Graniczna Placówka Kontrolna Kostrzyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GPK Kostrzyn
GPK SG w Kostrzynie nad Odrą
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

24 sierpnia 2005 (przekształcenia)

Tradycje
Rodowód

PPK Kostrzyn

Kontynuacja

PSG w Gorzowie Wielkopolskim

Dowódcy
Ostatni

mjr SG Jan Tomasik

Organizacja
Dyslokacja

Kostrzyn nad Odrą

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

3 Oddział OP
3 Szczeciński Oddział WOP
2 Poznański Oddział WOP
10 Brygada OP
9 Brygada WOP
9 Lubuska Brygada WOP
KW MO Zielona Góra
9 Lubuska Brygada WOP
Lubuska Brygada WOP
Pomorska Brygada WOP
Lubuski Oddział SG

Kolejowy most graniczny Kietz-Kostrzyn
Drogowy most graniczny Kostrzyn-Kietz

Graniczna Placówka Kontrolna Kostrzyn – zlikwidowany pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza wykonujący kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściach granicznych na granicy granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną/Republiką Federalną Niemiec[b].

Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Kostrzynie nad Odrą – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej wykonująca kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściach granicznych na granicy z granicy państwowej z Republiką Federalną Niemiec.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1945 Naczelny Dowódca Wojska Polskiego nakazywał sformować na granicy państwowej 51 przejściowych punktów kontrolnych (PPK)[c]. Na terenie Kostrzyna nad Odrą zorganizowano przejściowe punkty kontrolne Kostrzyn (PPK Kostrzyn), każdy o etacie nr 8/12[2]m i obsadzie 10 żołnierzy i 1 pracownika cywilnego[3] w strukturach 3. Oddziału Ochrony Pogranicza[4]:

  • Przejściowy Punk Kontrolny Kostrzyn nr 8 – kolejowy
  • Przejściowy Punk Kontrolny Kostrzyn nr 9 – drogowy – III kategorii.

W 1946 Przejściowy Punkt Kontrolny Kostrzyn został przeformowany do kategorii A według etatu nr 7/10. Rozwiązano PPK nr 9, a obsada PPK drogowego weszła w skład PPK nr 8. W marcu 1947 kolejowo–drogowy PPK Kostrzyn wyłączony ze struktur 3. Szczecińskiego Oddział WOP w Szczecinie i włączony do struktur 2. Poznańskiego Oddziału WOP w Krośnie Odrzańskim[d]. W 1947 przyjęły nazwę granicznej placówki kontrolnej WOP.

Zgodnie z rozkazem organizacyjnym MON nr 233/org. z 15.10.1947, 15 listopada 1947 sformowano rzeczne GPK Kostrzyn kategorii D według etatu 7/33 o stanie 17 wojskowych i 1 kontraktowy.

W 1948 nastąpiła kolejna reorganizacja Wojsk Ochrony Pogranicza. Oddziały WOP przeformowano w brygady ochrony pogranicza, a graniczne placówki kontrolne w Kostrzynie przemianowano na Graniczne Placówki Ochrony Pogranicza będące w strukturach 10 Brygady Ochrony Pogranicza[5]:

  • Kolejowo–drogowe – przeformowane według etatu nr 7/51 kategorii A nr 10
  • Rzeczne nr 9.

W 1950 GPK otrzymała statut przejścia kolejowo–drogowego i etat nr 096/18[6]. Do końca 1954 GPK pod względem operacyjnym podporządkowane było bezpośrednio pod sztab 9 Brygady WOP w Krośnie Odrzańskim, a pod względem zaopatrzenia logistycznego przydzielone było do 93 batalionu WOP w Słubicach[7].

1 lipca 1965 WOP podporządkowano Ministerstwu Obrony Narodowej, Dowództwo WOP przeformowano na Szefostwo WOP z podległością Głównemu Inspektoratowi Obrony Terytorialnej. Do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych odeszła cała kontrola ruchu granicznego oraz ochrona GPK. Tym samym naruszono jednolity system ochrony granicy państwowej[8]. GPK Kostrzyn weszła w podporządkowanie Wydziału Kontroli Ruchu Granicznego Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, kontrolę graniczną wykonywali funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej podlegli MSW[9].

1 października 1971 WOP został podporządkowany pod względem operacyjnym, a od 1 stycznia 1972 pod względem gospodarczym MSW. Do WOP powrócił cały pion kontroli ruchu granicznego wraz z przejściami. Przywrócono jednolity system ochrony granicy państwowej[10]. GPK Kostrzyn podlegała bezpośrednio pod sztab 9 Lubuskiej Brygady WOP w Krośnie Odrzańskim. Po rozformowaniu Lubuskiej Brygady WOP, 1 listopada 1989 GPK Kostrzyn została włączona w struktury Pomorskiej Brygady WOP w Szczecinie i tak funkcjonowała do 15 maja 1991[11].

Straż Graniczna:

Po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 Graniczna Placówka Kontrolna Kostrzyn została przejęta przez Lubuski Oddział Straży Granicznej w Krośnie Odrzańskim[12] i przyjęła nazwę Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Kostrzynie nad Odrą (GPK SG w Kostrzynie nad Odrą).

W 2000 rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. Podczas restrukturyzacji wprowadzono kompleksową ochronę granicy już na najniższym szczeblu organizacyjnym tj. strażnica i graniczna placówka kontrolna. Wprowadzona całościowa ochrona granicy zniosła podział na graniczne jednostki organizacyjne ochraniające tylko tzw. „zieloną granicę” i prowadzące tylko kontrole ruchu granicznego. W wyniku tego, 2 stycznia 2003 przejęła wraz z obsadą etatową pod ochronę odcinek, po rozformowanej Strażnicy SG w Kostrzynie nad Odrą[e].

