Dwór w Radochowie
 nr rej. dwór 182/754 z 27.09.1960, park 190/674/WŁ z 4.10.1977[1]
| |
.jpg) Dwór od południowego zachodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
dwór |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
przełom XVI i XVII w. |
| Ważniejsze przebudowy |
XVIII i XX w. |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój  | |
 50°20′49,82″N 16°49′42,29″E/50,347172 16,828414
| |
Dwór w Radochowie – zabytkowy dwór[1] w Radochowie – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój[2].
Obiekt wzniesiony na przełomie XVI i XVII w., był przebudowany w XVIII i XX w. Remontowany w latach 1964–1965 i 1977–1978, obecnie jest własnością prywatną.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Renesansowy dwór w Radochowie wzniesiony został na przełomie XVI i XVII wieku jako własność rodziny Pannwitzów, potem należał do Haugwitzów[2]. W 1634 właścicielem był płk Neuhaus (Nayhauß); w 1765 hrabia Neuhauss; w 1787 hr. Ignatz von Neyhaus[2]. Przebudowano go w końcu XVIII i na początku XX wieku. W 1945 roku budynek został zniszczony i w kolejnych latach niszczał[2]. W latach 1964–1965 rozpoczęto prace remontowe w trakcie których wykonano nowe stropy i więźbę dachową, a dach pokryto gontem. W latach 1977–1978 rozpoczęto prace adaptacyjne na ośrodek wczasowy, jednak nie zostały one dokończone[2]. Kilka lat później próbowano bez powodzenia urządzić we dworze dom wycieczkowy PTTK[2]. Obecnie obiekt jest własnością prywatną[3].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Dwór jest dwuskrzydłowym założeniem, nakrytym równoległymi dachami z bogato zdobionym szczytem wolutowym[2]. Mocno zniszczony dwór jest kryty gontem[2]. Zachowały się sklepienia kolebkowe w parterze, portal renesansowy i kamienne opaski okienne[2]. Na elewacji zachowały się pozostałości dekoracji sgraffitowej[2]. Obok znajduje się baszta, zabudowania gospodarcze i budynek mieszkalny dla służby[2]. Pozostałości malowniczego parku otoczone są resztkami kamiennego muru z bramą[2]. Po drugiej stronie rzeki stoi figura św. Jana Nepomucena z 1732 na gruszkowatym cokole opatrzonym herbem fundatora – hrabiego de Neynaus – i chronostychem[4]. Rzeka w tym miejscu zmieniła koryto w czasie powodzi 1997 i pozostawiła prowadzącą donikąd metalową kładkę nad pustym, starym korytem.
-
-
-
-
-
-
-
Dzwi z herbem Neuhaus -
Herb Neuhaus (Nayhauß)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_Id_592862.jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 75. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 189,191, 192. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ Radochów. [w:] www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2018-06-08].
- ↑ www.nepomuki.pl
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.
