Dwór w Radomierzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór w Radomierzu
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Radomierz

Typ budynku

Pałac

Ukończenie budowy

XVI w.

Pierwszy właściciel

Schaffgotschowie

Położenie na mapie gminy Janowice Wielkie
Mapa konturowa gminy Janowice Wielkie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radomierzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radomierzu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radomierzu”
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego
Mapa konturowa powiatu karkonoskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radomierzu”
Ziemia50°53′52″N 15°53′20″E/50,897778 15,888889
Dolina Pałaców i Ogrodów – mapa

Dwór w Radomierzu – zabytkowy dwór[1] położony 3 km od Jeleniej Góry przy trasie Jelenia Góra – Wrocław na skraju wsi Radomierz, na dziedzińcu, pośrodku zabudowań podworskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dokument źródłowy z 1372 r. wspomina o właścicielu wsi rycerzu Clericusie Boltze. Rycerz otrzymał Radomierz wraz z dobrami lennymi należącymi do zamku Sokolec od Agnieszki Świdnickiej. W wiekach kolejnych dobra przechodziły parokrotnie w ręce wielu rodzin m.in. Reymbabe, Wiltberg, Schindel, Nimptsch. Początkiem XVI w. wsią zaczęli rządzić Schaffgotschowie, z przerwami do połowy XVII. Prawdopodobnie byli fundatorami dworu, który wzniesiono ok. połowy XVI. Około roku 1650 właścicielami posiadłości były rodziny Benchel i Vechtritz, którzy posiadali dwór do 1876 r. Po pożarze w roku 1776 obiekt przebudowano. Na początku XX w. majątek kupił Bruno Kaffler, który prawdopodobnie był zleceniodawcą ostatniej przebudowy dworu – obniżenie górnej kondygnacji, nowe nadokienniki.

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie dwór otoczony był fosą. Obiekt założony na planie prostokąta, z dwoma 1-kondygnacyjnymi cylindrycznymi alkierzami w narożu południowo-zachodnim. Dwór nakryty dachem 2-spadowym. Na osi fasady portal zwieńczony gierowanym naczółkiem. Otwory okienne ujęte w renesansowe fascjowe obramienia. Do dzisiejszych czasów zachowały się sklepienia krzyżowe na parterze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 116–118. ISBN 83-92292-21-9.
  • oprac. Ernst Badstübner et al. ; red. Sławomir Brzezicki i Christine Nielsen ; oprac. Grzegorz Grajewski i Dietmar Popp ; red. językowa Marcin Grabski, Olga Rutkowska ; tł. Barbara Ilkosz i Teresa Szymczyk: Zabytki sztuki w Polsce: Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 731. ISBN 83-92290-61-5.