Strażnica WOP Chyżne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP/SG Chyżne
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945
od 1991 strażnica SG

Organizacja
Dyslokacja

Chyżne

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

42 komenda odcinka
55 batalion OP
33 batalion WOP

Strażnica w Chyżnem:

  1. podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej.
  2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 42 komendy odcinka[1] jako 191 strażnica WOP (Chyżne)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP w 1948, strażnica podporządkowana została dowódcy 55 batalionu OP[4].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a], a strażnica WOP Chyżne I kategorii otrzymała nr 196[6]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica I kategorii Chyżne była 10. w 3 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza.

W 1963 przeniesiono strażnicę III kategorii Chyżne do kategorii IV[7]. Po rozwiązaniu w 1991 Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica Chyżne weszła w podporządkowanie Karpackiego Oddziału Straży Granicznej[8].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W 1960 12 strażnica WOP Chyżne III kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 21 885 m od znaku granicznego (wł.) III/14 do zn. gr. III/42 (wył.).

Strażnice sąsiednie:

Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • ppor. Kazimierz Zapolski (?-1952)
  • chor. Henryk Wróbel (1952-?)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Marek Jarosiński. Rys historyczny beskidzko-karpackiego pogranicza polsko-słowackiego. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/2000, 2000. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.