Kalisz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Położenie geograficzne: drobne redakcyjne |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 67: | Linia 67: | ||
W 1193 w [[kolegiata św. Pawła Apostoła w Kaliszu|kolegiacie św. Pawła Apostoła]] został pochowany książę kaliski [[Mieszko Młodszy]], w 1195 książę kujawski [[Bolesław Mieszkowic]], w 1202 [[władcy Polski|książę zwierzchni Polski]] [[Mieszko III Stary]]. |
W 1193 w [[kolegiata św. Pawła Apostoła w Kaliszu|kolegiacie św. Pawła Apostoła]] został pochowany książę kaliski [[Mieszko Młodszy]], w 1195 książę kujawski [[Bolesław Mieszkowic]], w 1202 [[władcy Polski|książę zwierzchni Polski]] [[Mieszko III Stary]]. |
||
⚫ | W 1233 roku Henryk Brodaty spalił gród na Zawodziu i następnie założył nowy wraz z osadą przy ufundowanym wtedy być może kościele św. Mikołaja. Miasto osiągnęło wysoką pozycję w 2. połowie XIII w., kiedy stało się główną rezydencją [[Bolesław Pobożny|Bolesława Pobożnego]] i stolicą wschodniej Wielkopolski. W tym czasie władca dokonał też lokacji w Kaliszu miasta – na nowym miejscu, nieopodal nowego grodu ustanowionego przez [[Henryk I Brodaty|Henryka I Brodatego]] (na północ od zniszczonego, pierwotnego grodu). Nie jest jednak znana data tego wydarzenia. Rzekomy przywilej z 1264, nadający Kaliszowi prawo pobierania cła solnego, jest falsyfikatem z przełomu XIII i XIV w. Najstarsza autentyczna wzmianka o Kaliszu jako mieście pochodzi z 1268, choć wskutek pomyłki korektorskiej w "Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski" została rozpowszechniona pod błędną datą 1260. Niektóre źródła sugerują istnienie w Kaliszu klasztoru franciszkanów już w 1257, jednak fakt ten nie przesądza jeszcze o ówczesnym miejskim statusie osady. Należy zatem przyjąć, że Kalisz otrzymał prawo miejskie przed 1268<ref>Zbyszko Górczak: ''Najstarsze lokacje miejskie w Wielkopolsce (do 1314 r.)'', Poznań 2002, s. 104.</ref>. |
||
⚫ | Miasto osiągnęło wysoką pozycję w 2. połowie XIII w., kiedy stało się główną rezydencją [[Bolesław Pobożny|Bolesława Pobożnego]] i stolicą wschodniej Wielkopolski. W tym czasie władca dokonał też lokacji w Kaliszu miasta – na nowym miejscu, nieopodal nowego grodu ustanowionego przez [[Henryk I Brodaty|Henryka I Brodatego]] (na północ od zniszczonego, pierwotnego grodu). Nie jest jednak znana data tego wydarzenia. Rzekomy przywilej z 1264, nadający Kaliszowi prawo pobierania cła solnego, jest falsyfikatem z przełomu XIII i XIV w. Najstarsza autentyczna wzmianka o Kaliszu jako mieście pochodzi z 1268, choć wskutek pomyłki korektorskiej w "Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski" została rozpowszechniona pod błędną datą 1260. Niektóre źródła sugerują istnienie w Kaliszu klasztoru franciszkanów już w 1257, jednak fakt ten nie przesądza jeszcze o ówczesnym miejskim statusie osady. Należy zatem przyjąć, że Kalisz otrzymał prawo miejskie przed 1268<ref>Zbyszko Górczak: ''Najstarsze lokacje miejskie w Wielkopolsce (do 1314 r.)'', Poznań 2002, s. 104.</ref>. |
||
W czasie [[Polska w okresie rozbicia dzielnicowego|rozbicia dzielnicowego]] (XIII w.) stolica osobnego księstwa. W czasach nowożytnych siedziba wojewody, ośrodek sukiennictwa i stolarstwa, w XIX wieku ośrodek [[kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy|kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego]]. Ośrodek naukowy i religijny, po opuszczeniu habsburskich [[Czechy|Czech]] w pobliżu osiedliły się wspólnoty [[bracia czescy|braci czeskich]]. W 1613 w wieży [[kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu|kościoła św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa]] założono pierwsze polskie [[obserwatorium astronomiczne]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Iłowiecki| imię = Maciej| autor link = Maciej Iłowiecki| tytuł = Dzieje nauki polskiej| wydawca = Wydawnictwo Interpress| miejsce = Warszawa| rok = 1981| strony = 74| isbn = 83-223-1876-6}}</ref>. Od 1801 nieprzerwanie działa teatr założony przez [[Wojciech Bogusławski|Wojciecha Bogusławskiego]]. W początkach XIX w. siedziba stronnictwa politycznego [[Kaliszanie|Kaliszan]] dążącego do reform gospodarczych. |
W czasie [[Polska w okresie rozbicia dzielnicowego|rozbicia dzielnicowego]] (XIII w.) stolica osobnego księstwa. W czasach nowożytnych siedziba wojewody, ośrodek sukiennictwa i stolarstwa, w XIX wieku ośrodek [[kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy|kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego]]. Ośrodek naukowy i religijny, po opuszczeniu habsburskich [[Czechy|Czech]] w pobliżu osiedliły się wspólnoty [[bracia czescy|braci czeskich]]. W 1613 w wieży [[kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu|kościoła św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa]] założono pierwsze polskie [[obserwatorium astronomiczne]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Iłowiecki| imię = Maciej| autor link = Maciej Iłowiecki| tytuł = Dzieje nauki polskiej| wydawca = Wydawnictwo Interpress| miejsce = Warszawa| rok = 1981| strony = 74| isbn = 83-223-1876-6}}</ref>. Od 1801 nieprzerwanie działa teatr założony przez [[Wojciech Bogusławski|Wojciecha Bogusławskiego]]. W początkach XIX w. siedziba stronnictwa politycznego [[Kaliszanie|Kaliszan]] dążącego do reform gospodarczych. |
Wersja z 12:24, 2 paź 2011
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]] {{{opis zdjęcia}}} | |||||
| |||||
Dewiza: Poloniae urbs vetustissima | |||||
Państwo | {{{państwo}}} | ||||
---|---|---|---|---|---|
Zarządzający |
Prezydent miasta | ||||
Powierzchnia |
69,42 km² | ||||
Populacja (31.12.2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
{{{numer kierunkowy}}} | ||||
Kod pocztowy |
{{{kod pocztowy}}} | ||||
Tablice rejestracyjne |
{{{tablice rejestracyjne}}} | ||||
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |||||
Strona internetowa |
Kalisz (łac. Calisia, jid. קאַליש) – miasto na prawach powiatu w środkowo-zachodniej Polsce. Drugi co do wielkości ośrodek województwa wielkopolskiego, siedziba powiatu ziemskiego; główne miasto aglomeracji kalisko-ostrowskiej; siedziba diecezji kaliskiej. Miasto położone jest nad rzeką Prosną, na Wysoczyźnie Kaliskiej.
