Pałac w Bronowie (powiat świdnicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Bronowie
Symbol zabytku nr rej. pałac A/3607/777 z 7.10.1960 oraz 2061 z 6.06.1972, park nr rej.: A/3605/856/WŁ z 18.09.1981, dom ogrodnika (nr 5) A/3606/1077/WŁ z 29.11.1984
Ilustracja
Pałac w Bronowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bronów

Typ budynku

Pałac

Styl architektoniczny

Wczesny barok

Kondygnacje

2-3

Rozpoczęcie budowy

1660

Ukończenie budowy

1670

Ważniejsze przebudowy

1780, 1880

Położenie na mapie gminy Dobromierz
Mapa konturowa gminy Dobromierz, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Bronowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Bronowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac w Bronowie”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Bronowie”
Ziemia50°55′41,2″N 16°13′03,9″E/50,928111 16,217750

Pałac w Bronowie – zabytkowy[1] pałac wybudowany około 1670 r. w Bronowie[2]wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Dobromierz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ród Mutiusów przebudował w 1780 r. ówczesny dwór z XVII wieku na istniejący do dzisiaj pałac, który zachował cechy baroku (portal, lukarny, pilastry). Obiekt wybudowany na planie prostokąta nakryty był dachem czterospadowym. W pałacowych dobrach rodzina von Mutius posiadała liczne przedmioty sztuki (meble, szkło, porcelana, srebrna zastawa) oraz liczą kolekcję obrazów francuskiego malarza Antoine'a Pesne (1683-1757 od 1711 dworskiego malarza na Pruskim Dworze Królewskim w Berlinie) i malarza portrecisty Antona Graffa (1736-1813). Współcześnie pałac jest w stanie ruiny. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: dom ogrodnika wzniesiony w latach 80. XVIII w.[3] i park, który znajduje się wokół pałacu, a w nim starodrzew z platanami, lipami, klonami oraz, co jest rzadkością w tych stronach, kasztanem jadalnym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 163. [dostęp 2015-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  3. J. Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, wyd. Arkady, Warszawa 2005. str. 31. ISBN 83-213-4366-X

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]