Pałac Wallenberg-Pachalych we Wrocławiu
| ||
 nr rej. 27 z 28.11.1947 i 191 z 15.02.1962
| ||
 Pałac Wallenberg-Pachalych w 2012 r. | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Wrocław | |
| Adres | ul. Szajnochy 10 | |
| Typ budynku | pałac | |
| Styl architektoniczny | klasycyzm | |
| Architekt | Carl Gotthard Langhans Carl Ferdinand Langhans | |
| Inwestor | Karl von Wallenberg, Gideon von Wallenberg-Pachaly | |
| Powierzchnia użytkowa | ok. 3 500 m² | |
| Rozpoczęcie budowy | 1785 | |
| Ukończenie budowy | 1787 | |
| Ważniejsze przebudowy | 1810 | |
Położenie na mapie Wrocławia   Pałac Wallenberg-Pachalych | ||
Położenie na mapie Polski  Pałac Wallenberg-Pachalych | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Pałac Wallenberg-Pachalych | ||
 51°06′31,0″N 17°01′43,2″E/51,108611 17,028667
| ||
Pałac Wallenberg-Pachalych we Wrocławiu (niem.: Wallenberg-Pachaly-Palais) – dawny pałac miejski i bank przy ul. Szajnochy 10 we Wrocławiu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek został wzniesiony w stylu wczesnego klasycyzmu, w latach 1785-1787 na zlecenie, głównego kontrolera podatkowego Kamery Wojennej i Dominialnej, Gideona von Pachaly. Jego projektantem był śląski architekt Carl Gotthard Langhans.
Pierwotnie pałac stał przy ówczesnym Rossmarkt (Końskim Targu) , nad fosą wewnętrzną, zasypaną całkowicie po 1869 r.[1].
Pierwsze piętro było luksusową rezydencją. W salonie zachowały się stiuki, kominek z niszą ujętą z obu stron hermami oraz sala w kształcie elipsy z czterema narożnymi wnękami flankowanymi jońskimi kolumnami. Malowidło na plafonie, przedstawiające Chronosa, wykonał w 1788 r. Philipp Anton Bartsch.
Parter zajmowało przedsiębiorstwo bankowo-handlowe, kantor wymiany walut i biuro obsługi spedycji towarów. Wozy wjeżdżały do ogromnej sieni i tu były wyładowywane. Pałac Pachalych jest jednym z najbardziej okazałych pałaców XVIII-wiecznego Wrocławia i dzisiaj ma jedyne zachowane we Wrocławiu klasycystyczne wnętrza[1].
W 1810 r. architekt Carl Ferdinand Langhans rozbudował pałac o trójosiowe skrzydło zachodnie[1].
Przed 1945 r. w pałacu miał siedzibę Commerzbank[2]. II wojna światowa nie spowodowała niemal żadnych zniszczeń pałacu, a jego wnętrza nie zostały zdewastowane. Następnie pałac przejął Uniwersytet Wrocławski i zaadaptował go do celów bibliotecznych (oddział opracowywania zbiorów, gabinety dyrektorskie, administracja Biblioteki Uniwersyteckiej). W listopadzie 2013 r. Uniwersytet Wrocławski wystawił pałac na sprzedaż, a instytucje biblioteczne przeniesiono do nowego budynku przy ul. Jolliot-Curie[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Beata Maciejewska: Pałac w centrum Wrocławia na sprzedaż. Byliśmy tam. Gazeta Wyborcza, 2016-09-19. [dostęp 2017-02-03].
- ↑ a b Pałac Wallenberg-Pachaly. Wratislaviae Amici. [dostęp 2017-02-03].
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