Jest najdawniej wzmiankowanym grodem na ziemiach polskich. Od 1314 r. do II rozbioru Polski Kalisz był stolicą województwa kaliskiego. Następnie został stolicą departamentu kaliskiego w Księstwie Warszawskim, w Królestwie Kongresowym stolicą województwa (do 1837), później (w latach 1837–1845 i 1867–1918) stolicą guberni Cesarstwa Rosyjskiego. W latach 1975–1998 był stolicą województwa kaliskiego.
Znajduje się tu filharmonia, teatry, muzea, liczne galerie i organizowane są festiwale. Rozwinięty rynek medialny – liczne gazety lokalne, radio, telewizja.
W Kaliszu urodził się prezydent II Rzeczypospolitej, Stanisław Wojciechowski.
Historia
- Osobny artykuł:
Liczne odkrycia rzymskich importów (skarb z Zagórzyna i in.) wskazują na to, że okolice Kalisza były ośrodkiem na trasie szlaku bursztynowego. To oraz podobieństwo średniowiecznej nazwy Kalisza do antycznej Kalisii, wzmiankowanej w II wieku n.e. przez Klaudiusza Ptolemeusza, jest powodem ich utożsamiania przez niektórych historyków przez co Kalisz byłby najstarszą polską miejscowością pod względem wzmiankowania w źródłach pisanych.[potrzebny przypis][styl do poprawy] Współczesne badania wskazują jednak, że ptolemeuszowa Calisia leżała jednak na terenie dzisiejszej Słowacji.[potrzebny przypis]
Osada kasztelańska z grodem od IX w. Nazwa pochodzi od archaizmu kał oznaczającego bagno, mokradło. Ze względu na liczne znaleziska wskazujące na obecność Celtów w okolicy Kalisza[2] istnieje również możliwość, że nazwa pochodzi od celtyckiego słowa cal, oznaczającego strumień lub rzekę.
Od X w. Kalisz był jedną z głównych siedzib królestwa (łac. sedes regni principalis)[3].
W 1138 na mocy ustawy sukcesyjnej Bolesława III Krzywoustego ziemia kaliska została włączona do dzielnicy senioralnej.
W 1193 w kolegiacie św. Pawła Apostoła został pochowany książę kaliski Mieszko Młodszy, w 1195 książę kujawski Bolesław Mieszkowic, w 1202 książę zwierzchni Polski Mieszko III Stary. W 1233 roku Henryk Brodaty spalił gród na Zawodziu i następnie założył nowy wraz z osadą przy ufundowanym wtedy być może kościele św. Mikołaja. Miasto osiągnęło wysoką pozycję w 2. połowie XIII w., kiedy stało się główną rezydencją Bolesława Pobożnego i stolicą wschodniej Wielkopolski. W tym czasie władca dokonał też lokacji w Kaliszu miasta – na nowym miejscu, nieopodal nowego grodu ustanowionego przez Henryka I Brodatego (na północ od zniszczonego, pierwotnego grodu). Nie jest jednak znana data tego wydarzenia. Rzekomy przywilej z 1264, nadający Kaliszowi prawo pobierania cła solnego, jest falsyfikatem z przełomu XIII i XIV w. Najstarsza autentyczna wzmianka o Kaliszu jako mieście pochodzi z 1268, choć wskutek pomyłki korektorskiej w "Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski" została rozpowszechniona pod błędną datą 1260. Niektóre źródła sugerują istnienie w Kaliszu klasztoru franciszkanów już w 1257, jednak fakt ten nie przesądza jeszcze o ówczesnym miejskim statusie osady. Należy zatem przyjąć, że Kalisz otrzymał prawo miejskie przed 1268[4].
W czasie rozbicia dzielnicowego (XIII w.) stolica osobnego księstwa. W czasach nowożytnych siedziba wojewody, ośrodek sukiennictwa i stolarstwa, w XIX wieku ośrodek kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego. Ośrodek naukowy i religijny, po opuszczeniu habsburskich Czech w pobliżu osiedliły się wspólnoty braci czeskich. W 1613 w wieży kościoła św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa założono pierwsze polskie obserwatorium astronomiczne[5]. Od 1801 nieprzerwanie działa teatr założony przez Wojciecha Bogusławskiego. W początkach XIX w. siedziba stronnictwa politycznego Kaliszan dążącego do reform gospodarczych.
W 1813 w Tyńcu stoczono bitwę pod Kaliszem, w której oddziały saskie VII Korpusu Wielkiej Armii gen. Reyniera zostały rozbite przez rosyjski korpus gen. von Wintzingeroda; Kalisz i departament kaliski zostały zajęte, a Imperium Rosyjskie i Królestwo Prus zawarły traktat kaliski. W 1815 powstało Królestwo Polskie i w 1816 ponownie utworzono województwo kaliskie. W 1818 erygowano diecezję kujawsko-kaliską i założono Kaliskie Towarzystwo Muzyczne, najstarsze towarzystwo muzyczne w Polsce. W tym samym roku książę namiestnik Józef Zajączek wydał postanowienie o funduszu pożyczkowym dla Kalisza, rozpoczynając wielką przebudowę miasta: uregulowano wówczas Warszawskie Przedmieście, wytyczono m.in. plac św. Józefa, ulicę Warszawską, ulicę Łódzką, uregulowano Wrocławskie Przedmieście, aleję Józefiny i ulicę Wrocławską, w 1821 wzniesiono pałac Trybunalski, w 1824 pałac Komisji Województwa Kaliskiego, w 1826 most Kamienny, w 1833 pałac Weissów. W latach 1842–1843 według projektu Teodora Urbańskiego uregulowano Kaliski Węzeł Wodny. W 1864 powstała Kaliska Straż Ogniowa, pierwsza ochotnicza straż ogniowa w Królestwie Polskim[6]. W 1866 na Kanale Bernardyńskim wybudowano most Żelazny, pierwszy polski most o konstrukcji stalowej[7]. W 1870 zaczął ukazywać się „Kaliszanin”. W 1878 powstała Fabryka Fortepianów i Pianin Arnold Fibiger, w 1887 Fabryka Fortepianów i Pianin Teodor Betting, w 1892 Fabryka Pierników i Biszkoptów Kazimierza Mystkowskiego. W 1890 ukończono budowę nowego ratusza, w 1900 ukończono budowę nowego gmachu Teatru Miejskiego, a w 1902 budowę gmachu Kaliskiego Towarzystwa Muzycznego z salą koncertową.
