 lipca 1920
w sierpniu 1920

Przypisy

  1. Wojciech Zawadzki Pomorze 1920, Bellona 2015, s. 76-77

Bibliografia

  • Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
  • Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.