Przejdź do zawartości

Strażnica WOP Kalników

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP/SG Kalników
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945; 1997

Organizacja
Dyslokacja

Kalniaków

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

35 komenda odcinka
262 batalion WOP
Bieszczadzki Oddział SG

Strażnica w Kalnikowie:

  1. podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
  2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 35 komendy odcinka jako 158 strażnica WOP (Kalniaków)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2]. W 1954 nosiła numer 157[3].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica IV kategorii otrzymała numer 157[5]

W dniu 6 listopada 1997 po zakończeniu inwestycji adaptacyjnych oddane zostały do użytku obiekty strażnicy w Kalnikowie. Nowa placówka rozpoczęła służbę w ochronie granicy[6]

W wyniku realizacji kolejnego etapu zmian organizacyjnych w Straży Granicznej w 2002, strażnica uzyskała status strażnicy SG I kategorii[b].

Działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

3 listopada 1951 patrol strażnicy Kalników w składzie: kpr. Tadeusz Kaszkowiak i szer. Antoni Seguła stoczył walkę ogniową z osobnikiem usiłującym nielegalnie przekroczyć granicę do ZSRR. Osobnik, aby nie zostać ujętym, popełnił samobójstwo. Oprócz broni znaleziono przy nim obcą walutę i szyfry[7].

Dowódcy/komendanci

[edytuj | edytuj kod]
  • por. Adam Bajda (1997-2000)[6]
  • kpt. Artur Bik (2000-2002)
  • por. Wiesław Pochodaj (2002 - ?)
  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[4].
  2. Zarządzenie Komendanta Głównego Straży Granicznej nr 3 z 11.01.2002

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Piotr Kozłowski: Bieszczadzki Oddział Straży Granicznej im. płk. Jana Tomasza Gorzechowskiego w Przemyślu. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne - Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • ASGran. Historia Przemyskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1955. Przemyśl 1956
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.