Przejdź do zawartości

Zamek Gryf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Gryf
Zabytek: nr rej. A/853/497 z 12.12.1958[1]
Ilustracja
Najwyższa część ruin zamku o zachodzie słońca
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Proszówka

Rozpoczęcie budowy

XIII w.

Zniszczono

1799 (częściowe rozebranie)

Pierwszy właściciel

Konrad II Garbaty

Kolejni właściciele

Wacław IV Luksemburski Benesz Chuśnik Schaffgotschowie

Położenie na mapie gminy Gryfów Śląski
Mapa konturowa gminy Gryfów Śląski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek Gryf”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Gryf”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek Gryf”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek Gryf”
Ziemia50°59′33″N 15°25′17″E/50,992500 15,421389
Strona internetowa

Zamek Gryf (niem. Greiffenstein) – ruiny średniowiecznego zamku we wsi Proszówka, na wzgórzu (447 m n.p.m.) panującym nad drogą Gryfów ŚląskiMirsk (obecnie droga wojewódzka nr 361), 6 km na południe od Gryfowa i 2 km na północny wschód od Mirska.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zamek wybudował w XIII wieku książę głogowski Konrad na miejscu dawnego grodu Bobrzan[2]. Do końca XIV wieku znajdował się w rękach książąt świdnickich, później króla czeskiego Wacława IV[2]. W 1419 roku stał się własnością rodu Schaffgotschów i pozostał w ich rękach do 1798 roku[2]. W XVI i XVII wieku był powiększany i umacniany, między innymi poprzez dodawanie attyk do zamku górnego oraz rozbudowę zamku dolnego i bramy wjazdowej[2]. Dwukrotnie był oblegany przez Szwedów, w 1639 roku zamek obronił się, lecz zdobyto go 1645 roku. Sto lat później w 1745 roku zajęły go wojska pruskie, a w roku 1778 był już silną twierdzą[2]. W 1799 roku został częściowo rozebrany na materiał do budowy folwarku usytuowanego poniżej zamku[2]. Od tego czasu pozostaje w ruinie. Obecnie zamek jest własnością prywatną.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Zamek składał się z trzech elementów: zamku górnego, zamku średniego i najmłodszego, a zarazem najsłabiej zachowanego zamku dolnego[2]. Najwyższą część zamku wzniesiono na planie nieregularnego pięcioboku, na północ ulokowano zamek średni, natomiast zamek dolny zajmował największą, wschodnia część[2]. W kaplicy na jednej ze ścian namalowany był swego czasu wizerunek dużego gryfa, od którego pochodzi nazwa zamku[2].

Z pierwotnej substancji budowlanej zachowały się mury zamku górnego oraz fragmenty bramy i wieży wjazdowej na dolnym przedzamczu[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2012-01-11].
  2. a b c d e f g h i Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 152–158. ISBN 978-83-89102-63-8.
  3. Adam Wagner, Murowane budowle obronne w Polsce X-XVIII w., wyd. Bellona, Warszawa 2019

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]