Przejdź do zawartości

Zamek Wojaczów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Grzędy (województwo dolnośląskie)" za pomocą HotCat
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 30: Linia 30:
|www =
|www =
}}
}}
'''Zamek Wojaczów''' – wybudowany w XIV w. w [[Grzędy (województwo dolnośląskie)|Grzędach]]<ref name="nid">{{cytuj stronę|url=http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/DLN-rej.pdf|tytuł=Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego|opublikowany=Narodowy Instytut Dziedzictwa|data dostępu=17.02.2015|strony=191}}</ref>.
'''Zamek Wojaczów''' (Zamek Konradów) – wybudowany w XIV wieku w [[Grzędy (województwo dolnośląskie)|Grzędach]]<ref name="nid">{{cytuj stronę|url=http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/DLN-rej.pdf|tytuł=Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego|opublikowany=Narodowy Instytut Dziedzictwa|data dostępu=17.02.2015|strony=191}}</ref> i zniszczony w 1437 roku.


==Położenie==
==Położenie==
Zamek położony jest w Grzędach – [[wieś|wsi]] w [[Polska|Polsce]], w [[województwo dolnośląskie|województwie dolnośląskim]], w [[powiat wałbrzyski|powiecie wałbrzyskim]], w [[Czarny Bór (gmina w powiecie wałbrzyskim)|gminie Czarny Bór]], u podnóża [[Krzeszowskie Wzgórza|Krzeszowskich Wzgórz]] w [[Kotlina Kamiennogórska|Kotlinie Kamiennogórskiej]] oraz [[Pasmo Lesistej|Pasma Lesistej]] i [[Czarny Las (masyw w Górach Kamiennych)|Czarnego Lasu]] ([[Góry Kamienne]]) w [[Sudety Środkowe|Sudetach Środkowych]]<ref name="mapaplan">{{Cytuj książkę |nazwisko= |imię= |autor link= |tytuł=Sudety Środkowe. Skala 1:40000|wydawca=Wydawnictwo Turystyczne Plan |miejsce=Jelenia Góra|rok=2011 |wydanie=6|id= |isbn=978-83-62917-84-6}}</ref>.
Zamek położony jest w Grzędach – [[wieś|wsi]] w [[Polska|Polsce]], w [[województwo dolnośląskie|województwie dolnośląskim]], w [[powiat wałbrzyski|powiecie wałbrzyskim]], w [[Czarny Bór (gmina w powiecie wałbrzyskim)|gminie Czarny Bór]], u podnóża [[Krzeszowskie Wzgórza|Krzeszowskich Wzgórz]] w [[Kotlina Kamiennogórska|Kotlinie Kamiennogórskiej]] oraz [[Pasmo Lesistej|Pasma Lesistej]] i [[Czarny Las (masyw w Górach Kamiennych)|Czarnego Lasu]] ([[Góry Kamienne]]) w [[Sudety Środkowe|Sudetach Środkowych]]<ref name="mapaplan">{{Cytuj książkę |nazwisko= |imię= |autor link= |tytuł=Sudety Środkowe. Skala 1:40000|wydawca=Wydawnictwo Turystyczne Plan |miejsce=Jelenia Góra|rok=2011 |wydanie=6|id= |isbn=978-83-62917-84-6}}</ref>.

== Nazwa ==
Zamek był w latach 1355, 1364, 1374, 1375 był określany w źródłach jako ''Cunradiswalde'' (''Zamek Konradów'')


==Opis==
==Opis==
Obiekt położony jest wśród podmokłych łąk śródgórskiej doliny. Składa się z czworobocznego w zarysie założenia centralnego o wymiarach 50 x 60 m i powielającej ten kształt fosy o szer. 10-20 m, i głębokości około 1,5 m. Na środku założenia widoczny jest kopiec utworzony przez ruiny murowanej budowli − wieży mieszkalnej. Jedynym czytelnym jej elementem jest odcinek prostej ściany od strony E. Budowla została wzniesiona z łamanego kamienia (czerwonego zlepieńca) na zaprawie wapiennej<ref name=":0">http://www.repozytorium.uni.wroc.pl/Content/89407/Boguszewicz_Corona%20Silesiae.pdf</ref>. Obiekt znajduje się w całkowitej ruinie.
Obiekt znajduje się w ruinie.

