Pałac w Giebułtowie
nr rej. pałac A/794/794 z 14.11.1960, park A/795/683/J z 12.06.1981 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie gminy Mirsk | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego | |
50°58′42″N 15°20′49″E/50,978333 15,346944 |
Pałac w Giebułtowie – zabytkowy[1] pałac w Giebułtowie – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ruiny zabytkowego pałacu wybudowany w 1665 r., następnie przebudowanego na barokowy według daty na portalu około 1760 r. Fundatorem tej rezydencji był Christopf von Üchtritz[2], właściciel wsi. Architektura tej rezydencji, podjęta z włoskich inspiracji i wykonana przez włoskich budowniczych, stanowi jedno z najwcześniejszych dzieł nowego pałacowego stylu na terenie Śląska, przejawiającego się w umiejscowieniu budynku górującego nad ogrodem i folwarkiem, jego zewnętrzną formą i pierwszym na terenie Śląska zastosowaniu włoskich sklepień lustrzanych bezlunetowych oraz wprowadzeniu reprezentacyjnej galerii parteru i piętra. Był on restaurowany w XIX w. i na początku XX w.[2] Jest to trzykondygnacyjne założenie prostokątne z silnie występującym ryzalitem środkowym, o osiach akcentowanych podziałem pilastrowym. Wnętrze parteru z sienią na osi zakrywają sklepienia kolebkowe. Stylowy taras flankowany jest dwiema basztami. Obok pałacu znajduje się budynek folwarczny z 1810 roku z zachowanym do dziś portalem, podziałem pasowym elewacji, świetlikami, stolarką drzwi i okien. Obecnie Pałac jest ruiną, nie ma możliwości zwiedzania go. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. Pogórze Izerskie, tom 2 (A-Ł), red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2003, ISBN 83-85773-60-6, s. 200-201