202 Pułk Piechoty (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
202 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppłk piech. Zygmunt Piwnicki

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

21 Dywizja Piechoty Górskiej

Pułk walczył w składzie 21 DPGórskiej

202 Pułk Piechoty (202 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Pułk nie występował w organizacji pokojowej wojska. Sformowany został w sierpniu 1939, w garnizonie Bielsko, przez 3 pułk strzelców podhalańskich na bazie Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON. Oddział walczył w kampanii wrześniowej 1939 w składzie 21 Dywizji Piechoty Górskiej (Armia „Kraków”).

Organizacja i obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących.
Dowództwo i pododdziały specjalne (3 pspodh)

  • dowódca pułku – ppłk piech. Zygmunt Piwnicki
  • I adiutant pułku –por. rez. Stanisław Piekło[1]
  • II adiutant pułku – ppor. rez. Paweł Bursiewicz [1]
  • oficer łączności – ppor. Michał Weber[1]
  • kwatermistrz –kpt. Józef Kozanecki[1]
  • lekarz naczelny – kpt. dr Jan Maria Suchomel
  • dowódca kompanii gospodarczej – ppor. rez. Jan Caputa[1]
  • dowódca kompanii zwiadu – ppor. Władysław Włudyka [1]
  • dowódca kompanii przeciwpancernej – ppor. Bolesław Czerwiński[1]
  • dowódca plutonu przeciwgazowego – ppor. Wiktor Franek[1]
  • dowódca plutonu łączności – sierż. Antoni Caputa?
  • dowódca plutonu pionierów – ppor. Józef Gois[2]

I batalion piechoty nr 50 (dawniej ON „Bielsko”) (3 pspodh)

  • dowódca batalionu – mjr Mieczysław Drabik
  • dowódca plutonu łączności – ppor. rez. Wilhelm Sukniewicz[1]
  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej (d. ON „Bielsko”) – kpt. Józef Jonak[2]
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej (d. ON „Dziedzice”) – kpt. Stanisław Freisler [1]
  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej (d. ON „Jasienica”) – kpt. Sergiusz Pisarczuk [1]
  • dowódca 1 kompanii ckm – ppor. rez. Korneliusz Kloschek [1]

II batalion piechoty nr 58 (d. ON „Cieszyn I”) (4 pspodh[3][4]

  • dowódca batalionu – mjr Kazimierz Bełko [1]
  • adiutant batalionu – ppor. rez. Rudolf Branny[1]
  • dowódca 4 kompanii strzeleckiej (d. ON „Cieszyn Wschodni”) – kpt. Wilhelm Kahanek [1]
  • dowódca 5 kompanii strzeleckiej (d. ON „Karwina”/ „Zebrzydowice”) – kpt. Jan Szewczyk[1]
  • dowódca 6 kompanii strzeleckiej (d. ON „Skoczów”) – kpt. Marcin Łyszczarz?
  • dowódca 2 kompanii ckm – por. Kazimierz Batko[1]

III batalion piechoty nr 54 (d. ON „Cieszyn II”) (4 pspodh)[3][4]

  • dowódca – mjr Włodzimierz Kuczma
  • dowódca 7 kompanii strzeleckiej (d. ON „Cieszyn Zachodni”) – kpt. Adam Władysław Kottik
  • dowódca 8 kompanii strzeleckiej (d. ON „Trzyniec”) – kpt. Bolesław Jan Bytomski
  • dowódca 9 kompanii strzeleckiej (d. ON "Jabłonków") – kpt. Ignacy Stachowiak[1][5]
  • dowódca 3 kompanii ckm – NN

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Steblik 1989 ↓, s. 712–713.
  2. a b Przemsza-Zieliński 1993 ↓, s. 158.
  3. a b Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 149.
  4. a b Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 1104.
  5. Przemsza-Zieliński 1993 ↓, s. 146.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
  • Władysław Steblik: Armia "Kraków" 1939. wydanie II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
  • Jan Przemsza-Zieliński: Księga wrześniowej chwały pułków śląskich. tom II. Katowice-Sosnowiec: Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska "Sowa Press", 1993. ISBN 83-85876-06-5.
  • Batalion ON „Cieszyn II”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.