== Historia ==
Zamek po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1355 r. Odnotowano go wówczas wśród warowni, które piastowski książę Bolko II zajął w ramach szerszej akcji zbrojnej, wymierzonej wobec grupy zbuntowanych zamków w okolicach dzisiejszego [[Wałbrzych|Wałbrzycha]]. Na podstawie źródeł pisanych nie można jednak stwierdzić, kim był właściciel zamku w trakcie tych wydarzeń, choć prawdopodobnie nie byli to przedstawiciele rodu von Predel<ref name=":0" />. W kwietniu 1364 r. zamek był wymieniony wśród posiadłości należących do Bolka II. Jeszcze tego samego roku 9 września zamek ''Cunradiswalde'' z pobliskim folwarkiem oraz miejscowością Libenow i przyległościami Bolko II nadał za wierną służbę braciom Hansowi, Ulrykowi, Henrykowi, Fryderykowi i Albrechtowi Hackebornom<ref name=":0" />. Przy tej okazji książę stwierdził, że dobra te kupił przed rokiem i jednym dniem, nie wspominając jednak od kogo. W 1374 r. nastąpiła kolejna sprzedaż tych posiadłości przez Henryka i Fryderyka von Hakenbornów, braciom Mikołajowi i Klerykowi Bolcze i ich kuzynowi Mikołajo-wi vom Czeisberge. Wśród nieruchomości wymieniono wówczas warownię i folwark Liebenow. Spośród nowych właścicieli na zamku prawdopodobnie najpierw rezydował Mikołaj Bolcze, który na dokumencie wystawionym w Konradowie 8 listopada 1374 r. odnotowany został jako jeden ze świadków<ref name=":0" />. Po jego śmierci majątek przejął Kleryk Bolcze, który w 24.01.1375 r. zapisał czynsze na rzecz ołtarza pod wezwaniem św. Jadwigi, znajdującego się w tutejszym zamku, w intencji świętej pamięci jego brata Mikołaja. Przed 1379 r. dobra te przeszły na własność Půty z Častalovic (starosty kłodzkiego i ząbkowickiego oraz komornika króla czeskiego). W tym roku sprzedał on wyżej wspomniane dobra Hermanowi von Zettritzowi. On też wystawił w Grzędach dokument w 1383 r. Po nim zaś dobra te odziedziczyli jego synowie Henryk, Konrad i Jorge. Po podziale majątku w 1399 r. zamek Konradów z przyległościami w 1399 r. przypadł Henrykowi.

Obiekt miał zostać zniszczony w 1437 r.<ref name=":0" />


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 43: Linia 51:
==Bibliografia==
==Bibliografia==
* ''[[Słownik geografii turystycznej Sudetów]], [[Góry Kamienne]]'', t. 9, pod red. [[Marek Staffa|Marka Staffy]], Wrocław: "I-Bis", 1996, {{ISBN|83-85773-20-7}}, s. 111
* ''[[Słownik geografii turystycznej Sudetów]], [[Góry Kamienne]]'', t. 9, pod red. [[Marek Staffa|Marka Staffy]], Wrocław: "I-Bis", 1996, {{ISBN|83-85773-20-7}}, s. 111
*Artur Boguszewicz, ''[http://www.repozytorium.uni.wroc.pl/Content/89407/Boguszewicz_Corona%20Silesiae.pdf Corona Silesiae. Zamki Piastów fürstenberskich na południowym pograniczu księstwa jaworskiego, świdnickiego i ziębickiego do połowy XIV wieku]''


{{Dwory, pałace i zamki powiatu wałbrzyskiego}}
{{Dwory, pałace i zamki powiatu wałbrzyskiego}}

Wersja z 13:00, 5 sie 2019

Zamek Wojaczów
Symbol zabytku nr rej. A/4188/1455 z 23.11.1965
Ilustracja
ruiny zamku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Grzędy

Typ budynku

Zamek

Ukończenie budowy

XIV w.