- Osobny artykuł:
Kalisz był miastem wielonarodowościowym. W 1860 liczył 12 835 mieszkańców, w tym 47% Polaków, 34% Żydów i 19% Niemców[8].
W latach 1900–1902 wybudowano Kolej Warszawsko-Kaliską, w latach 1914–1917 powstała Kaliska Kolej Dojazdowa. W 1906 założono Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej.
W dniach 7-22 sierpnia 1914, w czasie I wojny światowej, bezbronne miasto z niewyjaśnionych przyczyn zostało prawie całkowicie zniszczone ostrzałem artyleryjskim i poprzez podpalenia dokonane przez wojska niemieckie pod dowództwem majora Hermanna Preuskera. Spalono m.in. gmach ratusza i teatru. W gruzach legło 95 proc. zabudowy staromiejskiej, co spowodowało eksodus ludności i spadek liczby mieszkańców z 70 do 5 tysięcy. Na Wzgórzu Wiatracznym dokonano mordu na 80 cywilach (decymacja 800 zatrzymanych mężczyzn). Niemiecka komisja oceniła straty poniesione przez miasto na 25 mln rubli w złocie[9]. Tragedię Kalisza Dąbrowska opisała wiernie w "Nocach i dniach”.
Historycy oceniają, że Kalisz był w Europie najbardziej zniszczonym miastem w czasie I wojny światowej. Po odzyskaniu niepodległości odbudowano miasto, zachowując średniowieczny plan zabudowy. W 1931 r. Kalisz liczył już 80 tys. mieszkańców.
W dwudziestoleciu międzywojennym w garnizonie Kalisz stacjonowały jednostki 25 Dywizji Piechoty pod dowództwem gen. Franciszka Altera, m.in. 25 Pułk Artylerii Lekkiej, 29 Pułk Strzelców Kaniowskich; sztab dywizji stacjonował w Kaliszu.
W 1969 odbył się I Ogólnopolski Festiwal Awangardy Beatowej w Kaliszu (OFAB), pierwszy polski rockowy festiwal muzyczny[10].
W 2010 w Kaliszu obył się VIII Kongres Miast Polskich.
Środowisko naturalne
Położenie geograficzne
Kalisz leży na Wysoczyznie Kaliskiej, w głębokiej dolinie Prosny, w południowo-wschodniej części województwa wielkopolskiego; jest największym miastem na Nizinie Południowowielkopolskiej.
Na południowo-wschodnim krańcu miasta, przy drodze do Brzezin, znajduje się rezerwat przyrody Torfowisko Lis o powierzchni 4,71 ha. Okolice Kalisza to tereny rolnicze, brak tam większych kompleksów leśnych. We wschodniej części miasta znajduje się jedyny w jego granicach las – Las Winiarski, a na południe od lasu Jezioro Pokrzywnickie.
Klimat
Pod względem klimatycznym Kalisz położony jest w strefie przejściowej między nizinami a pasem wyżyn. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi +7,8 °C. Czas zalegania pokrywy śnieżnej wynosi 40–60 dni, okres wegetacyjny trwa 200–220 dni. Suma rocznych opadów wynosi 517 mm. Względna wilgotność powietrza wynosi 81%, a zachmurzenie 65%[11].
Wody
- Prosna
- kanały:
- północny – Bernardyński
- południowy – Rypinkowski
- dopływy w granicach miasta – prawe:
- dopływy w granicach miasta – lewe:
- kanały:
- stawy:
- Piwonicki (Piwonice)
- Trójka (Rypinek)
- U Grona (Zagorzynek)
- Zośka (Rypinek)
- zbiorniki retencyjne: Jezioro Pokrzywnickie (5 km na południowy wschód od Śródmieścia, na granicy miasta z gminą Opatówek), zbiornik Murowaniec (14 km na północny wschód, w gminie Koźminek), Jezioro Gołuchowskie (15 km na północny zachód, w gminie Gołuchów)
Powierzchnia i ludność
W 1906[potrzebny przypis] w granice Kalisza włączono Dobrzec Mały, Czaszki, Rypinek, Tyniec i Ogrody. W 1934 zwiększono powierzchnię miasta do 24,13 km² za sprawą włączenia do Kalisza części gruntów wsi Żydów oraz reszty terenów wsi Tyniec. W 1963 przyłączono: Majków, Piwonice i Dobrzec Wielki. W 1976 powierzchnia Kalisza wynosiła 53 km² (przyłączono Winiary, Nosków, Szczypiorno i Rajsków). Ostatnie powiększenie miasta odbyło się w 2000 – w granice miasta włączono Sulisławice, Kolonię Sulisławice i sołectwo Dobrzec.
- Tabela[potrzebny przypis] prezentuje jak zmieniała się w poszczególnych latach powierzchnia miasta Kalisza
Zmiany powierzchni | ||
---|---|---|
Rok | Powierzchnia [km²] | Zm., % |
1906 | 6,05 | – |
1934 | 24,13 | 298,8% |
1963 | 30,1 | 24,7% |
1976 | 53 | 76,1% |
1995 | 55,01 | 3,8% |
1996 | 55,27 | 0,5% |
2000 | 69,77 | 26,2% |
2006 | 69,42 | −0,5% |
Dane do 1976[12], Dane od 1995 BDR GUS[13] |
- Wykres liczby ludności Kalisza na przestrzeni ostatnich 150 lat
Największą populację Kalisz odnotował w 2000 r. – wg danych GUS 110 104 mieszkańców[14].
W 2004 aglomerację Kalisza (ang. Larger Urban Zone, LUZ) zamieszkiwało 409 307 osób[15].
Podział administracyjny
Kalisz jest jednolitą gminą miejską, miastem na prawach powiatu. Jednostkami pomocniczymi gminy są 23 osiedla i 3 sołectwa[16]. Siedzibą rady miasta, prezydenta miasta i urzędu miejskiego jest Ratusz.
Miasto jest jednocześnie siedzibą powiatu kaliskiego; starostwo powiatowe mieści się w pałacu Komisji Województwa Kaliskiego.
