67 Batalion Ochrony Pogranicza
 Brama wjazdowa do byłego 67 batalionu OP w Raciborzu (luty 2009) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
24 kwietnia 1948 |
| Rozformowanie |
1 stycznia 1951 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja |
43 batalion WOP |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja |
Racibórz |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz: batalion OP |
Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 67 – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy polsko-czechosłowackiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Katowickiego Oddziału WOP nr 10, sformowano 21 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 46 komendę odcinka WOP przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 67[2] z miejscem dyslokacji w Raciborzu ul. Dąbrowskiego 2. JW 4132 (Zarządzenie SzSG Nr 0039/Org. z 11.08.1948)[3].
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego (MBP)[4]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej[5].
1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org. z 3 czerwca 1950, na bazie 21 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 4 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 67 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 43 batalion WOP[6].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Dyslokacja 67 batalionu Ochrony Pogranicza[7]:
- dowództwo i pododdziały przysztabowe – Racibórz
- 209 strażnica Ochrony Pogranicza Gorzyce
- 210 strażnica Ochrony Pogranicza Chałupki
- 211 strażnica Ochrony Pogranicza Owsiszcze
- 212 strażnica Ochrony Pogranicza Krzanowice
- 213 strażnica Ochrony Pogranicza Kietrz
- 214 strażnica Ochrony Pogranicza Ściborzyce Wielkie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 142–143.
- ↑ Zestawienie numerów historycznych jednostek wojskowych. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-03-18]. (pol.).
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 65–69.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 12–14.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 143.
- ↑ Wykaz pododdziałów WOP ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Archiwum Straży Granicznej, Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956.
