Pałac w Żerkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Żerkowie
Symbol zabytku nr rej. zespół A/2754/594/W z 2.12.1986, park A/2753/408/W z 24.05.1978
Ilustracja
Pałac – elewacja wschodnia
Państwo

 Polska

Miejscowość

Żerków

Typ budynku

Pałac

Ukończenie budowy

1791 r.

Ważniejsze przebudowy

XIX/XX w.

Położenie na mapie gminy Brzeg Dolny
Mapa konturowa gminy Brzeg Dolny, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żerkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żerkowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żerkowie”
Położenie na mapie powiatu wołowskiego
Mapa konturowa powiatu wołowskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żerkowie”
Ziemia51°17′53″N 16°42′05″E/51,298056 16,701389

Pałac w Żerkowie – wybudowany w 1791 r. w Żerkowie[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Pałac położony jest we wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Brzeg Dolny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park leśny z XIX w.

Pałac z 1791 r. barokowy[2], rozbudowany w XIX w., trzyskrzydłowy, na rzucie „C”, jednopiętrowy, podpiwniczony, murowany, tynkowany, na cokole z kamienia polnego i cegły. Dach na korpusie czterospadowy łamany, na skrzydłach trójspadowe, owalne lukarny. Gzyms międzykondygnacyjny i wieńczący. Część otworów obramowana. W fasadzie klasycystyczny portyk na jońskich kolumnach, zwieńczony tympanonem, ze sztucznego kamienia. Strop nad piwnicą i parterem żelbetonowy, nad piętrem drewniany. Obiekt zdewastowany, obecnie trwa remont.

Oficyna dworska z poł. XVIII w., przebudowana w pocz. XX w., jednopiętrowa z mieszkalnym poddaszem, murowana, tynkowana. Dach dwuspa­dowy, wystające mury szczytowe. Dawny spichlerz z pocz. XX w., dziś budynek mieszkalno-gospodarczy, jednopiętrowy, z dwoma kondygnacjami strychu, muro­wany, tynkowany, dach dwuspadowy ze szczelinami, wystające mury szczytowe. Obora z częścią mieszkalną z pocz. XX w., murowana, tynkowana. Dach dwuspa­dowy z prostymi lukarnami pod daszkami pulpitowymi, z wystającymi murami ogniowymi. Stodoła z pocz. XX w., murowana, dach dwuspadowy. Budynek mieszkalno-gospodarczy z pocz. XX w., parterowy, murowany, tynkowany, dach dwuspadowy z wystającymi murami ogniowymi. Gzyms międzykondygnacyjny i podokapowy.

Park o pow. ok. 4 ha, założony ok. 1840 r., z zachowaniem wcześniejszej alei lipowej prowadzącej w kierunku sąsiedniego wzgórza. Drzewa w wieku ponad 200 lat i późniejsze dosadzania. W drzewostanie parku: buk pospolity, dąb szypułkowy, głóg jednoszyjkowy, grusza, jesion wyniosły, kasztanowiec biały, klon jawor i pospo­lity, lipa drobnolistna, olsza czarna, robinia akacjowa, sosna wejmutka, świerk pospolity, topola biała, wierzba biała.

Obok pałacu rośnie lipa drobnolistna w wieku ok. 350 lat, o obw. 620 cm, wys. 25 m. W parku rośnie buk pospolity w wieku ok. 150 lat o obw. 375 cm, wys. 27 m.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 198. [dostęp 2015-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  2. [1] (dostęp 03.01.2016)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]