Nazwy dzielnic miasta pochodzą od nazw dawnych wsi, kolonii, folwarków i in. jednostek osadniczych, stopniowo przyłączanych do miasta od 1853. Wyjątek stanowi Kaliniec (do 1962 Dzielnica Górnośląska), którego nazwa pochodzi od nazwy Kalisza w Nocach i dniach Marii Dąbrowskiej[17]. Dawne Nowe Miasto, Warszawskie Przedmieście i Wrocławskie Przedmieście[18] stanowią współcześnie integralne części Śródmieścia.
- Osobny artykuł:
Dzielnice lewobrzeżne |
Dzielnice prawobrzeżne |
Okres | Państwo | Zwierzchność | Jednostka administracyjna | Status miasta | |
---|---|---|---|---|---|
1314–1569 | Królestwo Polskie | województwo kaliskie | Królewskie Miasto Kalisz | ||
1569–1791 | Rzeczpospolita Obojga Narodów | województwo kaliskie | Królewskie Miasto Kalisz | ||
1791–1793 | Rzeczpospolita Polska | województwo kaliskie | Królewskie Miasto Kalisz | ||
1793–1795 | Królestwo Prus | Prusy Południowe, departament poznański | Miasto Kalisz | ||
1795–1807 | Królestwo Prus | Prusy Południowe, departament kaliski | Miasto Kalisz | ||
1807–1815 | Księstwo Warszawskie | Cesarstwo Francuskie | departament kaliski | Miasto Municypalne Kalisz¹ | |
1815–1816 | Królestwo Polskie | Imperium Rosyjskie | departament kaliski | Miasto Municypalne Kalisz | |
1816–1837 | Królestwo Polskie | Imperium Rosyjskie | województwo kaliskie | Miasto Kalisz | |
1837–1844 | Królestwo Polskie | Imperium Rosyjskie | gubernia kaliska | Miasto Kalisz | |
1845–1866 | Królestwo Polskie | Imperium Rosyjskie | gubernia warszawska, powiat kaliski | Miasto Kalisz | |
1867–1916 | Królestwo Polskie | Imperium Rosyjskie | gubernia kaliska² | Miasto Kalisz | |
1916–1918 | Królestwo Polskie | Rzesza Niemiecka, Austro-Węgry | gubernia kaliska | Miasto Kalisz | |
1918–1919 | Rzeczpospolita Polska | okręg kaliski | Miasto Kalisz | ||
1919–1938 | Rzeczpospolita Polska | województwo łódzkie, powiat kaliski | Miasto Kalisz | ||
1938–1939 | Rzeczpospolita Polska | województwo poznańskie, powiat kaliski | Miasto Kalisz | ||
1939–1941 | Rzeczpospolita Polska (okupacja niemiecka) | okręg Kraj Warty, rejencja kaliska | Miasto Kalisz (miasto wydzielone) | ||
1941–1945 | Rzeczpospolita Polska (okupacja niemiecka) | okręg Kraj Warty, rejencja łódzka | Miasto Kalisz (miasto wydzielone) | ||
1945–1952 | Rzeczpospolita Polska | województwo poznańskie | Kalisz (powiat miejski) | ||
1952–1975 | Polska Rzeczpospolita Ludowa | województwo poznańskie | Kalisz (powiat miejski) | ||
1975–1989 | Polska Rzeczpospolita Ludowa | województwo kaliskie | Kalisz (gmina miejska) | ||
1989–1998 | Rzeczpospolita Polska | województwo kaliskie | Kalisz (gmina miejska) | ||
1999– | Rzeczpospolita Polska | województwo wielkopolskie | Kalisz (powiat grodzki) |
¹ Status miasta municypalnego nadano Kaliszowi, Poznaniowi, Toruniowi i Warszawie w 1808. |
² Od 1915 gubernia kaliska znajdowała się w niemieckim obszarze okupacyjnym (Generalne Gubernatorstwo Warszawskie). |
Gospodarka
Kalisz jest głównym ośrodkiem Kalisko-Ostrowskiego Okręgu Przemysłowego, ośrodkiem przemysłu lotniczego[potrzebny przypis], w tym produkcji maszyn i silników lotniczych (Pratt & Whitney, WSK PZL-Kalisz). Ponadto produkcja koronek i firan (Wistil, Haft), koncentratów spożywczych (Winiary), przemysł włókienniczy (Runotex, Polo), odzieżowy (Big Star) i spożywczy (Kaliszanka, Hellena).
W końcu czerwca 2011 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w Kaliszu obejmowała ok. 3,8 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 7,9% do aktywnych zawodowo[19].
Architektura
- Osobny artykuł:
Transport
Koleje
1 stycznia 1903 uruchomiono 2-torowy odcinek Kolei Warszawsko-Kaliskiej o długości 111,5 km łączący Łódź Kaliską z Kaliszem[20]. W latach 1965–1975 dokonano elektryfikacji tego odcinka. Obecnie stanowi on część linii kolejowej nr 14 Łódź Kaliska–Forst.
Obecnie istnieją 3 czynne stacje i przystanki kolejowe: Kalisz, Kalisz Szczypiorno, Kalisz Winiary.
W Kaliszu rozpoczynał się odcinek Kaliskiej Kolei Dojazdowej Kalisz Wąskotorowy–Turek (prześwit: 750 mm, linia: 1-torowa, zbudowana: 1914-1917, długość: 56,7 km)[21]. W lipcu 1991 został zamknięty dla ruchu pasażerskiego, a ruch towarowy odbywa się jedynie na 45,3 km odcinku Żelazków-Turek (ruch wznowiono w czerwcu 2002).
Dawniej ruch towarowy odbywał się na 2,5 km linii Kalisz Winiary – Winiary Fabryka przechodzącej przez Las Winiarski do fabryki Winiary-Nestlé. Obecnie linia ta jest nieprzejezdna.
11 grudnia 2005 uruchomiono połączenie szynobusowe na trasie Kalisz–Leszno.
Istnieją plany budowy linii szybkiej kolei łączącej Warszawę z Wrocławiem i Poznaniem, która miałaby przebiegać w pobliżu Kalisza (linia Y). Pierwszy etap budowy miał rozpocząć się w 2007 i połączyć stolicę Dolnego Śląska z Kaliszem. Kolejny etap szybkiej kolei miał połączyć Kalisz z Łodzią. Na zachód od miasta znalazłoby się także rozwidlenie linii w kierunkach Poznania i Wrocławia. Według jednego z wariantów planu nowej linii dworzec szybkiej kolei znalazłby się w północnej części miasta i nosiła nazwę Kalisz Północ. W ten sposób podróż z tej stacji do Wrocławia trwałaby ok. 50 minut, a do Warszawy ok. 90 minut. Niestety nie wiadomo kiedy rozpocznie się budowa linii kolejowych dużych prędkości w Polsce.
