118 Eskadra Myśliwska
| |||
| Historia | |||
| Państwo |  II Rzeczpospolita
| ||
| Sformowanie | 1926 | ||
| Rozformowanie | 1926 | ||
| Dowódcy | |||
| Pierwszy | kpt.pil. Franciszek Jach | ||
| Organizacja | |||
| Dyslokacja | Poznań Ławica | ||
| Rodzaj wojsk | Lotnictwo | ||
| Podległość | IV/3 dywizjon myśliwski | ||
118 eskadra myśliwska (118 em) – pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Eskadra została sformowana w 3 pułku lotniczym na Ławicy w oparciu o rozkaz Ministerstwa Spraw Wojskowych, Departament IV Żeglugi Powietrznej L.dz. 25 ŻP/tjn. Og.-Org. z 18 marca 1926. Wraz ze 117 eskadrą myśliwską utworzyła IV dywizjon myśliwski 3 plot[1].
Organizatorem i pierwszym dowódcą został kpt.pil. Franciszek Jach. Z braku personelu latającego wstępnie wcielono kilku pilotów z eskadry treningowej 3 pułku. Uzbrojenie eskadry stanowiły samoloty Fokker D-VII i Albatros D-III[1].
118 eskadra myśliwska, nie osiągnąwszy zdolności ćwiczebnej, rozkazem MSWojsk. Dep. IV Żeg. Pow. L.dz. 500/tjn. Og-Org. z 26 maja 1926, została rozwiązana. Personel i sprzęt został skierowany do innych jednostek myśliwskich 3 pułku lotniczego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 217.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}