162 Eskadra Myśliwska
|
||
 Godło 162 eskadry myśliwskiej |
||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|
| Sformowanie | 1937 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Tradycje | ||
| Święto | 23 maja[1] | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | por. pil. Bernard Groszewski | |
| Działania zbrojne | ||
| kampania wrześniowa | ||
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Garnizon Lwów | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojsko[2] | |
| Rodzaj wojsk | Lotnictwo | |
| Podległość | III/6 dywizjon myśliwski | |
162 Eskadra Myśliwska (162 em) - pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego II RP.
Spis treści
Historia[edytuj]
162 Eskadra Myśliwska została sformowana na podstawie rozkazu L. 4359/tjn. Ministra Spraw Wojskowych z dnia 19 lipca 1937 roku.
Eskadra została zorganizowana w listopadzie 1937 roku na lotnisku Skniłów koło Lwowa, na bazie rozformowanej 133 Eskadry Myśliwskiej z Poznania. Samoloty PZL P.7 pomimo złego stanu technicznego zostały przyjęte z rozwiązanej 143 Eskadry Myśliwskiej z Torunia[3]. Organizatorem i pierwszym dowódcą eskadry był por. pil. Bernard Groszewski. Razem ze 161 Eskadrą Myśliwską wchodziła w skład III Dywizjonu Myśliwskiego 6 Pułku Lotniczego.
Działania bojowe[edytuj]
W kampanii wrześniowej 1939 roku eskadra walczyła w składzie lotnictwa Armii „Łódź”, operując z lotniska polowego Widzew-Ksawerów. Na uzbrojeniu eskadry znajdowało się dziesięć samolotów myśliwskich PZL P.7a.
W dniu 2 września 1939 roku kapral Jan Malinowski zestrzelił samolot myśliwski Me 110, natomiast podporucznikowi Czesławowi Główczyńskiemu zaliczono 1/2 Me 110.
W dniu 3 września 1939 roku kapral Zdzisław Urbańczyk startując z zasadzki w Woli Wężykowej zestrzelił samolot rozpoznawczy Hs 126, natomiast podporucznik Główczyński wykonując lot na „wymiatanie” z lotniska Widzew zestrzelił na pewno bombowiec nurkujący Ju 87 lub samolot bombowy Do 17.
W dniu 6 września 1939 roku podporucznik Główczyński zestrzelił samolot bombowy He 111. Drugi samolot He 111 został zestrzelony przez kaprala Urbańczyka wspólnie z plutonowym Franciszkiem Prętkiewiczem z 161 em.
W dniu 16 września 1939 roku podporucznik Zdzisław Zadroziński uszkodził bombowiec nurkujący Ju 87.
Personel eskadry we wrześniu 1939 roku[edytuj]
- dowódca - por. pil. Bernard Groszewski
- zastępca dowódcy eskadry - por. pil. Jan Wiśniewski
- oficer techniczny eskadry - ppor. tech. Tadeusz Niemczewski
- szef mechaników eskadry - st. majster wojsk. Karol Surma
- szef administracyjny eskadry - st. sierż. Wojciech Chuchra
- Piloci:
- ppor. pil. Czesław Główczyński
- ppor. pil. Zbigniew Szubert
- ppor. pil. Zdzisław Zadroziński
- pchor. pil. Antoni Dzięgielewski
- pchor. pil. Franciszek Kornicki
- pchor. pil. Ryszard Łopacki
- kpr. pil. Kazimierz Kobusiński
- kpr. pil. Jan Malinowski
- kpr. pil. Jan Rogowski
- kpr. pil. Zdzisław Urbańczyk
- st. szer. pil. Tadeusz Andruszków
- st. szer. pil. Zbigniew Brzeźniak
- st. szer. pil. Michał Krzyszowski
Przypisy
- ↑ Święto 6 Pułku Lotniczego.
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. Nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Jerzy Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, s. 288, 346.
Bibliografia[edytuj]
- Izydor Koliński: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 9, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej. Wrzesień 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982, s. 93-97. ISBN 83-206-0281-5.
- Jerzy Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1989, ISBN 83-206-0760-4.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
