Pałac w Piszkowicach
| ||
![]() | ||
![]() Pałac w Piszkowicach | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Piszkowice | |
Typ budynku | pałac | |
Styl architektoniczny | barok | |
Ukończenie budowy | druga połowa XVII w. | |
Ważniejsze przebudowy | 1722 | |
![]() |
Pałac w Piszkowicach – pałac wybudowany w drugiej połowie XVII w. i przebudowany w 1722 roku. Po 1945 roku mieściła się w nim szkoła, obecnie jest własnością prywatną.
Spis treści
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Pałac położony jest w Piszkowicach - wsi w Polsce położonej w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1340 roku w tym miejscu istniała siedziba rycerska, która została zniszczona podczas najazdu husytów w 1428 roku[3]. W miejscu renesansowego dworu pod koniec XVII wieku wzniesiono obecny pałac, najprawdopodobniej z wykorzystaniem pozostałości poprzedniego budynku[2]. W 1722 roku obiekt został przebudowany[2].
Po 1945 roku w pałacu mieściła się szkoła podstawowa, w roku 1998 został przez gminę sprzedany osobie prywatnej[3]. Od tego czasu pałac na skutek braku zabezpieczenia ulegał zniszczeniu i dewastacji[4]. W 2015 roku budynek ponownie sprzedano, nowy właściciel rozpoczął remont z przeznaczeniem obiektu na agroturystykę[5].
Właściciele pałacu [3][edytuj | edytuj kod]
- von Haugwitzowie:
- Hans (1499-1528)
- Georg (-1560)
- Heinrich (1539-1603)
- Magdalena (-1643), żona Heinricha Stillfrieda von Rattonitza
- 1558 - Wenzel
- 1568, 1582 - Dietrch
- 1594 - Hans i Heinrich
- 1598 - Hans
- 1607,- 1622 Dittrich
- 1622 - 1626 Adam Gottfried Berka von der Daube und Leippe
- -1626 - hrabina Kolowrat
- 1626 - Anna Kolonna von Wels
- von Haugwitzowie:
- Friedrich A. baron Falkenhausen
- 1840 - 1845 - hrabina Falkenhausen de domo Magnis
- od 1876 - von Zedllitz-Neukirchowie
- 1876 - baron Georg
- 1890 - baron Theodor
- 1893 - 1910, 1926 - Wolfgang Moritz von Eichborn z Wrocławia
- 1937 - Rudolf Salfeld
- po 1945 - w pałacu mieściła się szkoła
- 1998 - po raz pierwszy pałac został sprzedany
- 2015 - po raz drugi sprzedany
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pałac w Piszkowicach to barokowa budowla wzniesiona na planie prostokąta, dwukondygnacyjna, z zagospodarowanym poddaszem nakrytym czterospadowym dachem mansardowym z lukarnami[3]. Elewacje są podzielone lizenami, a okna ujęto w skromne opaski, połączone w pionie fantazyjnymi płycinami[2]. W bocznych elewacjach znajdują się dwa skromne portale, natomiast w elewacji frontowej jest okazały portal główny, flankowany pilastrami o ozdobnych kapitelach, które podtrzymują balkon z kamienną balustradą[2]. Układ wnętrz został częściowo przekształcony w wyniku adaptowania pałacu na szkołę, z zachowaniem centralnie położonej sieni, w przedłużeniu której znajduje się klatka schodowa[4].
Pałac otacza niewielki park krajobrazowy z kilkoma piętrami tarasów, murami oporowymi[4]. Obok rezydencji zachował się urządzony w XIX wieku taras widokowy, a w pobliżu znajdują się ruiny pawilonu parkowego[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 67. [dostęp 19.11.2014].
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 337-339. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ a b c d Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 299-301. ISBN 978-83-89102-63-8.
- ↑ a b c d Damian Dąbrowski: Piszkowice. W: www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2017-08-13].
- ↑ Sandra Szemelak: Pałac w Piszkowicach. W: http://klodzko.express-miejski.pl [on-line]. [dostęp 2017-08-12].
- ↑ Franz Anton von Haugwitz auf Pischkowitz. www.geni.com. [dostęp 22.09.2015].
- ↑ Wenzel Johann franz Deodat Heinrich Graf von Haugwitz Freiherr auf Pischkowitzin zu Pischkowitz. www.geni.com. [dostęp 30.09.2015].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1.
- Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
|