164 Pułk Piechoty (1939)
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita
|
|---|---|
| Sformowanie | 1939 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Stanisław Styrczula |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | Piechota |
| Podległość | 36 Dywizja Piechoty |
164 Pułk Piechoty (Rezerwowy) 164 pp (rez.) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP w kampanii wrześniowej 1939.
164 pp (rez.) nie występował w organizacji pokojowej wojska. Zgodnie z planem mobilizacyjnym "W" oddział miał być formowany częściowo w mobilizacji alarmowej, w grupie zielonej (dowództwo, II batalion i pododdziały specjalne) oraz w I rzucie mobilizacji powszechnej (I i III batalion), przez jednostki 11 i 24 Dywizji Piechoty dla 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej.
27 sierpnia 1939 rozpoczęto mobilizację alarmowej części pułku, a cztery dni później części niealarmowej. 6 września w Rozwadowie dowództwo pułku, I batalion i pododdziały specjalne wyładowały się z transportów kolejowych. W nocy z 6 na 7 września w Ćmielowie wyładowany został III batalion. Cały pułk wraz z 36 Kompanią Przeciwpancerną por. Teofila Stępnia włączony został do Grupy "Sandomierz" i walczył w jej składzie.
Struktura organizacyjna i obsada personalna[1][edytuj | edytuj kod]
Dowództwo (38 Pułku Piechoty w Przemyślu[2])
- dowódca - ppłk Stanisław Styrczula (ranny 6 IX)
I batalion (38 Pułku Piechoty w Przemyślu)
- dowódca batalionu - kpt. Tadeusz Lisowski
- adiutant batalionu - ppor. rez. Jan Patla[3]
- dowódca 1 kompanii strzeleckiej – ppor. Edward Jan Przybyłowicz
- dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Jerzy Szatz
- dowódca 3 kompania strzeleckiej – ppor. Stefan Świrski-Romanowski
- dowódca 1 kompania karabinów maszynowych - por. Maciej Kozubal
II batalion (48 Pułku Piechoty w Stanisławowie)
- dowódca batalionu - mjr Stanisław Hołubowicz (od 9.IX dowódca pułku)
- 4 kompania – por. Michał Franciszek Lenar
- 5 kompania – por. Feliks Motyka
- 6 kompania –
- 2 kompania karabinów maszynowych - por. Józef Tadeusz Wacławski
III batalion (53 Pułku Piechoty w Stryju)
- dowódca batalionu - kpt. Stanisław Walerian Serednicki (ranny 15 IX)
- adiutant - ppor. rez. Alfred Andrzej Rossowski
- 7 kompania – por. rez. Władysław Bartyński
- 8 kompania – ppor. Ludwik Franciszek Ziemski
- 9 kompania – ppor. Jan Stanisław Mazurkiewicz
- 3 kompania karabinów maszynowych - ppor. rez. Józef Prokop Wackermann
Pododdziały specjalne
- kompania zwiadowcza
- kompania ppanc.
- pluton pionierów
- pluton przeciwgazowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących.
- ↑ Piotr Zarzycki podaje, że dowództwo pułku, II batalion i pododdziały specjalne mobilizował 48 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie.
- ↑ Kozubal 1996 ↓, s. 33.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
- Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 300-301.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”, Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
- Piotr Zarzycki, Walki 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej we wrześniu 1939 roku, Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2 (212) z 2006 r., s. 23-60.
- Maciej Kozubal: 38 pułk piechoty Strzelców Lwowskich. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt nr 36. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1996. ISBN 83-85621-90-3.