2 Dywizja Litewsko-Białoruska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
||
Linia 62: | Linia 62: | ||
[[Kategoria:Dywizje piechoty II RP]] |
[[Kategoria:Dywizje piechoty II RP]] |
||
[[Kategoria:Kresy Wschodnie 1918-1922]] |
|||
[[Kategoria:Stosunki polsko-białoruskie 1918-1939]] |
[[Kategoria:Stosunki polsko-białoruskie 1918-1939]] |
||
[[Kategoria:Stosunki polsko-litewskie 1918-1939]] |
[[Kategoria:Stosunki polsko-litewskie 1918-1939]] |
Wersja z 14:54, 21 lis 2014
{{{motto}}} | |
UWAGA: Błąd parametru {{{kategoria wojska}}}= Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
| |
Historia | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Sformowanie |
1919 |
Rozformowanie |
1921 |
Nazwa wyróżniająca |
{{{nazwa wyróżniająca}}} |
Tradycje | |
Święto |
{{{święto}}} |
Nadanie sztandaru |
{{{nadanie sztandaru}}} |
Rodowód |
{{{rodowód}}} |
Dowódcy | |
Pierwszy |
{{{dowódca pierwszy}}} |
Obecny |
{{{dowódca obecny}}} |
Ostatni |
{{{dowódca ostatni}}} |
Działania zbrojne | |
{{{działania zbrojne}}} | |
Organizacja | |
Formacja |
{{{formacja}}} |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
{{{podległość}}} |
Skład |
{{{skład}}} |
Odznaczenia | |
{{{odznaczenia}}} | |
[{{{www}}} Strona internetowa] |
2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.
2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.
Po buncie Żeligowskiego III Brygada weszła w skład Korpusu Wojsk Litwy Środkowej, jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.
12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Strzelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład 20 Dywizji Piechoty z miejscem postoju dowództwa w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 Pułk Piechoty, który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.
Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.
Ordre de Bataille i obsada personalna
- Dowództwo
- dowódca - gen. ppor. Józef Lasocki (X - XI 1919)
- dowódca – gen. ppor. Mikołaj Osikowski (IX 1920 - IX 1921 → dowódca 29 DP)
- Sztab
- szef sztabu
- ppłk SG Jan Kubin (do 18 I 1920)
- mjr SG Władysław Powierza (III - V 1921)
- dowódca żandarmerii - ppor. Czesław Józef Niekraszewicz
- szef sztabu
III Brygada Litewsko-Białoruska
- Lidzki Pułk Strzelców (76 Pułk Piechoty)
- Kowieński Pułk Strzelców (77 Pułk Piechoty)
IV Brygada Litewsko-Białoruska
- Słucki Pułk Strzelców (78 Pułk Piechoty)
- Białostocki Pułk Strzelców (79 Pułk Piechoty)
Bibliografia
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.