Pałac w Jałowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Jałowcu
Symbol zabytku nr rej. pałac 558/1483 z 25.01.1966, park 557/863/J z 4.02.1985[1]
Ilustracja
Pałac w Jałowcu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Jałowiec

Adres

nr 22

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neoklasycyzm

Inwestor

Conrad Lachmann

Ukończenie budowy

1828

Właściciel

Conrad Lachmann, Maria von Zedlitz, Conrad von Zedlitz

Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubań
Mapa konturowa gminy wiejskiej Lubań, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Jałowcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Jałowcu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Jałowcu”
Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Jałowcu”
Ziemia51°05′23,97″N 15°18′36,32″E/51,089992 15,310089

Pałac w Jałowcu – zabytkowy pałac wybudowany w 1828 w miejscowości Jałowiec w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Lubań.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałac został wzniesiony w 1828 na polecenie Conrada Lachmanna[2]. Po 1945 roku był użytkowany przez miejscowy PGR jako wielorodzinny budynek mieszkalny[2]. Obecnie jest niezamieszkany i niszczeje[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Piętrowy pałac został wybudowany na planie prostokąta i kryty jest dachem czterospadowym[3]. Od frontu posiada ryzalit z balkonem (bez balustrady) podtrzymywanym przez cztery kolumny doryckie, zwieńczony frontonem, w którym od lewej znajdują się płaskorzeźby: astrolabium, Hermesa, Demeter, kielicha z trzema kłosami i lampy oliwnej[3]. Od strony ogrodu we frontonie znajduje się herb barona (Freiherren) Lachmann – Falkenau przedstawiający na lewym polu sokoła, zaś na polu prawym pszczelą barć. Herb, zwieńczony koroną baronowską, otaczają płaskorzeźby kobiet; po lewej trzymającej róg obfitości, po prawej książkę[2]. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park, ogród przy pałacu z 1818 r.; ogród z mauzoleum z 1870 r., w którym pochowany jest poległy na wojnie 23-letni Robert Karl Lachmann[4] (†16.09.1870) oraz aleja lipowa z drugiej połowy XVIII w.[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]