W Kaliszu ma siedzibę Stowarzyszenie Kolejowych Przewozów Lokalnych (zał. 2001), które jest zarządcą kilku kolei dojazdowych w Polsce.
Drogi
W Kaliszu krzyżują się drogi krajowe:
- 12 Łęknica – Leszno – Kalisz – Piotrków Trybunalski – Radom – Lublin – Dorohusk
- 25 Bobolice – Bydgoszcz – Konin – Kalisz – Ostrów Wielkopolski – Oleśnica
oraz drogi wojewódzkie:
Kalisz posiada 312 km dróg i 552 ulice. Na lata 2009 – 2011 zapowiadana jest realizacja 70-kilometrowego traktu „kalisko–wieluńskiego” łączącego Kalisz z Wieluniem i Częstochową.
W mieście znajduje się 1 dworzec autobusowy.
Obwodnice
Pierwszy odcinek miejskiej obwodnicy Kalisza (Trasy Stanczukowskiego) powstał w latach 1992-1995. Kolejne odcinki powstały w latach 1998-2000 i 2004, kiedy to nadano jej nazwę Zachodnia Obwodnica. 16 września 2005 r. otwarto I odcinek śródmiejskiej obwodnicy Kalisza – Szlaku Bursztynowego. W planach jest realizacja kolejnego etapu Trasy Stanczukowskiego, jak i wybudowanie nowej zachodniej obwodnicy Kalisza.
- 2004 – połączenie ulicy Majkowskiej i Godebskiego poprzez wybudowanie III odcinka Trasy Stanczukowskiego i nadanie jej nazwy Zachodnia Obwodnica.
- 16 września 2005 – otwarcie pierwszego odcinka Szlaku Bursztynowego łączącego ulice Łódzką i Częstochowską, która ułatwia przejazd kierowcom np. z Czaszek do Winiar bez potrzeby przebijania się przez zatłoczone Śródmieście.
- grudzień 2005 – zakończenie budowy małej obwodnicy w dzielnicy Dobrzec (ulica Armii Krajowej) umożliwiającej łatwiejszy dojazd do nowej hali sportowo-widowiskowej Kalisz Arena.
- 12 lutego 2007-14 września 2009 – budowa obwodnicy Nowych Skalmierzyc od wiaduktu w Skalmierzycach do Dobrzeca z węzłem z aleją Wojska Polskiego. Dzięki temu całkowicie odciążone zostały Nowe Skalmierzyce i ul. Wrocławska w Kaliszu. Koszt inwestycji to 120 mln złotych.
- grudzień 2009-13 listopada 2010 – budowa drugiego odcinka Szlaku Bursztynowego od ulicy Częstochowskiej do Górnośląskiej. Budowa skrzyżowania z ulicą Górnośląską zaczęła się już w listopadzie 2007, a z ulicą Dworcową w czerwcu 2008.
- po 2012 – budowa I odcinka drugiej zachodniej obwodnicy Kalisza od węzła obwodnicy Nowych Skalmierzyc z aleją Wojska Polskiego do ulicy Poznańskiej poprzez ul. Dobrzecką.
- ? – budowa IV odcinka Trasy Stanczukowskiego od ulicy Godebskiego poprzez ulicę Stawiszyńską, aleję Sikorskiego, ulice Warszawską i Braci Niemojowskich aż do skrzyżowania ulicy Łódzkiej ze Szlakiem Bursztynowym.
Więcej: Trasa Stanczukowskiego, Szlak Bursztynowy, zachodnia obwodnica Kalisza
Komunikacja miejska
Konieczność budowy tramwaju elektrycznego w Kaliszu pojawiła się w 1902 po wybudowaniu Kolei Warszawsko-Kaliskiej i gwałtownej rozbudowie miasta w kierunku dworca kolejowego. Rozpoczęte w 1912[22] prace projektowe zostały przerwane w 1914 w wyniku zburzenia i wyludnienia miasta w czasie I wojny światowej.
W dwudziestoleciu międzywojennym linie autobusowe łączyły Śródmieście i dworzec kolejowy. Podobnie jak przed I wojną światową plan budowy tramwaju elektrycznego w mieście nie został zrealizowany[23].
Po zakończeniu II wojny światowej komunikację miejską uruchomiono ponownie 29 maja 1945. W 1957 Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne obsługiwało 11 linii autobusowych[24], w 1980 Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej obsługiwało 29 linii, w 1992 Miejski Zakład Komunikacyjny obsługiwał 32 linie, w tym dwie nocne (101, 102).
W 1994 Miejski Zakład Komunikacyjny przekształcono w Kaliskie Linie Autobusowe.
- Osobny artykuł:
Obecnie w mieście i na obszarze zespołu miejskiego Kaliskie Linie Autobusowe obsługują 22 linie[25], w tym linie podmiejskie do Nowych Skalmierzyc, Opatówka i Ostrowa Wielkopolskiego (linię przyspieszoną M obsługuje MZK Ostrów Wlkp.), a także dwie linie sezonowe. W marcu 2009 Pleszewskie Linie Autobusowe uruchomiły linię A łączącą Kalisz i Pleszew[26].
Komunikacja lotnicza
Najbliższe porty lotnicze to (po ok. 120 km od Kalisza): Łódź-Lublinek (międzynarodowy), Wrocław-Strachowice (międzynarodowy) i Poznań-Ławica (międzynarodowy). Kalisz miałby się także znajdować w obszarze oddziaływania przyszłego lotniska międzynarodowego Łódź-Łask. Spośród lotnisk regionalnych komunikację zapewnia, znajdujące się w Michałkowie pod Ostrowem Wielkopolskim, lotnisko sportowe Aeroklubu Ostrowskiego. Kalisz partycypuje w kosztach rozbudowy ostrowskiego lotniska w ramach Fundacji Rozwoju Lotniska Wielkopolska Południowa.
