2 Dywizja Litewsko-Białoruska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
drobne redakcyjne
Linia 2: Linia 2:
'''2 Dywizja Litewsko-Białoruska''' (2 DLB) – [[związek taktyczny|wielka jednostka]] [[piechota|piechoty]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego II RP]].
'''2 Dywizja Litewsko-Białoruska''' (2 DLB) – [[związek taktyczny|wielka jednostka]] [[piechota|piechoty]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego II RP]].


W październiku [[1919]] przeprowadzona została reorganizacja [[1 Dywizja Litewsko-Białoruska|Dywizji Litewsko-Białoruskiej]]. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień [[1920]] sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.
W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja [[1 Dywizja Litewsko-Białoruska|Dywizji Litewsko-Białoruskiej]]. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.


2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.
2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.
Linia 8: Linia 8:
Po [[Bunt Żeligowskiego|buncie Żeligowskiego]] III Brygada weszła w skład [[Wojsko Litwy Środkowej|Korpusu Wojsk Litwy Środkowej]], jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.
Po [[Bunt Żeligowskiego|buncie Żeligowskiego]] III Brygada weszła w skład [[Wojsko Litwy Środkowej|Korpusu Wojsk Litwy Środkowej]], jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.


[[12 października]] [[1921]] pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Stzrelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład [[20 Dywizja Piechoty (II RP)|20 Dywizji Piechoty]] z miejscem postoju dowództwa w [[garnizon]]ie [[Baranowicze]]. Trzecim pułkiem 20 DP został [[80 Pułk Piechoty (II RP)|80 Pułk Piechoty]], który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.
12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Stzrelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład [[20 Dywizja Piechoty (II RP)|20 Dywizji Piechoty]] z miejscem postoju dowództwa w [[garnizon]]ie [[Baranowicze]]. Trzecim pułkiem 20 DP został [[80 Pułk Piechoty (II RP)|80 Pułk Piechoty]], który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.


Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom [[29 Dywizja Piechoty (II RP)|29]] i [[19 Dywizja Piechoty (II RP)|19 Dywizji Piechoty]].
Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom [[29 Dywizja Piechoty (II RP)|29]] i [[19 Dywizja Piechoty (II RP)|19 Dywizji Piechoty]].


===Ordre de Bataille i obsada personalna===
=== Ordre de Bataille i obsada personalna ===
* [[Kwatera (dowództwo)|Kwatera Główna]]
[[Kwatera (dowództwo)|Kwatera Główna]]
** [[Dowództwo]]
* [[Dowództwo]]
*** [[dowódca]] – gen. bryg. Mikołaj Osikowski IX.1920-IX.1921 → dowódca 29 DP
** [[dowódca]] – gen. bryg. Mikołaj Osikowski IX.1920-IX.1921 → dowódca 29 DP
** [[Sztab]]
* [[Sztab]]
*** [[szef sztabu]]
** [[szef sztabu]]
**** ppłk SG [[Jan Kubin]] do 18.I.1920
*** ppłk SG [[Jan Kubin]] do 18.I.1920
**** mjr SG [[Władysław Powierza]] III-V.1921
*** mjr SG [[Władysław Powierza]] III-V.1921
** dowódca żandarmerii - ppor. [[Czesław Józef Niekraszewicz]]
⚫
* III Brygada Litewsko-Białoruska
⚫
** [[Lidzki Pułk Strzelców]] (76 Pułk Piechoty)
⚫
** [[Kowieński Pułk Strzelców]] (77 Pułk Piechoty)


* IV Brygada Litewsko-Białoruska
III Brygada Litewsko-Białoruska
** [[Słucki Pułk Strzelców]] (78 Pułk Piechoty)
* [[Lidzki Pułk Strzelców]] (76 Pułk Piechoty)
** [[Białostocki Pułk Strzelców]] (79 Pułk Piechoty)
* [[Kowieński Pułk Strzelców]] (77 Pułk Piechoty)


⚫
IV Brygada Litewsko-Białoruska
===Zobacz też===
⚫
* [[Słucki Pułk Strzelców]] (78 Pułk Piechoty)
*[[Bunt Żeligowskiego]]
⚫
* [[Białostocki Pułk Strzelców]] (79 Pułk Piechoty)

=== Bibliografia ===
* ''Księga chwały piechoty'', praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.


{{Piechota II RP}}
{{Piechota II RP}}

[[Kategoria:Dywizje piechoty II RP]]
[[Kategoria:Dywizje piechoty II RP]]
[[Kategoria:Stosunki polsko-białoruskie 1918-1939]]
[[Kategoria:Stosunki polsko-białoruskie 1918-1939]]

Wersja z 15:47, 21 cze 2009

2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.

2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.

Po buncie Żeligowskiego III Brygada weszła w skład Korpusu Wojsk Litwy Środkowej, jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.

12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Stzrelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład 20 Dywizji Piechoty z miejscem postoju dowództwa w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 Pułk Piechoty, który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.

Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.

Ordre de Bataille i obsada personalna

Kwatera Główna

III Brygada Litewsko-Białoruska

IV Brygada Litewsko-Białoruska

Bibliografia

  • Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
Piechota Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Dywizje piechoty
Rezerwowe
dywizje piechoty
Brygady piechoty
Pułki piechoty
Rezerwowe
i ochotnicze
pułki piechoty
1939
1920
Bataliony piechoty
Ośrodki zapasowe
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=2_Dywizja_Litewsko-Białoruska&oldid=17498558”