84 Batalion WOP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
84 Batalion WOP
Batalion Graniczny ŁB WOP
w Zgorzelcu
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951; 1983

Rozformowanie

1976; 1991

Tradycje
Rodowód

4 odcinek WOP
18 batalion OP

Organizacja
Numer

JW 1308 – do 1955[1]
JW 3406[1]

Kryptonim

Malina

Dyslokacja

Zgorzelec

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

8 Brygada WOP
(8) Łużycka Brygada WOP

84 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza/Batalion Graniczny Łużyckiej Brygady WOP w Zgorzelcu – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną/Republiką Federalną Niemiec[a].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org. z 3 czerwca 1950, na bazie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 8 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 18 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 84 batalion WOP[2].

W 1961 dowództwo batalionu posiadało kryptonim Malina.

W 1963 Strażnica WOP Sobolice została przekazana 9 Lubuskiej Brygadzie WOP[3]

W 1976 rozwiązano batalion. W jego miejsce zorganizowano sekcje zwiadu, kompanie odwodowe i grupy zabezpieczenia techniczno-kwatermistrzowskiego[4]. Po stanie wojennym odtworzono batalion WOP w Zgorzelcu[5].

Zarządzeniem nr 012 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 7 maja 1991 w sprawie rozwiązania jednostek WOP oraz utworzenia jednostek organizacyjnych Straży Granicznej Minister Spraw Wewnętrznych polecił z dniem 16 maja 1991 rozwiązać Batalion Graniczny Łużyckiej Brygady WOP w Zgorzelcu istniejący według etatu nr 44/098 o stanie osobowym na okres „W” 776 żołnierzy i 9 pracowników cywilnych oraz na okres „P” 603 żołnierzy i 8 pracowników cywilnych[6].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1956 84 batalionowi WOP podlegały:

Struktura batalionu WOP Zgorzelec i numeracja strażnic na dzień 31.12.1959.

dowództwo i sztab batalionu – Zgorzelec

Struktura batalionu i numeracja strażnic na dzień 1.01.1964.

  • 1 strażnica WOP lądowa II kategorii Toporów
  • 2 strażnica WOP lądowa II kategorii Bielawa Dolna
  • 3 strażnica WOP lądowa II kategorii Pieńsk
  • 4 strażnica WOP lądowa II kategorii Żarka
  • 5 strażnica WOP lądowa I kategorii Zgorzelec
  • 6 strażnica WOP lądowa II kategorii Koźlice
  • 7 strażnica WOP lądowa II kategorii Radomierzyce.

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Tomasz Piwko (1952–1955)[7]
  • mjr Aleksander Bielecki (od 1955)[8]
  • Ryszard Bartoszewicz (1972–1974)[9]
  • ppłk Wiesław Furmanek (do 1988)
  • ppłk Czesław Badowski (od 1989).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 3 października 1990 z RFN.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
  2. Jackiewicz 1998 ↓, s. 43-44.
  3. Ostrowski 2005 ↓, s. 18.
  4. Jackiewicz 1998 ↓, s. 45.
  5. Jackiewicz 1998 ↓, s. 46.
  6. Goryński 2012 ↓, s. 196.
  7. Historia ŁBWOP ↓, s. 125,127.
  8. Historia ŁBWOP ↓, s. 127.
  9. Ryszard Bartoszewicz. muzeumsg.strazgraniczna.pl, 2017-10-25. [dostęp 2019-01-29]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1989. Ludzie – wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
  • Grzegorz Goryński: Trudne początki – nieznane dokumenty dotyczące narodzin Straży Granicznej i ruchu związkowego. W: Biuletyn 1–2/2012. T. Z historii ochrony granic. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, 2012, s. 153–204. (pol.).
  • Archiwum Straży Granicznej, D WOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • Archiwum Straży Granicznej, Historia Łużyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza z lat 1945–1991. Szczecin.