Edukacja
Przedszkola:
- 28 publicznych państwowych przedszkoli
- Przedszkole Integracyjne Sióstr Felicjanek
- Publiczne Przedszkole Sióstr Nazaretanek
Szkoły podstawowe:
- 28 państwowych publicznych szkół podstawowych
- Szkoła Podstawowa Specjalna dla Dzieci Słabo Słyszących i Niesłyszących
- Szkoła Podstawowa Niepubliczna m.in. Szkoła Podstawowa Sióstr Nazaretanek
Gimnazja:
- 14 publicznych gimnazjów prowadzonych przez Miasto Kalisz (w tym najnowocześniejsze Gimnazjum w Wielkopolsce).
- Gimnazjum Specjalne dla Dzieci Słabo Słyszących i Niesłyszących
- Gimnazjum niepubliczne KSO Edukator
- Gimnazja niepubliczne m.in. Gimnazjum Sióstr Nazaretanek
Szkoły ponadgimnazjalne i placówki oświatowe:
- I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka
- II Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki
- III Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika
- IV Liceum Ogólnokształcące im. Ignacego Jana Paderewskiego (Widok)
- V Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego (Piskorzewie)
- VI Liceum Ogólnokształcące im. św. Jana Bosko (Tyniec)
- Liceum Ogólnokształcące Sióstr Nazaretanek
- Liceum Plastyczne
- Zespół Szkół Ekonomicznych
- Zespół Szkół Włókienniczych
- Zespół Szkół Technicznych
- Zespół Szkół Budowlanych
- Zespół Szkół Samochodowych
- Technikum Budowy Fortepianów
- Centrum Kształcenia Ustawicznego
- Centrum Kształcenia Praktycznego
- Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy Ośrodku Dokształcania Zawodowego
- Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych
- Zespół Szkół Techniczno-Elektronicznych
- Medyczne Studium Zawodowe im. Marii Skłodowskiej Curie
- Zespół Szkół Zawodowych nr 1
- Zespół Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich
- warsztaty gastronomiczne
- Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 3
- Zespół Szkół (Tyniec)
- Zakład Doskonalenia Zawodowego
- Specjalny Ośrodek Wychowawczy im św. Alojzego Orione
Szkoły wyższe:
- Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
- Wydział Pedagogiczno-Artystyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Kaliszu
- Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Punkt Informacyjno-Rekrutacyjny w Kaliszu
- Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki im. prof. Janusza Chechlińskiego w Łodzi, Wydział Ekonomii w Kaliszu
- Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Ośrodek Studiów Zamiejscowych w Kaliszu
- Politechnika Poznańska, filia w Kaliszu
- Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej w Kaliszu (wyższa szkoła oficerska)
- Wyższe Seminarium Duchowne w Kaliszu
- Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu
- Studium Doskonalenia Menadżerów Oświaty w Kaliszu
- Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych w Kaliszu
Kultura
Kalisz stanowi drugi po Poznaniu ośrodek kulturalny w województwie wielkopolskim. Znajdują się tutaj m.in. Filharmonia Kaliska, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Teatr Tańca Współczesnego, Centrum Kultury i Sztuki, Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej, Biuro Wystaw Artystycznych, wiele galerii, rezerwat archeologiczny Zawodzie oraz dwa kina.
W mieście co roku odbywa się wiele festiwali i imprez kulturalnych m.in. Kaliskie Spotkania Teatralne, Międzynarodowy Festiwal Pianistów Jazzowych, festiwal Schola Cantorum, Festiwal Muzyczny im. Pawła Bergera.
W 1967 r. w Kaliszu nakręcono film fabularny Piękny był pogrzeb, ludzie płakali[27] w reżyserii Zbigniewa Chmielewskiego.
Media
- Telewizja:
- UPC
- Amazing TV (dawniej TELETOP Kalisz)
- Multimedia Polska SA, Ogólnopolskie Biuro w Kaliszu
- Kalisz TV
- Prasa:
- Życie Kalisza
- Ziemia Kaliska (ukazuje się w piątki razem z dziennikiem Polska Głos Wielkopolski)
- 7 Dni Kalisza
- Nowe Fakty Kaliskie
- Kalisia Nowa
- Przegląd Kaliski
- Polska Głos Wielkopolski (oddział w Kaliszu)
- Gazeta Wyborcza (oddział w Poznaniu)
- Polska Agencja Prasowa (oddział w Kaliszu)
- Nasz Rynek (bezpłatna)
- Telewizja. Pismo powiatów kaliskiego i ostrowskiego (bezpłatna)
- Radio:
- Radio Centrum (106,4 MHz)
- Polskie Radio Radio Merkury O/Kalisz (91,1 MHz)
- Diecezjalne Radio Rodzina (103,1 MHz)
- Radio Eska Kalisz/Ostrów (101,1 MHz)
- Portale internetowe:
- Calisia.pl
- Dziennik Wielkopolski
- Ecentrum.pl
Sport
Od nazwy kaliskiej dzielnicy Szczypiorno wzięła się druga nazwa piłki ręcznej – szczypiorniak.
