116 Pułk Piechoty (II RP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
116 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Mieczysław Chamerski

Ostatni

Czesław Rzedzicki

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

41 Dywizja Piechoty

116 Pułk Piechoty (116 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

116 Pułk Piechoty nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Został zmobilizowany zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”. W składzie 41 Dywizji Piechoty (Rezerwowej) walczył w kampanii wrześniowej 1939.

Organizacja i obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Organizacja wojenna i obsada personalna 116 pp we wrześniu 1939 roku:

dowództwo pułku i pododdziały pozabatalionowe (Szkoła Podchorążych Piechoty)

  • dowódca – ppłk piech. Mieczysław Chamerski[a]
  • adiutant – kpt. Bolesław Proń
  • oficer łączności – kpt. łącz. Mieczysław Bolesław Hawryluk
  • dowódca plutonu pgaz. – por. Stanisław Domagalski (do 9 IX 1939 → dowódca kompanii 116 pp rez.)

I batalion (Szkoła Podchorążych Piechoty)

II batalion (71 pułk piechoty w Zambrowie[2])

III batalion (33 pułk piechoty w Łomży[2])

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprostowano nazwisko i imiona z „Hamerski Mieczysław” na „Chamerski Mieczysław Tymoteusz”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27.
  2. a b Dymek 1999 ↓, s. 35.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]