Dwór barokowy w Długopolu Górnym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór barokowy w Długopolu Górnym
Symbol zabytku nr rej. 556/1984 z 22.12.1971[1]
Ilustracja
Dwór od wschodu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Długopole Górne

Adres

Długopole Górne 165

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

późny barok

Ukończenie budowy

1784 r.

Ważniejsze przebudowy

XIX w.

Położenie na mapie gminy Międzylesie
Mapa konturowa gminy Międzylesie, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór barokowy w Długopolu Górnym”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór barokowy w Długopolu Górnym”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór barokowy w Długopolu Górnym”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór barokowy w Długopolu Górnym”
Ziemia50°13′16,8″N 16°38′52,3″E/50,221333 16,647861

Dwór barokowy w Długopolu Górnym – zabytkowy dwór wzniesiony w 1784 roku, przebudowany w XIX wieku.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Dwór leży w centrum w Długopola Górnegowsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dwór został wzniesiony w 1784 roku[2], w XIX wieku został przebudowany[3]. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 22 grudnia 1971 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków[1].
Obecnie w budynku znajdują się mieszkania komunalne.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Późnobarokowy dwór to budowla wzniesiona z kamienia i cegły, na planie prostokąta, nakryta dwuspadowym dachem naczółkowym z wolimi oczami[2]. Okna mają kamienne obramowania, na parterze zachowały się barokowe kraty koszowe[2]. Elewacje piętra są podzielone lizenami[2]. Do wnętrza prowadzą dwa portale. Na osi budynku znajduje się sień przelotowa z klatką schodową[3]. W części pomieszczeń parteru zachowały się sklepienia[3].
Obok dworu znajdują się duże zabudowania gospodarcze i pozostałości dawnego ogrodu[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 76. [dostęp 2014-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
  2. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 101, 102. ISBN 83-85773-06-1.
  3. a b c Damian Dąbrowski: Długopole Górne. [w:] www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2017-10-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]