W Kaliszu miał siedzibę Polski Związek Snookera i Bilarda Angielskiego[28]
- Siatkówka:
- Winiary Kalisz – SSK Calisia Kalisz (siatkówka kobiet – zdobywczynie Pucharu Polski w sezonie 2006/07, Mistrzostwa Polski i Superpucharu w tym samym sezonie)
- Grześki Kadra Kalisz (siatkówka mężczyzn) (II liga)
- MKS Calisia Kalisz (siatkówka kobiet)
- MUKS Amber Kalisz (siatkówka kobiet – młodziczki)
- UKS Augustynki Kalisz (siatkówka kobiet – młodziczki)
- MUKS Tornado Kalisz (siatkówka mężczyzn – młodziki)
- AZS PWSZ Kalisz (zespół akademicki)
- Piłka nożna:
- Calisia Kalisz
- Prosna Kalisz
- KKS Włókniarz 1925 Kalisz
- KUKS Kaliszanin
- Pierwsza Liga Halowa TPNP
- Druga Liga Halowa TPNP
- Koszykówka: AZS PWSZ OSRiR Kalisz (II liga)
- Piłka ręczna:
- KPR Szczypiorno Kalisz (II liga)
- UKS Nike Kalisz
- Sporty walki:
- Arkadia Kalisz (Muay Thai – drużynowy Mistrz Polski)
- Sensei Kalisz (judo)
- ZPM Poprawa (kick boxing)
- Prosna Kalisz (boks)
- Kyokushinkan Kalisz (karate)
- Lekkoatletyka:
- MKS Calisia Kalisz
- UKS 12 Kalisz
- Pływanie:
- Delfin Kalisz
- UKS 9 Kalisz
- Golf: Pierwszy Kaliski Klub Golfowy
- Kolarstwo:
- Kaliskie Towarzystwo Kolarskie (KTK)
- Uczniowski Klub Sportowy Majkowska Dwójka
- Wioślarstwo: Kaliskie Towarzystwo Wioślarskie (KTW)
- Kajakarstwo: Kaliskie Towarzystwo Wioślarskie (KTW)
- Canoe Polo (Kajak Polo):
- Kaliskie Towarzystwo Wioślarskie (KTW)
- Tenis: Kaliskie Towarzystwo Tenisowe (KTT)
- Alpamayo (wspinaczka górska)
- KSS Bursztyn Kalisz (strzelectwo sportowe)
- Yacht Klub Polski Kalisz
Obiekty sportowe
- Hala Sportowo-Widowiskowa ”Kalisz Arena” (dawniej: ”Winiary Arena”) na Dobrzecu (3200 miejsc siedzących)
- Hala Sportowo-Widowiskowa przy ul. Łódzkiej 29 (1000 miejsc siedzących)
- Hala Sportowa przy ul. Łódzkiej 19 (600 miejsc siedzących)
- Hala Lekkoatletyczna przy ul. Łódzkiej
- Stadion Miejski – Wał Matejki
- Stadion OSRiR
- Stadion Calisia
- Stadion Prosna
- Tor kolarski
- Tor saneczkowy na Majkowie
- Przystań wioślarska
- Korty tenisowe w Parku Przyjaźni
- Korty tenisowe na Majkowie
- Korty tenisowe Kaliskiego Towarzystwa Tenisowego przy ul. Łódzkiej 19
- Kryta pływalnia Delfin
- Kryta pływalnia przy ul. Łódzkiej
- Boiska do siatkówki plażowej
- Strzelnica pneumatyczna
- Strzelnica kulowa
- Cztery boiska piłkarskie z sztuczna murawą
- Street Ball
- Pole golfowe na Winiarach
- Ośrodek Wypoczynkowy Szałe (zalew – kąpielisko strzeżone – 170 ha)
Wspólnoty religijne
Kalisz jest siedzibą kurii diecezji kaliskiej (1992). Miasto obejmują dwa dekanaty: Kalisz I i Kalisz II.
W latach 1818–1925 Kalisz był siedzibą diecezji kujawsko-kaliskiej; ingres pierwszego biskupa kaliskiego Andrzeja Wołłowicza do kościoła św. Mikołaja Biskupa w Kaliszu odbył się 4 lipca 1819[29].
- Zobacz też:
Pierwsze seminarium duchowne w Kaliszu (dla archidiecezji gnieźnieńskiej) założono w 1583[30] z fundacji prymasa Stanisława Karnkowskiego; w 1621 zostało przeniesione do Gniezna. W 1993 założono Wyższe Seminarium Duchowne.
Bazylika kolegiacka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest narodowym sanktuarium św. Józefa[31]. Znajduje się tam obraz Świętej Rodziny, przed którym w 1997 modlił się Jan Paweł II. Co roku świątynię odwiedza około 200 tysięcy pielgrzymów z całej Polski, głównie rzemieślników[32].
Liczba pielgrzymów odwiedzających Kalisz w ciągu roku stawia miasto na wysokiej pozycji miast pielgrzymkowych, zaraz za m.in. Częstochową, Licheniem czy Krakowem[31].
W Kaliszu znajduje się 19 kościołów katolickich, 1 prawosławny, 5 protestanckich, 3 Sale Królestwa Świadków Jehowy, 1 Buddyjski Ośrodek Medytacyjny i 1 wspólnota muzułmańska.
Od 1988 r. w mieście istnieje klasztor Ubogich Sióstr Świętej Klary.
Infrastruktura
Infrastruktura techniczna
Na odcinku jednokierunkowym ulicy Kościuszki od grudnia 2008 działa pierwsze w Polsce i w mieście europejskim oświetlenie oparte na technologii LED[33]. Dzięki temu systemowi zużycie energii elektrycznej może zmniejszyć się aż o 70%.[potrzebny przypis] Jest on także przyjazny dla środowiska, gdyż diody LED nie zawierają szkodliwych substancji takich jak rtęć i ołów.
Bezpieczeństwo
W Kaliszu znajduje się miejska komenda Policji i Państwowej Straży Pożarnej oraz kilka jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej. Miasto posiada również Straż Miejską i placówkę Straży Granicznej[34].
Opieka zdrowotna
- Wojewódzki Szpital Zespolony im. Ludwika Perzyny w Kaliszu
- Wojewódzki Szpital Zespolony – Szpital Matki i Dziecka w Kaliszu
- Wojewódzki Zakład Opieki Psychiatrycznej w Sokołówce
- Wojewódzki Szpital Chorób Płuc w Wolicy
- Poliklinika MSWiA w Kaliszu
- Pogotowie Ratunkowe w Kaliszu
- Prywatne Pogotowie Bobomed w Kaliszu (24h)
- Kaliska Agencja Medyczna
Miasta partnerskie
- Adria
- Erfurt (1984)[35]
- Hamm (1991)[35]
- Hautmont (1958)[35]
- Heerhugowaard (1992)[35]
- Kamieniec Podolski (1993)[35]
- La Louvière (1998)[35]
- Martin (1996)[35]
- Mińsk – rejon Fruzeński
- Preston (1989)[35]
- Southampton
- Szentendre
- Tongeren
Ludzie związani z Kaliszem
- Z tym tematem związana jest kategoria:
Honorowi Obywatele Miasta Kalisza
- Stanisław Wojciechowski – prezydent RP (1923)
- Józef Piłsudski – marszałek Polski (1927)
- Maria Dąbrowska – pisarka (1960)
- Tadeusz Kulisiewicz – artysta grafik (1960)
- Józef Garliński – profesor (1994)
- Józef Nowacki – profesor, chemik (1995)
- Jan Winczakiewicz – artysta malarz (1995)
- Stefan Soboniewski – starosta kaliski (1996)
- Jan Paweł II – papież (1997)
- Henryk Jedwab – uczestnik bitwy pod Monte Cassino (1999)
- Jan Ptaszyn Wróblewski – jazzman (1999)
- Krzysztof Grzymski – profesor, archeolog (2000)
- Lucjan Andrzejczak – ksiądz (2001)
- Stefan Dzierżek – ksiądz (2003)
- Christopher Hill – ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce (2003)
- Szewach Weiss – ambasador Izraela w Polsce (2003)
- Stanisław Napierała – ksiądz, biskup diecezji kaliskiej (2004)
- Stanisław Iwankiewicz – profesor, lekarz otolaryngolog, pionier mikrochirurgii ucha i krtani (2005)
- Wanda Wiłkomirska – profesor, skrzypaczka (2006)
- Władysław Kościelniak – artysta grafik, dokumentalista historii i architektury Kalisza (2006)
- Bogusław Śliwa – polski prawnik, działacz opozycyjny, autor Posłania do ludzi pracy Europy Wschodniej (2007)
- Izabella Cywińska – reżyser teatralny i filmowy, krytyk filmowy (2008)
- Jerzy Rubiński – profesor, dziekan Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (2008)
- Czesław Glinkowski (pośmiertnie) – pierwszy rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu (2009)
- Antoni Pietkiewicz – polityk, były wojewoda kaliski i mazowiecki (2009)
- Iwona Dąbrowska i Krzysztof Dąbrowski (pośmiertnie) – archeolodzy (2010)
- Edward Wende (pośmiertnie) – prawnik, sędzia Trybunału Stanu (2010)
Ciekawostki
- W Kaliszu działa stowarzyszenie, które stara się o ponowne przywrócenie miastu statusu wojewódzkiego[potrzebny przypis]. Nowe województwo miałoby nosić nazwę środkowopolskie i (wg projektu wnioskujących) obejmować m.in. miasta takie jak Konin, Ostrów Wielkopolski czy Sieradz.
