Zamek w Kłaczynie
 nr rej. A/4235/966 z 3.11.1961
| |
 Ruiny zamku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
Położenie na mapie gminy Dobromierz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |
 50°56′42,9″N 16°12′03,1″E/50,945250 16,200861
| |
Zamek w Kłaczynie – zabytkowy zamek[1] wybudowany w XIV/XV w. w Kłaczynie[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Zamek położony jest w Kłaczynie – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Dobromierz, na Przedgórzu Sudeckim na granicy z Pogórzem Kaczawskim i Pogórzem Wałbrzyskim w Sudetach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ruiny średniowiecznego rycerskiego zamku początkiem sięgającego wieku XIV[3]. Obronne założenie umiejscowiono podówczas w rozlewisku rzeki Nysy Szalonej na rzecznej wyspie. Zamek gdy istniał prezentował typ tzw. zamku na wodzie (Wasserburg, Water castle). Po gruntownej przebudowie dokonanej przez rodzinę Rybniców (Reibnitzów), zamek zajęli Szwedzi i uległ destrukcji, miało to miejsce w I połowie wieku XVII w okresie gdy Szwecja okupowała Dolny Śląsk podczas wojny 30-letniej. Po czasie budowlę udało się odbudować.
Ówcześni właściciele Kłaczyny, członkowie rodu Bierchin, wznieśli budowlę o drewnianej konstrukcji szkieletowej na murowanym przyziemiu. Całość wsparto o mur obronny i wzmocniono skarpami. Śląską rezydencję przedstawił w szkicowniku Leonard Dorst von Schatzberg w 1839. Zamek miał gęstą kratownicę ryglową z zastrzałami w kształcie litery K. Górna kondygnacja była nadwieszona na wspornikach, wysuniętych poza lico ściany dolnej[4]. Obiekt w 1850 r. spłonął. Dzieła zniszczenia dokonały pioruny które w l. 1877 i 1891 - dwa razy trafiały w budynek. Później miejscowi chłopi rozebrali resztki budowli zabierając na swoje potrzeby łupek i kamień ciosany z którego zamek był zbudowany. Dzisiejsze ruiny to drobne fragmenty murów i fosy, pozostałość narożnej baszty oraz rozsypane pośród traw kamienie z murów; wszystko to znajduje się na zachodnim brzegu Nysy ok. 300 m na południe od mostu na drodze Roztoka-Bolków.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 163. [dostęp 2015-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Labiryntarium - Znikające ruiny zamku w Kłaczynie [online], labiryntarium.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Szczypka-Gwiazda i inni, Zamki i pałace Śląska: dziedzictwo tożsamość arystokracja, Katowice: grupakulturalna.pl, 2014, ISBN 978-83-934011-8-5, OCLC 907361913 [dostęp 2019-11-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 25
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Pogórze Kaczawskie, tom 7, pod red. Marka Staffy, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9