Przejdź do zawartości

Pałac w Komorowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Komorowicach
Zabytek: nr rej. pałac A/3967/1793 z 20.08.1966, park A/3968/380 z 24.07.1976
Ilustracja
Pałac w Komorowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Komorowice

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

renesans[1]barok francuski

Kondygnacje

2[1]

Rozpoczęcie budowy

1529 r.[1]

Ważniejsze przebudowy

1566-1570, 1700, druga poł. XIX w.[1]

Pierwszy właściciel

Melchior Hirsch von Kaltenbrunn[1]

Położenie na mapie gminy Żórawina
Mapa konturowa gminy Żórawina, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Komorowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Komorowicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Komorowicach”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac w Komorowicach”
Ziemia51°00′49,8″N 16°59′56,3″E/51,013833 16,998972

Pałac w Komorowicachzabytkowy[2] pałac w miejscowości Komorowice.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pałac wybudowany został w 1529 przez Melchiora Hirscha von Kaltenbrunna[1] (zm. 1541) z Mysłakowa (niem. Kaltenbrunn); żonatego z Urszulą von Jenckwitz (zm. 1546). Małżeństwo miało syna Melchiora juniora, żonatego z Urszulą von Morenberg, który z kolei miał dwie córki: Annę i Helenę[3]. W latach 1650–1654 jego właścicielem był Karl von Luttwitz (zm. 1653), który ożenił się z Ewą von Rehdiger[4], panią na włościach do 1662, kiedy powtórnie wyszła za mąż za Georga von Kaltenbrunna (zm. 1671). Następnie majątek odziedziczył ich syn Georg Albrecht właściciel do lat 80. XVII w., który ożenił się z Marią von Luttwitz. Małżeństwo miało dzieci urodzone w latach 1676, 1677 i 1684[5].

Obiekt postawiony na planie podkowy, kryty dachem czterospadowym. Pierwotnie renesansowy zamek, przebudowany w latach 1566–1570 i w 1700 r.[1] Kolejna przebudowa miała miejsce w drugiej połowie XIX w.[1] Zabytek jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park[2]. W drugiej kondygnacji wieży mad otworem okiennym znajduje się kwadratowa płycina z herbem von Kaltenbrunn podtrzymywanym przez dwóch mężczyzn[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Komorowice. ruinyizamki.pl/. [dostęp 2015-11-29].
  2. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  3. Roman Sękowski (1931-2023): Herbarz szlachty śląskiej: informator genealogiczno-heraldyczny. T. 3. Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2023, s. 139.
  4. Epitafium Evy von Kaltenbrunn z herbem von Rhediger do 1945 znajdowało się na ścianie zniszczonego w czasie wojny kościoła w Domasławiu. Inskrypcja informowała, że była ona żoną Georga von Kaltenbrunn, pana na Komorowicach i Rzeplinie. W latach 1653 i 1665 chrzcili oni swe dzieci w kościele w Ołtaszynie, gdzie też pochowano Georga.
  5. Historia. [dostęp 2024-09-11].
  6. Dokumenty NID. [dostęp 2024-09-11].