Zobacz też
- Stary cmentarz żydowski w Kaliszu
- Nowy cmentarz żydowski w Kaliszu
- aglomeracja kalisko-ostrowska
- województwo środkowopolskie (wschodniowielkopolskie)
- Kalisko-Ostrowski Okręg Przemysłowy
- ludność Kalisza
- Rezerwat Archeologiczny w Kaliszu Zawodziu
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym, stan w dniu 31 XII 2010
- ↑ Ziąbka L., Ze świata Celtów: Kaliskie w kręgu wpływów europejskiej cywilizacji celtyckiej, Kalisz 2003.
- ↑ Civitates Principales: wybrane ośrodki władzy w Polsce wczesnośredniowiecznej: katalog wystawy, red. Tomasz Janiak, Dariusz Stryniak. Gniezno: Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie, 1998. ISBN 83-906800-2-5.
- ↑ Zbyszko Górczak: Najstarsze lokacje miejskie w Wielkopolsce (do 1314 r.), Poznań 2002, s. 104.
- ↑ Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1981, s. 74. ISBN 83-223-1876-6.
- ↑ Edward Polanowski: W dawnym Kaliszu : szkice z życia miasta 1850–1914. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1979, s. 233. ISBN 83-210-0059-2.
- ↑ B. Orłowski, Most kaliski z 1866 roku na tle epoki, [w:] Dziedzictwo przemysłowe Kalisza i regionu, red. T. Krokos, Kalisz 2003, s. 47–48. ISBN 83-908430-9-9
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Sulimierski F., Chlebowski B., Walewski W., t. 3, Warszawa 1882, s. 690.
- ↑ istnieją też szacunki mówiące o ponad 33 milionach rubli w złocie
- ↑ Wacław Panek: Mały słownik muzyki rozrywkowej. Warszawa: Związek Polskich Autorów i Kompozytorów, 1986, s. 32. ISBN 83-00-00997-3.
- ↑ Klimat pojezierza wielkopolskiego. skoki.nowoczesnagmina.pl. [dostęp 7 marca 2009].
- ↑ Jak budowano Kalisz? Z dziejów rozwoju przestrzennego miasta. www.info.kalisz.pl. [dostęp 15 czerwca 2009].
- ↑ Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ GUS Bank Danych Regionalnych, faktyczne miejsce zamieszkania, stan na 31 XII 2000
- ↑ Komisja Europejska, Europejski Urząd Statystyczny (Eurostat): European Urban Audit: City Profiles. 2004. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Kaliszu, Wykaz jednostek pomocniczych miasta.
- ↑ Sutarzewicz H., Asnyk, Konopnicka i Dąbrowska w Kaliszu, Warszawa 1977, s. 77–78.
- ↑ Szachówna M., Kalisz i jego okolice: przewodnik ilustrowany, Kalisz 1927, s. 106, 127.
- ↑ Bezrobotni oraz stopa bezrobocia wg województw, podregionów i powiatów (Stan w końcu czerwca 2011 r.). Główny Urząd Statystyczny, 2011-07-26. [dostęp 2011-03-22].
- ↑ Ogólnopolska Baza Kolejowa. [dostęp 10 lutego 2009]. (pol.).
- ↑ Ogólnopolska Baza Kolejowa. [dostęp 10 lutego 2009]. (pol.).
- ↑ Z dziejów guberni kaliskiej. Kalisz, [w:] Kalendarz Kaliski na rok 1914, Kalisz 1913, s. 52.
- ↑ Bonusiak W., Rozwój gospodarczy Kalisza w latach 1918–1939, [w:] Dzieje Kalisza, red. Rusiński W., Poznań 1977, s. 573.
- ↑ Informator miasta Kalisza na rok 1957, opr. Michalski L., Starski M., Kalisz 1957, s. 41–43.
- ↑ Rozkład jazdy KLA. Kaliskie Linie Autobusowe. [dostęp 3 maja 2011].
- ↑ Pleszewskie Linie Autobusowe jeżdżą do Kalisza. Infobus. [dostęp 15 marca 2009].
- ↑ Piękny był pogrzeb, ludzie płakali. www.filmpolski.pl. [dostęp 20 lipca 2011].
- ↑ Historia Polskiego Związku Snookera i Bilarda Angielskiego. www.snooker.pl. [dostęp 8 marca 2009].
- ↑ A. Chodyński, Kieszonkowa kroniczka historyczna miasta Kalisza, Kalisz 1885, s. 73.
- ↑ L. Piechnik, Jezuici a seminarium diecezjalne w Kaliszu (1593–1620), [w:] Nasza Przeszłość, t. XX, 1964, s. 119–125.
- ↑ a b Kult św. Józefa. Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. [dostęp 7 marca 2009].
- ↑ Pielgrzymki do sanktuarium. Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. [dostęp 7 marca 2009].
- ↑ Kalisz w nowym świetle. www.kalisz.pl. [dostęp 18 czerwca 2009].
- ↑ Placówka SG w Kaliszu. Lubuski Oddział Straży Granicznej. [dostęp 11 marca 2009].
- ↑ a b c d e f g h Miasta partnerskie Kalisza
Linki zewnętrzne
- Kalisz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 685 . (1882)
- Stary Kalisz
- Fotografie Kalisza