II Dywizjon Bombowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II Dywizjon Bombowy Lekki
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

31 sierpnia 1939

Rozformowanie

wrzesień 1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr pil. Jan Biały

Ostatni

mjr pil. Jan Biały

Działania zbrojne
II wojna światowa: kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Wsola

Rodzaj sił zbrojnych

lotnictwo Wojska Polskiego

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

Brygada Bombowa

Skład

21 Eskadra Bombowa i 22 Eskadra Bombowa

II dywizjon bombowy lekkipododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego II RP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W dniach 24–26 sierpnia 1939 na lotnisku rakowickim w Krakowie przeprowadzona została mobilizacja alarmowa I dywizjonu liniowego 2 pułku lotniczego (21 i 22 eskadra liniowa). 26 sierpnia rzut kołowy dywizjonu wyruszył na lotnisko Sadków koło Radomia, a następnie skierowany został na lotniska zapasowe: Wsola – 21 eskadra i Kamień – 22 eskadra. Tam też w dniu 31 sierpnia przybyły rzuty powietrzne.

31 sierpnia dywizjon przemianowany został na II dywizjon bombowy lekki i podporządkowany dowódcy Brygady Bombowej, w składzie której walczył w kampanii wrześniowej. Jednostka posiadała 20 samolotów PZL.23B Karaś, dwa samoloty Fokker F.VIIB/3m i dwa samoloty RWD-8.

PZL.23 Karaś

Organizacja i obsada personalna dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. s. 124.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Izydor Koliński: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 9, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1978.
  • Jerzy Pawlak, Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939, BSP 14, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1982 s. 124 ISBN 83-206-0281-5.