Pałac w Piszkowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Piszkowicach
Symbol zabytku nr rej. pałac A/4503/839/WŁ z 18.09.1981, park A/4504/250 z 5.09.1950 oraz 178 z 31.05.1950[1]
Ilustracja
Pałac w Piszkowicach
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piszkowice

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

barok

Ukończenie budowy

druga połowa XVII w.

Ważniejsze przebudowy

1722

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kłodzko, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piszkowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piszkowicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piszkowicach”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piszkowicach”
Ziemia50°28′09,01″N 16°35′24,06″E/50,469169 16,590017

Pałac w Piszkowicach – zabytkowy pałac[1] wybudowany w drugiej połowie XVII w. i przebudowany w 1722 roku. Po 1945 roku mieściła się w nim szkoła, obecnie jest własnością prywatną.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Pałac położony jest w Piszkowicachwsi w Polsce położonej w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1340 roku w tym miejscu istniała siedziba rycerska, która została zniszczona podczas najazdu husytów w 1428 roku[3]. W miejscu renesansowego dworu pod koniec XVII wieku wzniesiono obecny pałac, najprawdopodobniej z wykorzystaniem pozostałości poprzedniego budynku[2]. W 1722 roku obiekt został przebudowany[2].
Po 1945 roku w pałacu mieściła się szkoła podstawowa, w roku 1998 został przez gminę sprzedany osobie prywatnej[3]. Od tego czasu pałac na skutek braku zabezpieczenia ulegał zniszczeniu i dewastacji[4]. W 2015 roku budynek ponownie sprzedano, nowy właściciel rozpoczął remont z przeznaczeniem obiektu na agroturystykę[5].

Właściciele pałacu[3][edytuj | edytuj kod]

  • von Haugwitzowie:
    • Hans (1499-1528)
    • Georg (-1560)
    • Heinrich (1539-1603)
    • Magdalena (-1643), żona Heinricha Stillfrieda von Rattonitza
    • 1558 - Wenzel
    • 1568, 1582 - Dietrch
    • 1594 - Hans i Heinrich
    • 1598 - Hans
    • 1607,- 1622 Dittrich
  • 1622 - 1626 Adam Gottfried Berka von der Daube und Leippe
  • -1626 - hrabina Kolowrat
  • 1626 - Anna Kolonna von Wels
  • von Haugwitzowie:
    • 1626 - 1643 - Dittrich
    • Wolf Dietrich
    • 1644 - Heinrich i Bernhard
    • 1655 - Wenzel Heinrich (-1691)
    • Maximilian Ferdinand (-1715)
    • Franz Anton (1678-1749)[6]
    • 1782 - hr. Wenzel (1748-)[7]
    • do 1818(9) - Anton
  • Friedrich A. baron Falkenhausen
  • 1840 - 1845 - hrabina Falkenhausen de domo Magnis
  • od 1876 - von Zedllitz-Neukirchowie
    • 1876 - baron Georg
    • 1890 - baron Theodor
  • 1893 - 1910, 1926 - Wolfgang Moritz von Eichborn z Wrocławia
  • 1937 - Rudolf Salfeld
  • po 1945 - w pałacu mieściła się szkoła
  • 1998 - po raz pierwszy pałac został sprzedany
  • 2015 - po raz drugi sprzedany

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pałac w Piszkowicach to barokowa budowla wzniesiona na planie prostokąta, dwukondygnacyjna, z zagospodarowanym poddaszem nakrytym czterospadowym dachem mansardowym z lukarnami[3]. Elewacje są podzielone lizenami, a okna ujęto w skromne opaski, połączone w pionie fantazyjnymi płycinami[2]. W bocznych elewacjach znajdują się dwa skromne portale, natomiast w elewacji frontowej jest okazały portal główny, flankowany pilastrami o ozdobnych kapitelach, które podtrzymują balkon z kamienną balustradą[2]. Układ wnętrz został częściowo przekształcony w wyniku adaptowania pałacu na szkołę, z zachowaniem centralnie położonej sieni, w przedłużeniu której znajduje się klatka schodowa[4].
Pałac otacza niewielki park krajobrazowy z kilkoma piętrami tarasów, murami oporowymi[4]. Obok rezydencji zachował się urządzony w XIX wieku taras widokowy, a w pobliżu znajdują się ruiny pawilonu parkowego[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 67. [dostęp 2014-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  2. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 337-339. ISBN 83-85773-06-1.
  3. a b c d Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 299-301. ISBN 978-83-89102-63-8.
  4. a b c d Damian Dąbrowski: Piszkowice. [w:] www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2017-08-13].
  5. Sandra Szemelak: Pałac w Piszkowicach. klodzko.express-miejski.pl. [dostęp 2017-08-12].
  6. Franz Anton von Haugwitz auf Pischkowitz. www.geni.com. [dostęp 2015-09-22].
  7. Wenzel Johann franz Deodat Heinrich Graf von Haugwitz Freiherr auf Pischkowitzin zu Pischkowitz. www.geni.com. [dostęp 2015-09-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]