Pałac we Wleniu
 nr rej. 392/664/J z 11 maja 1981 roku[1]
| |
 Pałac Książęcy we Wleniu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Winiogórska 11, 59-610 Wleń[2] |
| Styl architektoniczny |
francuski barok |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
XVI wiek |
| Ważniejsze przebudowy |
1741, 1894, 2004 |
| Pierwszy właściciel |
rodzina Czedliczów |
| Kolejni właściciele |
Hannos |
| Obecny właściciel |
osoba prywatna z Gdańska |
Położenie na mapie Wlenia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
Położenie na mapie gminy Wleń  | |
 51°01′01,726″N 15°40′54,008″E/51,017146 15,681669
| |
| Strona internetowa | |
Pałac we Wleniu – zabytkowy[3] barokowy pałac w mieście Wleń, na prawym brzegu rzeki Bóbr; w gminie Wleń, powiecie lwóweckim, województwie dolnośląskim.
11 maja 1981 roku, pod numerem 392/664/J, pałac został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
Historia pałacu[edytuj | edytuj kod]
Pałac książęcy wybudowany został w XVI wieku przez rodzinę Czedliczów, która panowała tutaj od czasów średniowiecznych. W XVII wieku właścicielem pałacu został Hannos, który pełnił funkcję komisarza wojennego. W tym czasie pałac był wielokrotnie niszczony przez Szwedów. W 1741 roku posiadłość przejął Wawrzyniec Jakub Held d'Arlé, rotmistrz pruskiej królewskiej jazdy konnej. Przebudował on pałac, nadając mu styl francuskiego baroku. Założył ponadto ogród, który otoczony jest kamiennym murem. W 1894 roku majątek stał się własnością Wilhelma Rohrbecka. Był on członkiem Towarzystwa Dendrologicznego z Berlina. W tym czasie nastąpiła znaczna zmiana pałacowego parku. Posadzono m.in. rzadkie okazy drzew i krzewów. Rohrbeck przeprowadził równie gruntowny remont pałacu. Uprościł elewację, dach pokrył łupkiem, część frontową otoczył kutym ogrodzeniem. Wilhelm Rohrbeck zmarł w 1914 roku, a dziedziczką została tylko jego córka - Dorothea Rohrbeck, zastrzelona w 1921 r. razem z młodszą, 12-letnią kuzynką Ursulą[4]. Po II wojnie światowej zabytkowa budowla została okradziona przez sowieckich żołnierzy, a pałac podzielono na mieszkania dla rodzin przybyłych z Kresów Wschodnich. W latach 70. XX wieku zabytek przekształcono w ośrodek kolonijno-wypoczynkowy. Po pewnym czasie budynek zaczął niszczeć i został przeznaczony do rozbiórki. Pałac został uratowany przed rozbiórką przez Zakład Transportu Poczty Polskiej, którego dyrektor postanowił go wyremontować. W 2004 roku pałac stał się własnością prywatną, zakupił ją przedsiębiorca z Gdańska[5]. Obecnie w obiekcie mieści się pensjonat.
W 2007 roku w pałacu były nagrywane sceny do filmu Droga do raju, scenariusz napisał i reżyserem był Gerwazy Reguła, a w roli głównej wystąpiła Ilona Ostrowska (aktorka grająca m.in. w serialu Ranczo)[6].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Barokowy pałac[7] zbudowany na planie litery C z wąskim, prostokątnym dziedzińcem. Składa się z głównego korpusu krytego dachem czterospadowym z lukarnami oraz dwóch niższych skrzydeł[8]. Nad arkadami dziedzińca znajdują się dwie płyciny zawierające osiem herbów rodowych właścicieli[7] w dwóch rzędach (po cztery)[9][10], poniżej, nad kolumną arkad kartusz z herbem Wawrzyńca Jakuba Held d'Arlé[7] i jego rodziny, właścicieli w latach 1741-1841[10].
-
1.5. Czedlicz (Zedlitz) -
2. Gersdorf -
6. (Schaff)gotsch -
7. Seidlitz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-03-17].
- ↑ Dane adresowe zamku. [dostęp 2013-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 września 2012)].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Beata Maciejewska, Makabryczne walentynki. "On to zrobił" i "tylko on mógł to zrobić" dzieli cienka granica, 13 lutego 2021
- ↑ Gaworski Marek - "Najpiękniejsze zamki, pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego" Wydawca - Matiang (Strzelce Opolskie 2012) Strona - 33 ISBN 978-83-932293-6-9
- ↑ Pałac "bohaterem" filmu. [dostęp 2013-03-17].
- ↑ a b c Wleń - Pałac (ul. Winiogórska 1) Lahn. [dostęp 2024-02-22].
- ↑ Pałac; koniec XVI w. Wleń. [dostęp 2024-02-22].
- ↑ Pierwszy rząd, od lewej, von: Zedlitz, Gersdorf, Bindemann, Kelbichen; drugi rząd od lewej, von: Zedlitz, (Schaff)gotsch, Seidlitz, Ratzke
- ↑ a b Wleń. Lähn. [dostęp 2024-02-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Gaworski - "Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego", Matiang, Strzelce Opolskie 2012, ISBN 978-83-932293-6-9
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Pałacu Książęcego
- Pałac we Wleniu. zabytki.powiatlwowecki.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-17)].
- Historia pałacu. palacwlen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-19)].