Pałac w Grodźcu
 nr rej. pałac A/2856/531 z 27.02.1959, park A/2857/515/L z 13.05.1977, aleja lipowa A/2858/694/L z 25.06.1986[1]
| |
 Pałac w Grodźcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy |
1718 |
| Ukończenie budowy |
1727 |
Położenie na mapie gminy Zagrodno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego  | |
 51°10′07,55″N 15°46′29,03″E/51,168764 15,774731
| |
Pałac w Grodźcu – wybudowany w latach 1718-1727 w Grodźcu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Pałac położony jest we wsi Grodziec w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Zagrodno, w południowej części Pogórza Bolesławieckiego, na granicy z Rowem Zbylutowskim[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac w Grodźcu został wzniesiony w latach 1718-1727[2]. Budowę rozpoczął hrabia Johannes von Frankerberg, a zakończył jego syn Otto, który popadł w kłopoty finansowe i wkrótce pozbył się posiadłości[2]. W latach 1810-1815 w pałacu prowadzono prace budowlane, kiedy to rozebrano mur kurtynowy, tworzący dziedziniec i zbudowano od frontu podjazd z arkadami[2].
Po 1945 roku pałac był użytkowany przez PGR jako hotel robotniczy, następnie należał do kilku innych instytucji[2]. W latach 1985-1986 przeprowadzono remont stropu nad salą balową, a w 2002 roku rozpoczęto kompleksowy remont budynku[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pałac w Grodźcu jest dwu i trzykondygnacyjną budowlą, wzniesioną z kamienia łamanego i cegły na planie podkowy[2]. Budynek mieści około 60 pokoi i nakryty jest dachami mansardowymi z lukarnami[2]. Fasada pałacu ma 13 osi i płytki ryzalit z 5 osiami środkowymi[2]. Wejście prowadzi przez balkonowy portal flankowany dwiema kolumnami[2].
Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park, i aleja lipowa z XVIII wieku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 273. [dostęp 2015-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ a b c d e f g h i j k Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 134-140. ISBN 978-83-89102-63-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Pogórze Kaczawskie, tom 7, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9, s. 212