Jako Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Kostrzynie nad Odrą funkcjonowała do 23 sierpnia 2005 i 24 sierpnia 2005 Ustawą z 22 kwietnia 2005 O zmianie ustawy o Straży Granicznej...[f] została przekształcona na Placówkę Straży Granicznej w Gorzowie Wielkopolskim (PSG w Kostrzynie nad Odrą).

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Straż Graniczna:

2 stycznia 2003 GPK SG w Kostrzynie nad Odrą przejęła pod ochronę po zlikwidowanej Strażnicy SG w Kostrzynie nad Odrą, odcinek granicy państwowej.

Podległe przejścia graniczne[edytuj | edytuj kod]

Stan z 21 listopada 1992

Dowódcy/komendanci granicznej placówki kontrolnej[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy/komendanci kolejowo–drogowego GPK:
  • mjr Kazimierz Kasperski (był w 10.1946)[g] (kolejowe)
  • kpt. Aleksander Żywiecki (1947–1948)[14]
  • por. Adolf Tynfowicz (od 1948)[14]
  • por./kpt. Jan Dereń (01.01.1951–31.07.1953)[15]
  • por. Karol Majko (od 1953)
  • mjr Rajmund Pinkowski (był w 1960–06.04.1963)[16][14]
  • mjr/ppłk Stanisław Przywara (08.10.1963–1978)[14][17] ppłk Stanisław Przywara d-ca GPK Kostrzyn (08.10.1963–1978) (1978)
  • kpt. MO Jan Dzieża[18]
  • kpt./mjr Julian Stępień (26.05.1981–był 31.07.1990)[19]
  • kpt. Konstanty Grabun[14]
  • mjr Edmund Betański[14]
  • Kowalski[20]
  • por. Józef Sawko[20].
Dowódcy rzecznego GPK:
  • por. Karol Majko (był w 1951)[14]
  • ppor. Kazimierz Matuszak[14]
  • por. Tadeusz Król[14].
Komendanci GPK SG:
  • mjr SG Jan Tomasik (01.08.2002–23.08.2005)[20] – do przeformowania.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1991 graniczna placówka kontrolna Straży Granicznej.
  2. Od 3 października 1990 z RFN.
  3. Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945([1].
  4. Rozkaz organizacyjny szefa Departamentu WOP nr 013 z 21.03.1947.
  5. Zarządzenie nr 058 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 13.12.2002 zmieniające zarządzenie w sprawie organizacji wchodzących w skład Straży Granicznej komend, strażnic, granicznych placówek kontrolnych, dywizjonów, pododdziałów odwodowych oraz ośrodków szkolenia w ramach III etapu realizacji programu dostosowania Straży Granicznej do standardów Schengen, polegającą na włączeniu wytypowanych strażnic w struktury gpk. W wyniku przeprowadzonej reorganizacji we wszystkich oddziałach SG 62 strażnice zostały włączone w struktury gpk.
  6. W miejsce dotychczas funkcjonujących strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych utworzono placówki Straży Granicznej. Funkcjonariusze i pracownicy pełniący służbę i zatrudnieni w strażnicach oraz granicznych placówkach kontrolnych Straży Granicznej stali się odpowiednio funkcjonariuszami i pracownikami placówek Straży Granicznej (Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757).
  7. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 052 z 19.10.1946[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prochwicz 2011 ↓, s. 123.
  2. ASGran., sygn. 217/32 ↓.
  3. Dominiczak 1985 ↓, s. 47.
  4. Jackiewicz 1998 ↓, s. 49.
  5. Wykazy dyslokacyjne WOP ↓, s. 8.
  6. ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
  7. Historia LBWOP ↓, s. 32.
  8. Żurawlow 2014 ↓, s. 37-38.
  9. Gacek 2005 ↓, s. 13.
  10. Żurawlow 2014 ↓, s. 38.
  11. muzeumsg–Lubuska Brygada WOP ↓.
  12. Łach 2013 ↓, s. 294.
  13. Rozkazy personalne DWOP ↓.
  14. a b c d e f g h i Jarmoliński 2013 ↓, s. 162.
  15. Jan Dereń. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2020-02-03]. (pol.).
  16. Historia LBWOP ↓, s. 34.
  17. Jerzy Jankowski: Ostatnie pożegnanie śp. ppłk. WOP w st. sp. Stanisława Przywary. emeryci-sg.org.pl, 2022-12-30. [dostęp 2022-12-20]. (pol.).
  18. Jan Dzieża. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-01-19]. (pol.).
  19. Julian Stępień. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2019-12-27]. (pol.).
  20. a b c Dowódcy PPK/GPK/placówki/strażnicy WOP/SG w Kostrzynie nad Odrą. [w:] Stary Kostrzyn [on-line]. facebook.com, 2016-04-27. [dostęp 2021-01-20]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Tadeusz Jarmoliński: Kontrola ruchu granicznego w Polsce w latach 1945–1990. Warszawa–Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 92; 75–531 Koszalin, 2013.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Sławomir Żurawlow, Garnizon Wojska Polskiego w Gliwicach Rys historyczny 1945–2014, Gliwice: Zakład Poligraficzny Waldemar Wiliński, 2014.
  • Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1990 – Lubuska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-01-16]. (pol.).
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1842/6, Historia Pomorskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Szczecin 1961.
  • ASGran.Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965
  • Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół DWOP, sygn. 217/32, k. 56–60. Wykaz przejściowych punktów kontrolnych. Pismo z 09.11.1945
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół DWOP, sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.