50°50′39″N 15°44′30″E/50,844167 15,741667Pałac w Staniszowie
| ||
 nr rej. A/781/878/J z 4.04.1988
| ||
 Pałac w Staniszowie | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Staniszów | |
| Inwestor | Heinrich von Reuss | |
| Kondygnacje | 2 | |
| Ukończenie budowy | 1787 r. | |
| Ważniejsze przebudowy | 1818, 1887 r. | |
Położenie na mapie gminy Podgórzyn   Pałac w Staniszowie | ||
Położenie na mapie Polski  Pałac w Staniszowie | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Pałac w Staniszowie | ||
Położenie na mapie powiatu jeleniogórskiego  Pałac w Staniszowie | ||
| 50°50′39″N 15°44′30″E/50,844167 15,741667
| ||
Pałac w Staniszowie – zabytkowy pałac w Staniszowie w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w gminie Podgórzyn.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie był to renesansowy dwór wzniesiony prawdopodobnie w II połowie XVI w.[1] Z tego czasu przypuszczalnie pochodzą grube (powyżej 1 m) mury powyżej, określające kształt pierwotnego budynku. Renesansowy zarys murów pokrywa się z korpusem głównym pałacu, bez części wschodniej, która mogła powstać w I połowie XVIII w. (sklepienia lunetowe i krzyżowe); z tego czasu mogą pochodzić też alkierze północne. Największa przebudowa odbyła się po roku 1787 na zlecenie księcia Heinricha von Reuss[1]. Dworowi nadano wówczas późnobarokową charakterystykę, nastąpiła zmiana wystroju wnętrz, w których utworzono m. in. galerię obrazów[1]. W roku 1818 pałac przebudowano w stylu klasycystycznym[1]. W roku 1887 powiększono budowlę o skrzydło wschodnie i przebudowano pałac[1]. Przybudówka południowo-wschodnia jest efektem XX wiecznej rozbudowy i renowacji budynku[1].
Pałac jest własnością prywatną. Mieści się w nim hotel oraz restauracja. Odbywa się w nim również festiwal "Muzykalia Staniszowskie".
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Pałac założony jest na planie prostokąta z bocznymi alkierzami, trzykondygnacyjny, trzytraktowy, nakryty dachem naczółkowym z lukarnami[1]. Obiekt z otwarty dziedzińcem od strony ogrodu[1]. W pomieszczeniach przyziemia sklepienia krzyżowe i kolebkowe[1]. Zachowana część wyposażenia: oryginalna stolarka drzwi, boazerie, mozaiki parkietowe, sztukateria stropów i sklepień, cztery kominki stiukowe, malowidła ścienne saloniku ogrodowego[1].
Pałac otacza park krajobrazowy w stylu angielskim założony przez księcia von Reuss na przełomie XVIII/XIX wieku[1]. W pobliżu pałacu znajduje się dawna oficyna – oranżeria[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
- Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 124-128. ISBN 83-92292-21-9.
- Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 794. ISBN 83-92290-61-5.
| ||||||||||||
| ||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
