Pałac w Staniszowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pałac w Staniszowie
Schloss Stonsdorf
Symbol zabytku nr rej. A/781/878/J z 4.04.1988
Ilustracja
Pałac w Staniszowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Staniszów

Inwestor

Heinrich von Reuss

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

1787

Ważniejsze przebudowy

1818, 1887

Położenie na mapie gminy Podgórzyn
Mapa konturowa gminy Podgórzyn, u góry nieco na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Staniszowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Staniszowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Staniszowie”
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego
Mapa konturowa powiatu karkonoskiego, blisko centrum na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Staniszowie”
Ziemia50°50′39″N 15°44′30″E/50,844167 15,741667
Strona internetowa

Pałac w Staniszowie – zabytkowy pałac w Staniszowie w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Podgórzyn.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie był to renesansowy dwór wzniesiony prawdopodobnie w II połowie XVI w.[1] Z tego czasu przypuszczalnie pochodzą grube (powyżej 1 m) mury powyżej, określające kształt pierwotnego budynku. Renesansowy zarys murów pokrywa się z korpusem głównym pałacu, bez części wschodniej, która mogła powstać w I połowie XVIII w. (sklepienia lunetowe i krzyżowe); z tego czasu mogą pochodzić też alkierze północne. Największa przebudowa odbyła się po roku 1787 na zlecenie księcia Heinricha von Reuss[1]. Dworowi nadano wówczas późnobarokową charakterystykę, nastąpiła zmiana wystroju wnętrz, w których utworzono m.in. galerię obrazów[1]. W roku 1818 pałac przebudowano w stylu klasycystycznym[1]. W roku 1887 powiększono budowlę o skrzydło wschodnie i przebudowano pałac[1]. Przybudówka południowo-wschodnia jest efektem XX wiecznej rozbudowy i renowacji budynku[1].

Pałac jest własnością prywatną. Mieści się w nim hotel oferujący 43 pokoje (w tym 5 apartamentów) z restauracją oraz strefą spa z basenem[2]. Odbywa się w nim również festiwal „Muzykalia Staniszowskie”. Do właścicieli hotelu przynależy również galeria sztuki oraz sklep z meblami „MaisondeRome INTERIOR DESIGN” znajdujący się przy budynku hotelu[3].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Pałac założony jest na planie prostokąta z bocznymi alkierzami, trzykondygnacyjny, trzytraktowy, nakryty dachem naczółkowym z lukarnami[1]. Obiekt z otwarty dziedzińcem od strony ogrodu[1]. W pomieszczeniach przyziemia sklepienia krzyżowe i kolebkowe[1]. Zachowana część wyposażenia: oryginalna stolarka drzwi, boazerie, mozaiki parkietowe, sztukateria stropów i sklepień, cztery kominki stiukowe, malowidła ścienne saloniku ogrodowego[1].
Pałac otacza park krajobrazowy w stylu angielskim założony przez księcia von Reuss na przełomie XVIII/XIX wieku[1]. W pobliżu pałacu znajduje się dawna oficyna – oranżeria[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 353-358. ISBN 978-83-89102-63-8.
  2. Hotel SPA Pałac STANISZÓW. oficjalna strona [dostęp 2021-03-13]
  3. MaisondeRome INTERIOR DESIGN. oficjalna strona [dostęp 2021-03-13]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
  • Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 124-128. ISBN 83-92292-21-9.
  • Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 794. ISBN 83-92290-61-5.Sprawdź autora:1.