Położenie na mapie gminy Czarny Bór
Mapa konturowa gminy Czarny Bór, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Wojaczów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Wojaczów”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Wojaczów”
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego
Mapa konturowa powiatu wałbrzyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek Wojaczów”
Ziemia50°44′44″N 16°08′21″E/50,745556 16,139167

Zamek Wojaczów (Zamek Konradów) – wybudowany w XIV wieku w Grzędach[1] i zniszczony w 1437 roku.

Położenie

Zamek położony jest w Grzędach – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Czarny Bór, u podnóża Krzeszowskich Wzgórz w Kotlinie Kamiennogórskiej oraz Pasma Lesistej i Czarnego Lasu (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych[2].

Nazwa

Zamek był w latach 1355, 1364, 1374, 1375 był określany w źródłach jako Cunradiswalde (Zamek Konradów)

Opis

Obiekt położony jest wśród podmokłych łąk śródgórskiej doliny. Składa się z czworobocznego w zarysie założenia centralnego o wymiarach 50 x 60 m i powielającej ten kształt fosy o szer. 10-20 m, i głębokości około 1,5 m. Na środku założenia widoczny jest kopiec utworzony przez ruiny murowanej budowli − wieży mieszkalnej. Jedynym czytelnym jej elementem jest odcinek prostej ściany od strony E. Budowla została wzniesiona z łamanego kamienia (czerwonego zlepieńca) na zaprawie wapiennej[3]. Obiekt znajduje się w całkowitej ruinie.

Historia

Zamek po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1355 r. Odnotowano go wówczas wśród warowni, które piastowski książę Bolko II zajął w ramach szerszej akcji zbrojnej, wymierzonej wobec grupy zbuntowanych zamków w okolicach dzisiejszego Wałbrzycha. Na podstawie źródeł pisanych nie można jednak stwierdzić, kim był właściciel zamku w trakcie tych wydarzeń, choć prawdopodobnie nie byli to przedstawiciele rodu von Predel[3]. W kwietniu 1364 r. zamek był wymieniony wśród posiadłości należących do Bolka II. Jeszcze tego samego roku 9 września zamek Cunradiswalde z pobliskim folwarkiem oraz miejscowością Libenow i przyległościami Bolko II nadał za wierną służbę braciom Hansowi, Ulrykowi, Henrykowi, Fryderykowi i Albrechtowi Hackebornom[3]. Przy tej okazji książę stwierdził, że dobra te kupił przed rokiem i jednym dniem, nie wspominając jednak od kogo. W 1374 r. nastąpiła kolejna sprzedaż tych posiadłości przez Henryka i Fryderyka von Hakenbornów, braciom Mikołajowi i Klerykowi Bolcze i ich kuzynowi Mikołajo-wi vom Czeisberge. Wśród nieruchomości wymieniono wówczas warownię i folwark Liebenow. Spośród nowych właścicieli na zamku prawdopodobnie najpierw rezydował Mikołaj Bolcze, który na dokumencie wystawionym w Konradowie 8 listopada 1374 r. odnotowany został jako jeden ze świadków[3]. Po jego śmierci majątek przejął Kleryk Bolcze, który w 24.01.1375 r. zapisał czynsze na rzecz ołtarza pod wezwaniem św. Jadwigi, znajdującego się w tutejszym zamku, w intencji świętej pamięci jego brata Mikołaja. Przed 1379 r. dobra te przeszły na własność Půty z Častalovic (starosty kłodzkiego i ząbkowickiego oraz komornika króla czeskiego). W tym roku sprzedał on wyżej wspomniane dobra Hermanowi von Zettritzowi. On też wystawił w Grzędach dokument w 1383 r. Po nim zaś dobra te odziedziczyli jego synowie Henryk, Konrad i Jorge. Po podziale majątku w 1399 r. zamek Konradów z przyległościami w 1399 r. przypadł Henrykowi.

Obiekt miał zostać zniszczony w 1437 r.[3]

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 191. [dostęp 17.02.2015].
  2. Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Wyd. 6. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2011. ISBN 978-83-62917-84-6.
  3. a b c d e http://www.repozytorium.uni.wroc.pl/Content/89407/Boguszewicz_Corona%20Silesiae.pdf

Bibliografia