Strażnica WOP Karwia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Karwia
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Organizacja
Dyslokacja

Karwia (Kalwaria)[1]

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

19 komenda odcinka
2 batalion OP
161 batalion WOP

Strażnica WOP Kalwaria – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy morskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 19 komendy odcinka Lębork jako 93 strażnica WOP[2] (Karwin)[3] (Karwenbruch/Karwia) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4]. Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica WOP Karwia II kategorii otrzymała numer 90[7][8]. Jesienią 1956 rozpoczęto numerować strażnice w systemie brygadowym. Strażnica Karwia otrzymała numer 17[9]. W 1964 strażnica WOP nr 1 Karwia uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[10].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Strażnice sąsiednie:

92 strażnica WOP Biała Góra94 strażnica WOP Hallerowo – 1946

Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • chor. Mieczysław Andrzejewski[2]
  • ppor. Tadeusz Matuszewski (był 10.1946)[b].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[6].
  2. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 062 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ireneusz Bieniecki. Kaszubska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w ochronie granicy morskiej. „Biuletyn 1/2005. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej”, 2005. Koszalin. ISSN 1429-2505. 
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • ASGr.Historia Kaszubskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Gdańsk 1965.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.