13 Batalion Ochrony Pogranicza
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
24 kwietnia 1948 |
| Rozformowanie |
1 stycznia 1951 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Kwieciński |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja |
ul. Łąkowa 1 Sejny |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz: batalion OP |
Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 13 – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozkazu MON nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Białostockiego Oddziału WOP nr 6, sformowano 11 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 26 komendę odcinka WOP, 24 kwietnia 1948[2] przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 13[3]. Sztab 13 batalionu Ochrony Pogranicza w Sejnach, był w budynku obecnie istniejącego Liceum Ogólnokształcącego im. S. Konarskiego przy ulicy Łąkowej 1[2]
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego[4]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej[5].
1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950, na bazie 11 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 22 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 13 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 222 batalion WOP[6].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
13 SBOP liczył 300 żołnierzy wraz z batalionem rekruckim, w tym 20 oficerów[2].
- dowództwo batalionu – Sejny
- 122 strażnica OP – Puńsk
- 123 strażnica OP – Poluńce
- 124 strażnica OP – Hołny Wolmera
- 125 strażnica OP – Stanowisko.
Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]
- kpt. Kwieciński (był w 1948)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ a b c d muzeumzs ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 92-93.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 65–69.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 12–14.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 93.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Koło Nr 14 im. Powstańców Sejneńskich Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Placówce SG w Sejnach: Zarys historyczny Służb Granicznych na Sejneńszczyźnie. [w:] Muzeum Ziemi Sejneńskiej [on-line]. muzeum.sejny.pl, 2012-11-26. [dostęp 2020-01-31]. (pol.).
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Archiwum Straży Granicznej, DBWOP, sygn. 1842/10, Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960.
- Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.