Pałac w Rusinowej
 nr rej. A/686/670/WŁ z 22.08.1977 i z 3.01.1995
| |
 Oficyna w zespole pałacowym | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Bystrzycka 3 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
1720 |
| Ważniejsze przebudowy |
1907-1908 |
| Zniszczono |
1720 |
| Odbudowano |
21.07.1762 |
| Pierwszy właściciel |
Czettritz |
| Kolejni właściciele |
Zedlitz, Krauβ, Butler, Egmont Tielsch |
Położenie na mapie Wałbrzycha  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 50°45′43,98″N 16°20′10,66″E/50,762217 16,336294
| |
Pałac w Rusinowej – zabytkowy[1] pałac[2] wybudowany w 1720 r. w Rusinowej[3] – dzielnicy Wałbrzycha, na jego południowo-wschodnich obrzeżach; w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Od frontu portal z kartuszem z trzema herbami[4] von: Crauss (L), Waldau (Ś) i Felden (P). Właścicielelem w 1733[4] był Johann Georg (Jan Jerzy junior) Crauss von Craussendorff (166?-1742), który ożenił się z Johanną Elisabet (Joanną Elżbietą) von Waldau[5][a]. Grób matki Joanny - Erdmuthe von Felden znajduje się w Dziećmorowicach[6]. Obiekt jest częścią barokowego zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park, dwie oficyny mieszkalne; oficyna, dawna stajnia, były basen oraz brama parkowa.
-
Herb von Crauss -
Herb von Waldau -
Herb von Felden
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Johanna Elisabet von Waldau była córką Frantza Georga von Waldau i Erdmuthe Charlotte von Felden
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 190. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ a b Marek Staffa (red.): Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 10: Góry Wałbrzyskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2005, s. 386- 388. ISBN 83-85773-85-1.
- ↑ Roman Sękowski (1931-2023): Herbarz szlachty śląskiej: informator genealogiczno-heraldyczny.. T. T.1, A-C. Katowice: Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2002, s. 402.
- ↑ Dziećmorowice (Dittmannsdorf). [dostęp 2024-01-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Góry Wałbrzyskie, Pogórze Wałbrzyskie, Pogórze Bolkowskie, t. 10, pod red. Marka Staffy, Wrocław: "I-Bis", 2005, ISBN 83-85773-78-9, s. 388.